Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Git
x

Osmanlı Terminolojisinde Kullanılan Bazı Terimler, Deyimler ve Anlamları – Bölüm 1 –

Osmanlı Terminolojisinde Kullanılan Bazı Terimler, Deyimler ve Anlamları – Bölüm 1 –
0
142

iltasyazilim

FD Üye
Katılım
Ara 25, 2016
Mesajlar
0
Etkileşim
17
Puan
38
Yaş
36
F-D Coin
58
– Acemi Ocağı: İlk olarak 1 Murat devrinde Gelibolu’da kurulan, Osmanlı Devleti’nde Yeniçeri Ocağı için çoğunlukla askerlerin yetiştirildiği ve ilk eğitildikleri kurumdur
Acemi Oğlan: Kapıkulu Yaya Ocakları için okumayazma, bilim ve askerlik alanlarında 4 yıl boyunca eğitilen Hristiyan kökenli devşirme öğrenci ve asker adayıdır
Ademi Merkeziyyet: Devlet merkezinin yetki ve gücünün azaltılıp, yerel yönetimlerin yetkilerinin artırılmasını yani eyalet sistemini savunan siyasî bir görüştür Başka bir anlatımla; devletin eyaletlere, mahallî idarelere geniş sorumluluk ve yetki vererek yerinden yönetim ilkesini benimsemesini anlatır
Ağnam Bedeli: Kelime olarak ğanem Arapça’da koyun, ağnam da koyunlar demektir Resmi Merâ, Ağnam Vergisi veya Adeti Ağnam olarak da adlandırılan, Osmanlı’da küçükbaş hayvan sayısı kadar halktan alınan bir vergi türüdürBu vergi koyun yavruladıktan sonra ilkbahar aylarında toplanırdı Hayvanın yıl boyunca yavrusu, sütü ve yünü ile getireceği kazanç hesaplanır ve olabilecek hasılat üzerinden %10 Ağnam Bedeli toplanırdı Bu vergi türü ancak 1962’de kaldırılmıştır
Ahi’lik: İlk Türk esnaf kuruluşudur Ahi Arapça’da kardeş demektir Kardeşler Topluluğu veya Teşkilatı olarak da anlaşılabilir Köylere kadar yayılan, yardımlaşma ve meslekî dayanışma temelli bu teşkilat, Horasan’dan gelen Fütüvvet Teşkilatı’nın Türkler tarafından geliştirilen Anadolu topraklarındaki uygulanış biçimidir Özellikle yardımlaşmayı ilke sayan, din ve ahlak kurallarına sıkı sıkıya bağlı, milli toplum kurmayı amaç edinmiş dünya görüşünün hâkim olduğu bir kuruluştur
Arşın: Metre sisteminin 1931 yılındaki kabulüne kadar, Osmanlı Devleti’nde kullanılan uzunluk ölçüsü birimi ve aletine verilen isimdir Kullanıldıkları yerlere ve uzunluklara göre değişen bu ölçü biriminin en çok kullanım alanları:
*Çarşı Arşını: Çarşıpazarda, alışverişlerde daha çok kumaş ölçmek için kullanılırdı Bugünkü metre sistemine göre 68 cm’e eşit bir uzunluğa denk gelirdi
*Bina ve Mimari Arşını: Zirâı Mi’mârî de denirdi Yapılarda kullanılan uzunluk ölçüsünü anlatmak için kullanılırdı Fakat bu arşının uzunluğu zamanla değişiklikler gösterdiği için 1841 yılında bugünkü metre sistemine göre 75,7738 cm’e denk gelen bir standarda bağlanmıştır
Bedesten: Kelime anlamı ile Bezciler Çarşısı demektir Bezzâistân olarak söylenmeye başlanmış, daha sonra Bedesten olarak devam etmiştir Kumaş ve mücevher, porselen, silah gibi değerli eşyaların satıldığı kapalı çarşılardır İslam coğrafyasına özgü, çatısı kubbe biçiminde olan, içinde dükkânların olduğu, demir kapıları ile dış etkilere, yangınlara karşı dayanıklı ve sağlam, taştan yapılmış bir çeşit alışveriş merkezleridir Osmanlılar’ın daha çok 15 yy’dan sonra inşâ ettikleri bedestenler günümüze dek ulaşmış ve birçoğu da halen faaliyetlerine devam etmektedir İstanbul Kapalıçarşı’daki Bedesteni Atîk (Eski Bedesten) ve Bedesteni Cedid diğer adı ile Sandal Bedesteni (Yeni Bedesten) ile Galata’daki Galata Bedesteni örnek olarak gösterilebilir
Osmanlı ticari hayatının çekirdeğini oluşturan ve iyi korunan bu yapılar aynı zamanda vatandaşların para ve değerli mallarını emanet ettiği bir tür kasa işlevi de görürdü Emanete bırakılan değerli mallar ve paralar uzun süre alınmaz, mirasçıları da çıkmazsa devlet hazinesine devredilir, hayır işlerinde kullanılırdı
Börk: Eskiden Türk erkeklerinin kullandığı başlığın genel adıdır Bir çeşit serpuş yani şapkadır Önceleri işlenmiş hayvan postu ve deriden yapılan börkler, sonraları genellikle keçe ve çuhadan yapılmıştır Osman Bey’in kırmızı çuhadan yapılmış bir börk giydiği bilinmektedir Yıldırım Beyazıd döneminde ise ilk kez orduda kullanılmış ve Yeniçeri Ocağı’nda rütbelere göre çeşitli şekillerde börk takılması 1826 yılına dek devam etmiştir
Buhurdan: İçinde kokulu buhur (tütsü) yakılan madenî, porselen veya seramikten yapılan kap Ateşlik kısmına kokulu ağaç parçaları veya buhur çubukları konur, dumanın üzerindeki oyma işçiliği ile dikkat çeken deliklerinden çıkması sağlanırdı Saray, cami ve evlerde kullanılan buhurdanlarda, tütsü olarak en çok sandal ağacı, amber, tarçın ve limon kabuğu sandal ağacı, günlük (sığla) ağacı kullanılırdı
 
858,475Konular
981,251Mesajlar
29,551Kullanıcılar
Üst Alt