Peygamber Efendimizin Aç Kalması

Peygamber Efendimizin Aç Kalması Olayı


Peygamber efendimiz zaman zaman fakirlik sebebi ile özlem çekmiş ve Canabı haktan buna tahammül kudreti edinmiştir Varlık zamanlarında da elindekilerin kıymatini haberdar olan efendimiz bunu gereklilik sahipleri ile bölüşmekten çekinmemiştir

Bu açlık zamanları ile ilgili öyle fazla hadis vardır Ebû Hureyre anlatıyor:

Efendimiz sallallâhu aleyhi ve sellem'e bir gün sıcak bir yemek yemek getirilmişti Yedikten daha sonra; Elhamdulillâh, epey zamandır mideme sıcak bir yemek girmemiştidedi

Ebû Talha radıyallâhu anh anlatıyor;

Resûli Müctebâ Efendimiz'e açlıktan şikâyet ettik ve karınlarımızı açıp gösterdik Herkes karnına bir taş bağlamıştı Resûlullâh da karnını açtı Baktık fakat onda iki taş vardı

İbn Sad anlatıyor:

Hz Fâtıma pişirdiği çöreğin bir parçasını Resûli Muhterem'e getirmişti Efendimiz:

Bu nedir? diye sorduğunda, kızı Fatıma,

Pişirdiğim çörektir, size getirmeden canım çekmedidedi

Bunun üstüne Resûli Ekrem:

Üç günden beri babanın ağzına giren birincil lokma bu olacakbuyurdu

Peygamber efendimiz açlığa dayanma sabrının her müminde olması gerektiğini savunur ve öğütlerdi Efendimiz, namaz esnâsında açlığın verdiği tâkatsızlık sebebiyle ayakta duramayarak düşüp bayılan Suffe ashâbını;

Allâh Teâlâ'nın, katında sizin için neler hazırlandığını bilseydiniz, daha fazla fakir ve yoksul olmayı isterdinizdiyerek uyarmıştır

neticede Peygamber Efendimiz ve ona tâbi olan ashâbın, gerek sefalet gerekse varlık anlarında uzun süreli özlem çekmeleri ve azla yetinmeleri onların zühd anlayışlarının en önemli yönüdür *