Oyun terapisi hakkında

Evlatların oyun ve oyuncaklar aracılığı ile istek ve gereksinimlerini tabir edebildikleri; öfke, kızgınlık, yalnızlık, başarısızlık ve zayıflık hislerini oyun oynayarak sergileyebildikleri; psikososyal problemlerini önleyebildikleri yahut çözebildikleri, ayrıyeten büyüme ve gelişmelerine destek olan hususî bir süreçtir. Bu süreçte evlatlara, duygusal sıkıntılarını tabir edebilmeleri, sözlerle anlatamadıklarını oyuncaklar, fotoğraf, müzik yahut sanatsal faaliyetleri deneyimleyerek ortaya koymaları için yaşamsal bir fırsat yaratılmış olur.
Her şeyden evvel oyun, evlat için kesinlikle karşılanması gereken gereksinimlerden biridir. Evlat oyun oynarken engellenmelere katlanmayı, hislerini düzenlemeyi öğrenirken; yeni becerileri deneyimleyebilirler. Oyun onlara kendi dünyalarının hakimi olma bahtı verir. Kendilerini tabir edebilecek sözlere sahip olmadıkları devir, yetişkinle muhabere kurabilmek için oyunu kullanırlar. Oyun evlat için yetişkin olduğunda yaşayacağı hayatın provası üzeredir.

Oyun terapisi evlatların;
-Yaşadıkları yerküre hakkında haber edinmelerine
-Duygu ve mütalaalarını söz etmelerine
-Zihinsel, fizikî ve içtimaî becerilerini geliştirmelerine
-İlişkilerde güçlü bağlar kurmalarına yardımcı olur.

Oyun terapisinin yardımcı olacağı meseleler
-Travma sonrası gerilim bozukluğu
-Telaş, üzüntü, kaygı, telaş, öfke üzere hislerin sıradandan çokça olması
-Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu
-Kendine ve diğerlerine zarar verici davranışlarda bulunma
-Sosyal içe kapanıklık
-Güven eksikliği
-Depresyon
-Aile değişimlere koordinasyon gösterememe
-Sebebi anlaşılmayan baş ve karın ağrıları

Oyunun uygunlaştırıcı tesirleri
-Kendini söz etmek
-Duygusal boşalma
-Stresi aşmak
-Bağlanma ve alakayı geliştirme
-Empati
-Güç ve denetim
-Yeterlilik ve öz teftiş
-Yaratıcı sorun çözme

Oyun evladın lisanı, oyuncaklar ise sözleridir.