Önceden hiç dert etmezdim lakin derhal içim içime sığmıyor...

Arkadaşlar öncelikle kendim bir bahsedeyim17 yaşında, babam asker olduğu için ondan hiç evlat sevgisi görememiş(Doğuya gittiği için 5 yıl hiç görmedim), baba sevgisi hissetmemiş, sıkı bir disiplinle yetişimiş, yalnızlığı ve huzuru çok seven bir insan varArkaasdşlar sorunum dost çevremin olmamasıdırYani bir topluma çıktığımda elim ayağıma dolaşıyor heyecanlanıyorumTanımadığım bir kızın yüzüne zar zor bakabiliyorumKonuşurken istemeden de olsa çok önemli oluyorum

Sorunum buGerek sosyal gerek okul hayatımda sırlarımı paylaşabileceğim veya dökebileceğim bir dostum veya kız arkaşım bulunmamaktaBir kaç defa dostlarım olmuştuBirine muğlamilasta otobüs çarptıAdı kürşad'tıHyatını kaybettiDiğeriyse Tuncelide okulumuz basıldığında hayatını kaybettiKısacası ben yalnızımHemen anında her gece kabus görüyorumKendimi pek iyi hissetmiyorumHayatımı anlattığım arkadaşlar ya benden korkuyor yada uzaklaşıyorBana bazıları acayip diye lakablar takıyorBu beni fazla üzüyor ara sıra

Uzun lafın kısası sosyal ortamlarda nasıl davranmam gerek, ve ya nelere uyarı etmeliyim?Bir kişiyle konuşurken nasıl konular açmalıyım?Bu sorularıma lütfen yanıt verinTeşekkürler