Peygamberlere neden ihtiyaç vardır?

İnsan, irade sahibi bir mahlûk Dilediği şeyi konuşabiliyor; birkaç heceye mahkûm değil İstediği yöne gidebiliyor; belli bir mekâna hapsedilmemiş Ve insan, toplum hayatı süren bir varlık; diğer insanlarla çok yönlü münasebet halinde

İşte insan, bu irade ve hürriyet nimetiyle birlikte büyük bir imtihana tabi tutulmuş Cennet ve cehenneme o aday kılınmış Yol kavşağına o oturtulmuş Öte yandan insan, canlısıyla ve cansızıyla, âlemdeki bir çok varlığın karakterlerini adeta bünyesinde toplamış Taş gibi sert de olabiliyor, pamuk gibi yumuşak da Kurnazlıkta tilkileri, merhametsizlikte canavarları çok geri bırakabiliyor Öyle ise, her yöne gidebilen, dilediğini yapabilen, doğru ve yanlış hareket edebilen ve çok farklı ve hatta birbirine zıt şeyler söyleyebilen bu varlık için bir rehber gerekiyor

Bu yol gösterici, “akıl olamaz Çünkü akıl, şu varlık âlemini kimin yarattığını, insandan neler istediğini, hangi işlerden razı olduğunu, ölüm ötesinin hangi beldeye çıktığını ve böyle daha nice soruları cevaplandıracak güçte değil İşte insan aklının metafizik sahadaki bu acizliği, insana yol gösterecek bir başka rehberi gerekli kılar Bu rehber ise peygamberdir

Peygamber, Cenâbı Hakkın razı olduğu insan modelidir Taklit edilmesiyle hakikate ve hidayete kavuşulan örnek şahsiyettir Ve peygamber, ismet sıfatına sahiptir Yani, ondan, Allahın razı olmayacağı hiçbir söz, fiil ve hareket sâdır olmaz O, bu noktada ilâhî bir murakabe ve rabbanî bir sigorta altındadır Hem sözleri, hem işleri, hem de hâlleri insanlar için birer hidayet meşalesidir “Resul sıfatıyla insanlara sadece hakkı, doğruyu, güzeli emreder ve bunlara “abd sıfatıyla, en ileri seviyede, kendisi uyar