Peygambere Baglilik Mekke'nin fethinden sonradan İslâm'ı kabul edenler arasında Hz Ebû Bekir'in babası Ebû Kuhâfe de bulunuyordu Yaşı sekseni aşmış, âmâ bir birey olan Ebû Kuhâfe, Hz Peygamber'in huzurunda hidayete ermekte geç kalmışlığını telâfi edercesine aşkla kelimei şehadet getiriyordu Bu esnada sevinmesi gereken Sıddıyk(yürekten onay edip, sorgusuz sualsiz bağlanan) lakaplı Ebû Bekir ağlıyordu Lakin bu ağlayış bir mutluluk ağlayışı yok üzüntü ağlayışıydı Bu, meclisteki herkesin hayretine sebep olmuştu Sordular: Ey Ebû Bekir, niçin sevinilecek bir günde gözyaşı döküyorsun? Cevap verdi: Allah'ın Resulünün en büyük arzusu amcası Ebû Talibin müslüman olmasıydı Fakat bu dileği bir türlü gerçekleşmedi Ben isterdim fakat hemen benim babamın uygun şehadet getiren Ebû Talib olsun, babamın Müslüman olmasından dolayı benim gönlüm hoşnud olacağına, amcasının Müslüman olmasından dolayı Allah Rasûlünün gönlü hoşnud olsun İşte bu olmadığı için ağlıyorum