Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Devirli Tablo Nasıl Bulundu
Devirli Tablonun Tarihçesi
Devirli Cetvel Nasıl Bulundu
Periyodik cetvelden önce de bu yönde incelemeler üretilmiş olmakla birlikte, icadı genelde Rus kimyager Dimitri Mendeleyev'e maledilir 1869'da Mendeleyev, tabloyu, atomların gelişen atom ağırlıklarına kadar sıralandıklarında kesin özelliklerin tekrarlanıyor olmasından oluşturmuştur
Periyodik Cetvel Tarihi
Genelde devirli tablonun babası olarak Alman bilim adamı Julius Lothar Meyer ve Rus bilim adamı Dimitri Mendeleyev kabul edilir Her ikisi de birbirinden habersiz olarak dikkate değer aynı sonuçlar ürettiler Mendeleyev atomların gelişen atom ağırlıklarına göre sıralandıklarında belirli özelliklerin tekrarlandığını görmüştür daha sonra elementleri tekrarlanan özelliklerine kadar alt alta sıralayarak birincil iki periyodu yedişer, sonraki üç periyodu ise onyedişer element taşıyan bir periyodik sistem hazırlamıştır Mendeleyev'in hazırladığı devirli sistemde bir takım yerleri demin keşfedilmemiş elementlerin olduğunu düşünerek anlamsız bırakmıştır daha sonra yer alan skandiyum, galyum, germanyum elementleri tablodaki boşluklara yerleşmişlerdir
1895 yılında Lord Rayleigh, kimyasal olarak inert yeni bir gazı (argon) keşfettiğini bildirdi Bu element periyodik tabloda bilinen hiçbir yere oturtulamadı 1898 yılında William Ramsay bu elementin klor ile potasyum arasında bir yere konulabileceğini önerdi Helyumda aynı grubun bir üyesi olarak düşünüldü Bu grup elementlerinin değerliklerinin sıfır olması sebebiyle sıfır grubu olarak adlandırıldı
Mendeleyev'in periyodik tablosu her ne değin elementlerin periyodik özelliklerini gösterse de niçin özelliklerin tekrarlandığı konusunda herhangi bir veri vermemektedir
1911'de Ernest Rutherford atom çekirdekleri alfa parçacıklarının saçılması deneyiyle çekirdek yükünün belirlenebileceğini gösterdi Rutherford'un gösterdiği diğer bir şey bir çekirdeğin yükünün atom ağırlığı ile orantılı olduğuydu Tekrar 1911'de A Van den Broek bir hızlı çalışmasıyla elementlerin atom ağırlıklarının atom üzerindeki yüke yaklaşık eşit olduğunu gösterdi Bu yük sonradan atom numarası olarak tanımlandı ve devirli tablodaki elementleri yerleştirmede kullanıldı 1913 de Henry Moseley bir grup elementin Xışınlar tayf çizgilerin dalga boylarını ölçerek, atom numarası ile elementlerin Xışınları dalga boylarının ilişkili olduğunu gösterdi Bu egzersiz Mendeleyev, Mayer ve diğerlerinin yaptığı gibi atom ağırlıklarını esas seçmedeki yanlışlığı gösteriyordu
Fakat niçin devirli özellikler gözleniyor sorusunun yanıtı ise Niels Bohr un elementlerdeki elektronik yapıyı incelemesiyle başlar denilebilir
Periyodik tablodaki en son büyük değişim, 20 yüzyılın ortalarında Glenn Seaborg'un çalışmasıyla ortaya çıktı 1940'da plutonyumu bulmasıyla başlayan araştırması, 94 den 102 ye değin olan bütün uranyum ötesi elementlerin bulmasıyla sürdü Devirli tablodaki lantanit serisinin altına aktinitler serisini yerleştirdi 1951'de Seaborg bu çalışmaları ile kimyada Nobel ödülünü kazandı 106 nolu element seaborgiyum (Sg) olarak adlandırıldı *
Devirli Tablonun Tarihçesi
Devirli Cetvel Nasıl Bulundu
Periyodik cetvelden önce de bu yönde incelemeler üretilmiş olmakla birlikte, icadı genelde Rus kimyager Dimitri Mendeleyev'e maledilir 1869'da Mendeleyev, tabloyu, atomların gelişen atom ağırlıklarına kadar sıralandıklarında kesin özelliklerin tekrarlanıyor olmasından oluşturmuştur
Periyodik Cetvel Tarihi
Genelde devirli tablonun babası olarak Alman bilim adamı Julius Lothar Meyer ve Rus bilim adamı Dimitri Mendeleyev kabul edilir Her ikisi de birbirinden habersiz olarak dikkate değer aynı sonuçlar ürettiler Mendeleyev atomların gelişen atom ağırlıklarına göre sıralandıklarında belirli özelliklerin tekrarlandığını görmüştür daha sonra elementleri tekrarlanan özelliklerine kadar alt alta sıralayarak birincil iki periyodu yedişer, sonraki üç periyodu ise onyedişer element taşıyan bir periyodik sistem hazırlamıştır Mendeleyev'in hazırladığı devirli sistemde bir takım yerleri demin keşfedilmemiş elementlerin olduğunu düşünerek anlamsız bırakmıştır daha sonra yer alan skandiyum, galyum, germanyum elementleri tablodaki boşluklara yerleşmişlerdir
1895 yılında Lord Rayleigh, kimyasal olarak inert yeni bir gazı (argon) keşfettiğini bildirdi Bu element periyodik tabloda bilinen hiçbir yere oturtulamadı 1898 yılında William Ramsay bu elementin klor ile potasyum arasında bir yere konulabileceğini önerdi Helyumda aynı grubun bir üyesi olarak düşünüldü Bu grup elementlerinin değerliklerinin sıfır olması sebebiyle sıfır grubu olarak adlandırıldı
Mendeleyev'in periyodik tablosu her ne değin elementlerin periyodik özelliklerini gösterse de niçin özelliklerin tekrarlandığı konusunda herhangi bir veri vermemektedir
1911'de Ernest Rutherford atom çekirdekleri alfa parçacıklarının saçılması deneyiyle çekirdek yükünün belirlenebileceğini gösterdi Rutherford'un gösterdiği diğer bir şey bir çekirdeğin yükünün atom ağırlığı ile orantılı olduğuydu Tekrar 1911'de A Van den Broek bir hızlı çalışmasıyla elementlerin atom ağırlıklarının atom üzerindeki yüke yaklaşık eşit olduğunu gösterdi Bu yük sonradan atom numarası olarak tanımlandı ve devirli tablodaki elementleri yerleştirmede kullanıldı 1913 de Henry Moseley bir grup elementin Xışınlar tayf çizgilerin dalga boylarını ölçerek, atom numarası ile elementlerin Xışınları dalga boylarının ilişkili olduğunu gösterdi Bu egzersiz Mendeleyev, Mayer ve diğerlerinin yaptığı gibi atom ağırlıklarını esas seçmedeki yanlışlığı gösteriyordu
Fakat niçin devirli özellikler gözleniyor sorusunun yanıtı ise Niels Bohr un elementlerdeki elektronik yapıyı incelemesiyle başlar denilebilir
Periyodik tablodaki en son büyük değişim, 20 yüzyılın ortalarında Glenn Seaborg'un çalışmasıyla ortaya çıktı 1940'da plutonyumu bulmasıyla başlayan araştırması, 94 den 102 ye değin olan bütün uranyum ötesi elementlerin bulmasıyla sürdü Devirli tablodaki lantanit serisinin altına aktinitler serisini yerleştirdi 1951'de Seaborg bu çalışmaları ile kimyada Nobel ödülünü kazandı 106 nolu element seaborgiyum (Sg) olarak adlandırıldı *
