Osmanlı devletinde ordu yapısı nasıldı

Osmanli ordusu, kurulusundan 20 yüzyilin basina değin kara ve deniz kuvvetleri olmak üzere teskilâtlanmisti 19091910 yillarinda Avrupa ordu teskilâtina giren Hava kuvvetleri, 1912'de de Osmanli Devletinde kuruldu
Osmanlilarin kurulusunda ordu, asiret kuvvetlerinden meydana geliyordu Fetihlerin genislemesiyle, gönüllülerin, feth edilen yerlere iskânla da Türkmen bey ve kuvvetlerinin katilmasiyla asker miktari artip, teskilâtlanmaya gidildi Beylik, akinci ve gönüllü kuvvetlerine ilâveten 1361 yilinda yayalara ait (piyâde) ve müsellem (süvâri) elde etmek üzere muntazam ve dâimî ordu teskilâti kuruldu Osmanli kara kuvvetleri piyâde, süvâri eyâlet askerleri, teknik ve yardimci siniflardan meydana gelirdi Piyâdeler; deneyimsiz, yeniçeri, cebeci, topçu, top arabacilari, lagimci, humbaraci ocaklari almak üzere yedi ocaga ayrilirdi Süvâriler de; sipâhi, silâhtar, sag ulûfeciler, sol ulûfeciler, sag garipler, sol garipler bölükleri edinmek üzere alti bölüge ayrilirdi Eyâlet askerleri timarli sipâhiler ve yerli kulu teskilâti olmak üzere ikiye ayrilirdi Timarli sipâhiler, Osmanli ordusunun en önemli kismi olup; timar sâhipleriyle, bunlarin doyurmak ve yetistirmekle yükümlü olduklari cebelülerden meydana gelirdi Yerli kulu teskilâti; yurtiçi, geri hizmet, kale kuvvetleri teskilâti almak üzere üç bölümdü Yurtiçi teskilâti; belderanlar, cerahorlar, derbendciler, martalozlar, menzilciler, voynuklar gruplarindan; geri hizmet teskilâti, yaya ve müsellemler ile yörüklerden; kale kuvvetleri teskilâti, azaplar, gönüllü ve beslilerden meydana gelirdi Akincilar, Osmanli ordusunun öncü kuvvetleri olup, kurulusuna, gelismesine ve genislemesine fazla hizmetleri geçti Akincilar onlu sisteme göre teskilâtlanmislardi
Deniz kuvvetleri (Donanma): Osmanli Deniz Kuvvetleri, Karesi, Mentese, Aydin gibi denizci beyliklerin hâkimiyet altina alinmasiyla sâhip olunan gemi ve personeliyle kuruldu Birincil zamanlarda Karamürsel, Edincik ve Izmit'teki gemi insâ tezgâhlari, Sultan Birinci Bâyezîd Han (13861402) zamâninda Gelibolu, Sultan Birinci Selim Han (15121520) zamaninda Haliç, Sultan Birinci Süleyman Han (15201966) zamâninda Süveys ve zamanla Ruscuk, Birecik tersâneleri kuruldu Bu tersânelerde kürekli ve yelkenli gemiler îmâl ediliyordu Buharli gemilerin kesfiyle 1827'de deniz filosu, Bugu denilen bu gemilerle de donatildi Kürekli gemi çesitleri olarak; uçurma, karamürsel, transfer, üstüaçik, çete kayigi, brolik, celiyye, çamlica, sayka, firkate, mavna, kalite, girab, sahtur, çekelve, kirlangiç, bastarde ve kadirga kullanildi Yelkenli gemi çesitlerinden de; ates, agripar, barça, brik, uskuna, korvet, kalyon, firkateyn, kapak ve üç ambarli kullanildi Donanmai Hümâyûnun basi 1867 yilina değin kaptani derya, bu târihten sonradan da bahriye nâziri ünvânini tasidi Osmanli donanmasi, kocaman teskilâti, kaslı harp filosu, cesur, üstün kâbiliyetli kaptan ve leventleriyle Karadeniz, Ege Denizi, Akdeniz ve Kizildeniz'e hâkim olup, Hind ve Atlas Okyanuslarinda Osmanli sancagi ile armasini dalgalandirip temsilcilik ediyorlardi Osmanli donanmasinin 27 Eylül 1538 târihinde müttefik Avrupa devlet ve kavimlerinden meydana gelen Haçli donanmasina karsi kazandigi Preveze Deniz Zaferi, bugün de Deniz Kuvvetleri günü olarak kabul edilmektedir
Osmanli ordusunda atessiz, atesli, koruyucu silâhlar kullanilmaktaydi Atessiz silâhlar; kiliç, ok, sapan, bozdogan, topuz da denilen gürz, kamçi, dögen, balta, meç, simsir, gaddara, yatagan, hançer, kama, mizrak, cirit, kantariye, kastaniçe, süngü, zipkin, tirpan, çatal, halbart, mancinik, müteharrik kule; Atesli Silâhlar; sayka, zarbazen, miyane zarbazen, sahî zarbazen, sakloz, dranki, bedoluska, marten, ejderhan, kolonborna, miyane, balyemez adlarindaki toplar sishaneli karabina, çakmakli, fitilli çesitleriyle tüfek, tabanca kullanilirdi Zirh, karakal, migfer, kalkan da düsman silâhindan muhâfaza için kullanilirdi
1839 Tanzimat ilânina değin orduyu hümâyûnda mülkî vazifeleri de olan askerî rütbeler sunlardir: Sadâret, vezir, beylerbeyi, ülâ, bayrak beyi, alaybeyi, kaymakam, binbasi, sagkolagasi, yüzbasi, mülâzimi evvel, mülâzimi sânî, zâbit vekili, basçavus, onbasi, nefer Son görev askerî rütbeler ve Ikinci Abdülhamîd Han (18761909) zamâninda, 1900'de subay maaslari: müsîr (maresal) iki yüz elli altin, ferik (korgeneneral) yüz altin, mirliva (tümgeneral) altmis altin, miralay (albay) yirmi bes altin, kaymakam (yarbay) on sekiz altin, binbasi on iki altin, kolagasi (kidemli yüzbasi) on altin, yüzbasi bes altin, mülâzimi evvel (üstegmen) iki buçuk altin, mülâzimi sâni (tegmen) iki altin, nefer (er) bir mecidiye (bir altinin beste biri) Bu maaslar net ve sürekli olup, her ay da ihsâni sahâne (pâdisâh hediyesi) alan pekçok subay vardi


Kapıkulu Ocağı Kapıkulu Piyadeleri : Acemi Ocağı | Yeniçeri Ocağı | Cebeci Ocağı | Topçu Ocağı | Humbaracı Ocağı | Lağımcılar | Sakalar| Solaklar

Kapıkulu Süvarileri : Silahtar | Sipahi | Sağ Ulufeciler | Sol Ulufeciler | Sağ Gureba bölüğü | Sol Gureba bölüğü

Kara Okulları : Mühendishanei Berri Hümayun | Kara Harp Okulu (Harbiye)

Eyalet Askerleri Yerli Kulu:Azab | Sekban | Tüfenkçi | İcareli | Lağımcılar | Müsellem

Serhat Kulu: Deliler | Gönüllü | Besli

Topraklı Süvarisi:Tımarlı Sipahiler | Akıncılar
Osmanlı Donanması Kaptanı Derya | Haliç Tersaneleri | Forsa (kürekçi) | Mühendishanei Bahri Hümayun
Osmanlı Hava Kuvvetleri Tayyare Mektebi *