Oyunların Renkli dünyası - Bölüm 5

Gelişmekte olan oyun bölümü, yeni meslek tiplerinin çoğalmasını sağlıyor. Şahıslar hem eğleniyor hem de meslek ediniyorlar

Oyun yerküresinde konuştuğum herkes bu bölüme oyuncu olarak başlamış. Sohbet ettikçe, araştırdıkça ekranda yaratılan dijital ortama ben de inanmaya başladım. Herşeyin bu kadar gerçekçi görünüp, çizgilerin bu kadar alımlı olması bir oyuncu için bambaşka bir his. Tutkunu olduğunuz bir oyunun içinde yaşamak, yaşadığınız gerçek yerküreden uzaklaşıp, bambaşka bir ortama girmenizi sağlıyor. Bu rahatlama size keyif verirken, bir yandan da istediğinizi yapabilme özgürlüğünü tanıyor.

Hem eğlen hem çalış
Günümüzde birçok kişi sevmediği işle uğraşıyor. Oyun bölümünde konuştuğum o kadar bireyde sevmeyip, bu işi yapmak zorunda olan birisini görmedim. Umumide oyuncu olarak, merakla başlıyorlar. Bir anda kariyerlerini oraya sahih yönlendiriyorlar. 2011 yılından beri TaleWorlds’te çalışan Mert Mimaroğlu bu fikrimi doğruluyor. Mimaroğlu; “Oyunlara ve oyunların nasıl yapıldığına ilgim çocukluktan beri vardı. Ancak fakat üniversite yıllarında bu ilgim önemli bir halde öğrenme isteğimi tetikledi diyebilirim. Bunda bir arkadaşımla birlikte yapmak istediğimiz bir oyun girişiminin de tesiri vardı. Projeyi bir bölgelere getiremesek de içimizdeki bir şeyler yapma isteği ile pek çok şey öğrendik. Açıkçası başta hobi olarak başlasam da kısa müddette okuduğum kısmın pek bana nazaran olmadığını ve iş olarak oyun bölümünde olmasa bile 3B grafik-modelleme ile ilgili bir işte çalışmak istediğimi anladım.” diyor. Okudukları mektepler, takip ettikleri kişiler oyunlarla ilgili olmaya başlıyor. Riot Games Türkiye ofisine de gittiğimde, oyun maç sunuculuğu yapan Caner Güngörür; “Tutkunuz olmazsa yapamazsınız” dedi.

Haklıydı da… Günün yarısından fazlasını oyunla geçiren insanlar hem çalışıp hem de eğlenenlerden…

Oyuncu olmayan oyun geliştirici olamaz
Anlatmaya çalıştığımı, kesime girişini oyun oynamasından itibaren anlatan Yunus Kara, özetliyor. Bilgisayar oyuncuları bu yerde profesyonelleştikçe en az bir oyun geliştirici kadar o oyuna hakim oluyor.

Benim oyunum sokakta değil, meskende

Maatteessüf bütün kesim çalışanlarının derdi birebir. Aileler oyun oynamanın bir meslek olduğunu kabul etmiyorlar. “Oyundan iş mi olurmuş?” lafıyla evlatlarını yetenekli olsalar bile yönlendirmeyen ebeveynler var. Caner de bu bahisle ilgili, küçükken arkadaşlarıyla daima yaşadığı hadisesi anlatıyor. “Sokakta arkadaşlarım top oynarken çağırırlardı. Gitmek istemezdim. ‘Oynama artık bilgisayar’ diye söylenirlerdi. Tam bu sırada Riot Games Elektronik Spor Koordinatörü Bahadır Inanç, ekliyor. Makul ortamlardaki internet kafelerde oyun turnuvaları düzenliyorlarmış. Bu turnuvalarda ailesiyle birlikte gelmiş evlatlarla konuştuklarında, ebeveynler tıpkı şeyleri söylüyorlarmış. Yeşil meydanların bu kadar süratli betona dönüştüğü ve cürüm nispetinin arttığı sokaklarda evlatların oyun oynaması tehlikeli. Bir evladın eğlenmesi de gerek. Yapılacak şey aşikâr. Elektronik spora yönelmek.