Oyunculuğun Yazılı Olmayan 8 Kuralı

Oyun oynamak aslında eğlenmek için olsa da kimsenin dillendirmediği lakin herkesin de bilmesinin beklendiği bir grup kurallara sahiptir. Listemizde yer alan birtakım hususlara kural demek abartmak üzere görünebilir fakat oyunlar karşısında saatler geçiren herkesin bu kuralları bildiğine eminiz.

Kurallardan kimileri her oyuna ipucu olacak cinsten, kimileriyse oyun oynanırken yerine getirilmesi gereken görgü kuralları tadında. Dilerseniz lafı daha fazla uzatmadan bakalım bu kurallar neymiş?

Birinci kolu kimin kullanacağı her vakit aşikardır:


Bir misafirlikte oyun oynanacağı vakit aşikâr olan birinci şey kimin hangi kolu kullanacağıdır. Birinci kol mesken sahibine, geri kalan kollarda konuklara verilir. Şayet biri misafirliğe giderken yanında konsolunu götürüyorsa bu kural değişmez ve birinci kolu tekrar konsolun sahibi kullanır.

Orta sahnelerde konuşulmaz:


Orta sahneler oyunların kıssalarının aktarıldığı yerlerdir ve hasebiyle da öyküsüyle öne çıkan oyunlar diğerleriyle birlikte oynanıyorsa orta sahnelerde susulur. Şayet orta sahnelerde konuşan tarafsanız arkadaşınızın size tip tip baktığına şahit olabilir, daha da berbatı birebirini yapmak üzere intikam planları kuran bir düşman edinebilirsiniz.

Kırmızı variller patlar:


Nişancı oyunlarının hepimizin en sevdiği eşyalarından biri olan kırmızı variller kısa müddette çok sayıda düşmanı ortadan kaldırabilmenin en tesirli yoludur. Hepimiz biliriz ki düşmanlar kırmızı varillerin etrafına toplandığında vakit ateş etme vaktidir. Olağan kırmızı varillerin patlamadığı ve bizi yanıltan oyunlar yok mu? Maalesef var...

Birtakım karakterler ve ekiplerin seçilmesi yasaktır:


Dövüş ve spor oyunlarında genelde herkesin favorisi olan bir kadro ya da karakter vardır. Şayet ortamda bulunan birden fazla kişi tıpkı ekibi ya da karakteri isterse iki taraf da diğer bir seçim yapar. Sırayla iki karakteri de teker teker kullanmak da bir seçenektir fakat genelde uyuşmazlık iki tarafın da favorisinden vazgeçmesiyle çözülür.

Zıplaya zıplaya koşmak daha süratlidir:


Bilhassa FPS oyunlarında oyuncular her vakit daha süratli gitmenin bir yolunu arar. Genelde de bunun yolu koşarken zıplamaktan geçer. Kimi oyunlarda yerde kayma seçeneği de vardır. Bu oyunlarda da evvel koşulur, sonra yerde kayılır ve kaymanın son anında zıplanır, sonra da amaca varılana kadar süreçler tekrarlanır.

Yol ayrımlarında oyunun öne çıkarmadığı yoldan gidilir:


Açık ya da yarı açık dünya oyunlarında karşımıza daima yol ayrımları çıkar. Kimi durumlarda hangi yoldan gidildiğinde ana kıssanın devam edeceği kolaylıkla kestirilir ve evvel yeni eşyalar ya da para toplamak için öteki yoldan gidilir. Ana kıssayı tetikleyeceği düşünülmeyen yola girdikten sonra karşımıza orta sahne çıktığında hayal kırıklığı yaşamak da mümkündür.

Kırılabilen her şey kırılır:


Oyunlarda kimi odalar ağzına kadar kırılabilecek eşyayla donatılır. Dark Souls üzere oyunlar bunu yalnızca cümbüşüne yapsa da kimi oyunlarda eşyaları kırmanın verdiği bonuslar vardır. İki türlü de kırılabilen eşyalarla etkileşime geçmek eğlenceli olduğu için evvel oda tertemiz yapılır. Varsa bonuslar toplanır ve yola devam edilir.

Her NPC ile en az iki sefer konuşulur:


Diyalog açısından varlıklı oyunlarda farklı diyaloglar kurulabilecek sayısız NPC olur. Bu NPC’ler genelde birinci konuşmada pek elle tutulur bir bilgi vermezler ve diyalog oyuncunun denetimi dışında biter. Bu noktada oyuncu arsızlık etmeyi seçerek NPC ile ikinci sefer konuşmaya çalışmalıdır. Zira bu şekil oyunlarda çekirge iki sefer değil, bir defa zıplar.