Osmanlıca da C harfi ile başlayan kelimeler ve anlamları

C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler ve Anlamları

Osmanlıca da C harfi ile başlayan kelimeler ve anlamları

CÂFÎ: Cefâ çektiren, ızdırap eden

CÂH: Haysiyet, makam, mevki

CÂHİLİYYE: Sözcük olarak cahilliğe ait mânâsına kazanç Terim olarak İslâmiyetten önceki putperest dönemi ifade eder

CAHÎM: Cehennem

CÂİL: "Ceale" kökünden marifetli, yapıcı

CÂİLU ’NNÛR: Nûr ’un yaratıcısı

CÂİZE: Hediye, övücü şiirleri için önceden şairlere devlet büyükleri veya aşiret büyükleri kadar verilen para veya mal

CA ’L: Yapma, meydana getirme, yaratma

CA ’LÎ: Sahte, yapmacıklı, düzme

CÂLİBİ UYARI: MUHABERE

CÂMİ: 1 Toplayan, derleyen 2 İçerisinde namaz kılınan ve mescidden büyük olan ibadethane

CÂMİD: 1 Donmuş, tembel 2 Gelişmeyen, gelişme kabiliyeti olmayan

CÂNİB: Cihet, istikamet, taraf, emrindeki

CÂRİYE: 1 Savaşta gayri müslimlerden esir olarak alınan kız ve kadınlar 2 Hizmetçi kız

CÂYİ İŞKÂL: Zorluk, zorluk, müşkülât noktası

CÂZİBE: Cezbeden, çeken, yer çekimi

CÂZİBEİ FÂNİYE: Geçici alımlılık, fânî çekicilik

CÂZİBEİ MUTLAKA: 1 Mutlak albenili şiddet 2 Yegane albenili zor 3 Geçici güzelliğin zıddı olan ebedî güzellik

CÂZİBEİ UMÛMİYYE KANUNU: Yerçekimi kanunu

CEBÂBİRE: Cebredenler, zorbalar, zâlimler

CEBBÂR: 1 İlâhî isimlerdendir Dilediğini yapan, kudret ve baskı sahibi Allah 2 Zalim, müstebit kişi 3 Gökyüzünün güneyinde bulunan bir yıldız kümesi

CEBBÂRÂNE: Cebbârcasına, zorbalıkla

CEBEL: Dağ

CEBR U İKRAH: Baskı ve zorlama yapma

CEBRİ MAHZ: Sırf cebir, mutlak cebir

CEBRİYYE: Cüz ’î iradeyi inkâr eden mezhep

CEDİD: Yeni

CEHD: Alıştırma, çabalama

CEHELE: Cahiller

CEHL U DALÂLET: Cahillik ve sapıklık

CEHL: Bilmezlik, cahillik

CEHR: Açıktan söyleme, açık olarak okuma

CELÂDET: Kahramanlık, cesaret

CELÂL: Soylu Davranış, ululuk Zü ’lcelâl: Celâl sahibi Allah

CELÂLİ KİBRİYÂ: Allah ’ın büyüklüğü

CELBİ MASLAHAT: İyilik, dirlik ve düzeni sağlayıcı, fayda getirici

CELBİ ÜSTÜNLÜK: Fayda celbedici, albenili, avantaj sağlayıcı

CELDE: Kamçı ile vücuda vuruşlardan her bir vuruş (Fıkhî ıstılah)

CELÎ: Anlaşılır, belli, aydınlık, açık

CEM U TEVFİK: Birleştirme ve uygunlaştırma, uzlaştırma

CEMAAT: Topluluk, imam peşinde namaz kılan topluluk

CEMAATI NÂCİYE: 1 Cehennemden kurtulacak ehli sünnet cemaatı 2 Selâmete, kurtuluşa erecek cemaat

CEMÂDÂT: Cansızlar

CEMÂL: 1 Allah ’ın lütf ve ihsan sıfatıyla tecellisi 2 Yüz güzelliği

CEMÂLİ ADALET: Allah ’ın güzelliği oysa, müminler cennette onu temaşa edeceklerdir

CEMÂLULLAH: 1 Allah ’ın cemâlı, Allah ’ın güzelliği 2 Allah ’ın lütfu ihsaniyle tecellisi

CEMEL: Deve

CEM ’İ KILLET: Arapça ’da türlü vezinlerde cemileri olan isimlerin, bu cemilerinden dokuzdan altında bile bile olanları

CEM ’İ MAHLUKÂT: Bütün yaratıklar

CEMMİ GAFÎR: Büyük cemaat, insan kalabalığı

CENÂBET: 1 Gusül abdesti almayı gerektiren koşul 2 Gusül gerektiği halde demin gusül yapmamış kimse

CENAH: 1 Alt taraf, cihet 2 Kol, pazu 3 Kanat, kuş kanadı

CENNATU ’NNAÎM: Naîm Cennetleri, nimetlerle doymuş olan cennetler

CERAD: "Cerâde"nin çoğulu 1 Çekirgeler 2 Yağmacılar

CERH: Yaralama, yaralatma, çürütme

CERİME: "Cürm"ün çoğulu Suçlar, günahlar

CESTE CESTE: Birim birim, yavaşça

CEVADI MUTLAK: Şarta emrindeki olmaksızın çok ihsanda yer alan, cömertlik eden Cenabı Allah

CEVAHİR: Cevherler, çok değerli olan şeyler

CEVÂMİU ’LKELİM: Kelimeler topluluğu

CEVÂRİH: "Cerh"den yaralayanlar, yırtıcı hayvanlar, yırtıcı kuşlar

CEVAZ: Izin, müsaade, caiz olma

CEVELAN: Dolaşma, gezme

CEVF: 1 Avarelik, oyuk, çukur 2 Orta sözde

CEVHER: 1 Varlığı için başkasına muhtaç olmayan 2 Bir şeyin özü

CEVR Ü ZULM: Ezâ ve acımasızlık

CEVR: Ezâ, eziyet, adaletsizlik, sitem

CEYB: Yakanın göğüs üzerindeki açık yeri

CEYŞİ USRET: Zorluk ordusu

CEYYİD: İyi, hoş, hoş

CEZÂLET: Rekaketsizlik, peltek kekeme ya da pepe olmayış

CEZÎRETÜ ’LARAB: Arap yarımadası

CEZM: 1 Kesin karar, hedef 2 Kesme, katı

CİBAYET: Câbîlik, ücret, kazanç birleştirme

CİBİLLİYET: Huy, yaratılış

CİBRİL: Dört büyük melekten biri, vahiy meleği olan Cebrail

CİBT VE TAGUT: Haç ve put Allah ’tan diğer canlı cansız mabut edinilmiş şeyler

CÎD: Boyun

CİDD: 1 Bir işi gerçekte çalışıp işleme 2 Ciddilik

CÎFE: Lâşe, leş

CİHAD: 1 İslâm için düşmanla yapılan maddî, manevî savaş 2 Nefisle yapılan her türlü çaba

CİHADI EKBER: 1 Büyük savaş 2 Benlikle savaş

CİHANŞÜMÛL: Cihânı içine bölge

AYGIT: 1 Çeyiz ve avadanlık 2 Cenazenin kaldırılması için zorunlu olan eşya

CİHET: Istikamet, taraf

CİM SECÂVENDİ: Kur ’ânı Kerim ’deki durma yerlerinden biri Bu secâvendde durmak ya da geçmek caizdir

CİMA: İnsanların cinsî münasebetleri

CİNÂS: Münasebet, benzeyiş Çoğu mânâlara yorulabilen laf İmalı, telmihli söz Telaffuzu aynı anlamı öbür olan kelimelerin bir söz içinde kullanılması

CİNNET: Delilik, çılgınlık

NESILİ KARÎB: Yakın cins

CİRM: 1 Ceset 2 Soylu Davranış, hacim cirmi ne kadardır?

CİSR: Köprü

CİSRİ CEHENNEM: Cehennem köprüsü

CİZYE: Müslüman olmayan teb ’adan alınan ödenti

CÛD: Soylu Davranış Karşılık beklemeden yapılan soylu davranış

CÛDİ: Şırnak şehrinin 6 kilometre güney doğusunda yer alan büyük bir dağ

CUHÛD: Çıfıt, yahudi

CUMHÛR: Halk, kalabalık, ahâlî, reşitlik

CUMHÛRİ MÜFESSİRÎN: Müfessirler topluluğu, müfessirlerin çoğunluğu

CUMHÛRİ UKALÂ: Akıllılar topluluğu Us sahiplerinin hepsi

CÜDERÎ: Çiçek hastalığı

CÜMLEİ İSMİYYE: Ad cümlesi

TÜMCEİ MU ’TARIZA: Parantez içinde bulunan tümce, açıklayıcı mahiyetteki cümle Ara cümlecik

CÜMLEİ VECÎZE: Kısa ve öz söz

CÜNAH: Günah

CÜND: Asker, asker topluluğu

CÜNÛD: Askerler

CÜNÜB: Gusül abdesti gerekmiş kimse

CÜZİ MAKSÛM: Bölünmüş parça

CÜZ ’İ: Az miktar, bir tutam *