Pier Paolo Pasolini’nin en ünlü eseri: Kenar Mahalle Çocukları

Pier Paolo Pasolini; direktör, oyuncu, şair, romancı, deneme muharriri ve ressam olarak savaş sonrası İtalya’nın kültürel ikliminde eşine az rastlanır bir entelektüel profili çizdi.

Başkaldırı düsturu üzerine temellenmiş entelektüel ve sanatçı kimliğiyle hayatı boyunca yılmadan farklı alanlarda sonları zorlayarak kendine has lisanlar yarattı, öyküler anlattı, her kıssasıyla içinde yaşadığı konformist nizamın akıntısına karşı yüzdü, rahatsız ve huzursuz etti.

Faşizmin tesirinden şimdi tam olarak kurtulamamış Katolik İtalya’da bir eşcinsel olarak Pasolini’nin ötekiliği hayatında belirleyiciydi. Tam da bu nedenle toplumun ötekileştirip marjinalleştirdiği insanları çok düzgün anlattı.

İlk roman: Kenar Mahalle Çocukları

1955 yılında okurla buluşan birinci romanı Kenar Mahalle Çocukları, Pasolini’nin ötekinin dünyasını okura yaklaştırdığı bir başyapıt.

Savaş sonrasında tekrar kalkınma gayretindeki İtalya’nın yüzünü ekonomik mucizeye dönüp fakirlere sırt çevirdiği bir devirde yayınlanan Kenar Mahalle Çocukları, odağına Roma’nın sefil mahallelerinde, savaş periyodundaki göçlerle ve ekonomik mucizeyle kentin kıyısına savrulmuş ailelerin çocukları, dünyanın unuttuğu Riccetto ve arkadaşlarının hayatlarını alıyor.

Sokağın lisanıyla konuşmak

Bu gençler, kendilerini yok sayan toplumun değil, sokağın lisanıyla konuşuyor, sokağın kurallarıyla hareket ediyor.



Neorealizm geleneği

Neorealizm geleneğinden beslenen roman birinci yayınlandığı periyotta hem Marksistler hem de muhafazakârlar tarafından tenkit yağmuruna tutuldu: Marksistler roman karakterlerinin çaba ve sınıf şuurundan mahrum olduklarını öne sürerken muhafazakârlar da sokaktaki yaşantıyı müstehcen buluyordu.


Sayfa: 296

Sansüre uğradı, hakkında davalar açıldı

Yaşamı boyunca yapıtları sansüre uğrayan ve hakkında pek çok dava açılan Pasolini, Kenar Mahalle Çocukları romanının da kimi kısımlarını sansürlemek zorunda kaldı lakin roman o periyotta muzır damgasını yemekten ve toplatılmaktan kurtulamadı.

Yazarı sahiplenen okurlar

Ancak devletin bu yasakçılığı aykırı tepti ve Pasolini’nin çocukları daha fazla merak uyandırdı, onları sahiplenen okurların sayısı gün geçtikçe arttı.