iltasyazilim
FD Üye
Osmanlıda Sanayii:
Sanayi alanında imal, arz istek dengesi içinde gerçekleştirildi Imal ihtiyaçla sınırlı olduğunda plânlı yapılır ve üretilen malın fiyatı tüketici göz önüne alınarak belirlenirdi Bu belirleme işlemine narh atamak denirdi Sanayii genellikle el tezgâhlar ve ufak işletmeler şeklindeydi Bunlar da bütün olarak şehirlerde ve büyük kasabalarda toplanmıştı Sanayii dalında çalışanlara esnaf denirdi Bu teşkilât fiilen XIII ve XIV
yüzyıllarda ortaya meydana çıkan ahi teşkilâtının bir devamıydı Bir Takım meslek dalları, bazı yerlerde ün yapmıştı Meselâ, Karaman ve Konya'da pamuklu dokuma, Bursa'da kadife ve ipekli tekstil, Ankara ve Kastamonu'da sof dokumacılığı, Selanik'te çuhacılık, Bulgaristan'ın çeşitli yerlerinde aba ve kıl dokumacılığı, Tokat'ta bakırcılık, Edirne'de ayakkabı ve silâh sanayii, istanbul'da ipekli ve çuha sanayii, Batı Anadolu'da pamuklu dokuma ve halı sanayii bunlardan bir kısmıdır
Osmanlıda Ticaret Hayatı:
Osmanlılarda zengin ve hareketli bir ticaret hayatı vardı Ekonominin ticaret kesimini ikiye parçalamak mümkündür Bunlardan biri, sanatkârların ürettiklerini dükkânlannda pazarlamasıdır Diğeri ise yurt içi veya yurt dışarıya satma nedeniyle mülk getirmek ya da götürmektir Osmanlı tüccarları yurt dışarıda ticaret kolonileri de kurmuşlardır Devlet de daima ticareti özendirmiş ve tüccarları korumuştur Bu amaçla şehir halkı ve büyük kasabalarda han, bedesten gibi ticaret merkezleri, yol tzerlerinde ve yerleşim merkezlerinde hanlar ve kervansaraylar yaptırılmıştır Ülke ahenkli ve güvenli bir yol ağıyla örülmüştür
Kamu ekonomisi, devlet maliyesi demektir Osmanlı maliyesinin en kayda değer kazanç kaynağı halkın ödediği vergilerdir Vergiler iki asıl grupta toplanabilir Bunlardan biri şer'i, diğeri örfî vergilerdir fier'î vergiler, islâm Hukuku'na tarafından toplanırdı Öşür, haraç ve cizye olarak üç kısma ayrılırdı Örfi vergiler ise padişahın emriyle konulurdu Örfî vergiler de çeşitli vergilerden oluşurdu *
Sanayi alanında imal, arz istek dengesi içinde gerçekleştirildi Imal ihtiyaçla sınırlı olduğunda plânlı yapılır ve üretilen malın fiyatı tüketici göz önüne alınarak belirlenirdi Bu belirleme işlemine narh atamak denirdi Sanayii genellikle el tezgâhlar ve ufak işletmeler şeklindeydi Bunlar da bütün olarak şehirlerde ve büyük kasabalarda toplanmıştı Sanayii dalında çalışanlara esnaf denirdi Bu teşkilât fiilen XIII ve XIV
yüzyıllarda ortaya meydana çıkan ahi teşkilâtının bir devamıydı Bir Takım meslek dalları, bazı yerlerde ün yapmıştı Meselâ, Karaman ve Konya'da pamuklu dokuma, Bursa'da kadife ve ipekli tekstil, Ankara ve Kastamonu'da sof dokumacılığı, Selanik'te çuhacılık, Bulgaristan'ın çeşitli yerlerinde aba ve kıl dokumacılığı, Tokat'ta bakırcılık, Edirne'de ayakkabı ve silâh sanayii, istanbul'da ipekli ve çuha sanayii, Batı Anadolu'da pamuklu dokuma ve halı sanayii bunlardan bir kısmıdır
Osmanlıda Ticaret Hayatı:
Osmanlılarda zengin ve hareketli bir ticaret hayatı vardı Ekonominin ticaret kesimini ikiye parçalamak mümkündür Bunlardan biri, sanatkârların ürettiklerini dükkânlannda pazarlamasıdır Diğeri ise yurt içi veya yurt dışarıya satma nedeniyle mülk getirmek ya da götürmektir Osmanlı tüccarları yurt dışarıda ticaret kolonileri de kurmuşlardır Devlet de daima ticareti özendirmiş ve tüccarları korumuştur Bu amaçla şehir halkı ve büyük kasabalarda han, bedesten gibi ticaret merkezleri, yol tzerlerinde ve yerleşim merkezlerinde hanlar ve kervansaraylar yaptırılmıştır Ülke ahenkli ve güvenli bir yol ağıyla örülmüştür
Kamu ekonomisi, devlet maliyesi demektir Osmanlı maliyesinin en kayda değer kazanç kaynağı halkın ödediği vergilerdir Vergiler iki asıl grupta toplanabilir Bunlardan biri şer'i, diğeri örfî vergilerdir fier'î vergiler, islâm Hukuku'na tarafından toplanırdı Öşür, haraç ve cizye olarak üç kısma ayrılırdı Örfi vergiler ise padişahın emriyle konulurdu Örfî vergiler de çeşitli vergilerden oluşurdu *