Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Özdeş Hakkında Kısa Bilgi
Özdeş denince çoğunlukla birbirlerine eşdeğer görünen iki şey ya da birbirlerine eşdeğer görünmedikleri halde gerçekte benzer olan tek şey akla gelir sonradan skolastikler bu iki özdeşlik durumuna değişen bir şeyde kalmakta olan ’ı da eklemişlerdir (Bir olmayan özdeş), (Özdeş olmayan bir), (Bir ve özdeş)
Diyalektik mantıkta özdeş ’lik ancak soyutlamalarda geçerlidir, fiziksel gerçeklikte özdeşlik geçicidir ve esas olan, özdeş olmama ve sürekli değişirliktir
Gelişme, en genel biçimiyle şöyle oluşur: bir nesne, her kesin anda, hem kendi kendisiyle özdeş kalmaya, hem de ve bununla beraber özdeş olmayan ’a dönüşmeye çabalar Nesne belirtilen ve süreklidir, ama aynı zamanda da değişip başkalaşır Gelişmeyi sağlayan, nesnedeki bu özdeşlik (süreklilik) ve özdeş olmama (değişirlik) karşıtlığının savaşımıdır Zıtlık şurdadır ki bir şey ayrıca kendisinin benzer olarak kalır, hem de defalarca değişir Karşıtlık, kalımlılık ’la değişme arasındaki çelişkidedir Örneğin bir elma sürekli olarak gelişir, olgunlaşır, çürür ve sonunda yok olur; ama bir açıdan da tüm bu gelişme sürecinde daima elma, benzeşen deyişle kendi kendisiyle özdeş olarak kalır
Hegel ’de özdekçi diyalektiğin özdeşlik anlayışından uçurumsal farklı bir anlamda, karşıtlar özdeştirler Karşıtların bu Hegelci özdeşliği, eytişimin anlaşılmasında ve pratiğe uygulanmasında büyük yanılgılara neden olmuştur *
Özdeş denince çoğunlukla birbirlerine eşdeğer görünen iki şey ya da birbirlerine eşdeğer görünmedikleri halde gerçekte benzer olan tek şey akla gelir sonradan skolastikler bu iki özdeşlik durumuna değişen bir şeyde kalmakta olan ’ı da eklemişlerdir (Bir olmayan özdeş), (Özdeş olmayan bir), (Bir ve özdeş)
Diyalektik mantıkta özdeş ’lik ancak soyutlamalarda geçerlidir, fiziksel gerçeklikte özdeşlik geçicidir ve esas olan, özdeş olmama ve sürekli değişirliktir
Gelişme, en genel biçimiyle şöyle oluşur: bir nesne, her kesin anda, hem kendi kendisiyle özdeş kalmaya, hem de ve bununla beraber özdeş olmayan ’a dönüşmeye çabalar Nesne belirtilen ve süreklidir, ama aynı zamanda da değişip başkalaşır Gelişmeyi sağlayan, nesnedeki bu özdeşlik (süreklilik) ve özdeş olmama (değişirlik) karşıtlığının savaşımıdır Zıtlık şurdadır ki bir şey ayrıca kendisinin benzer olarak kalır, hem de defalarca değişir Karşıtlık, kalımlılık ’la değişme arasındaki çelişkidedir Örneğin bir elma sürekli olarak gelişir, olgunlaşır, çürür ve sonunda yok olur; ama bir açıdan da tüm bu gelişme sürecinde daima elma, benzeşen deyişle kendi kendisiyle özdeş olarak kalır
Hegel ’de özdekçi diyalektiğin özdeşlik anlayışından uçurumsal farklı bir anlamda, karşıtlar özdeştirler Karşıtların bu Hegelci özdeşliği, eytişimin anlaşılmasında ve pratiğe uygulanmasında büyük yanılgılara neden olmuştur *
