Pınar Özkent Yazio: Kendimize Acımasızca Söylediğimiz 3 Büyük Yalan

Kendinin en yakın arkadaşı olsaydın, sana %100 güvenir miydin? Bu insanın söylediklerinin hepsi gerçek, ağzından çıkan her söz istisnasız gerçek, der miydin?

Kendi adıma yanıt veriyorum ki, hayır. Ağzımdan çıkan her şey gerçek ve hakikat değil. Bence hiçbirimizin değil. Bilhassa de biz insanların kendimizle olan konuşmalarında (bir türlü susmayan iç sesten bahsediyorum) kullandığı cümlelerin, kendimize yüklediğimiz sıfatların ne kadarı gerçek sanki?


Kabul etmemiz gerekiyor ki, insan en kolay kendine palavra söylüyor, en çok kendini kandırıyor.



Çünkü birine yanlış bir şey söylerken, bunu gözlerinin içine baka baka yapmak sıkıntı. Bu nedenle gözlerimizi kaçırırız. Ve tekrar bu nedenle kendimizle yaptığımız konuşmalarda ise gerçek dışı cümleleri hunharca sarf etmek daha kolaydır.

Kendine zalimce söylediğin palavraları, aynanın karşısında dimdik durup gözlerine bakarak söylemeyi denersen, ne demek istediğimi daha âlâ anlayacaksın.

İç sesin bir türlü susmak bilmediği ömür seyahatimizde on binlerce sefer kendimizi gerçek dışı cümlelerle manipüle ediyoruz. Nasıl mı?

Ben başarısızım.

Yeterince âlâ değilim.

O benden daha şanslı…

Bizi olduğumuz yerde saymaya ve hatta geriye götürmeye çabalayan inançlarımız kendimize birçok gerçek dışı cümle sarf etmemize sebep oluyor.

Oysa; bu dünyada sahip olduğun en pahalı alaka, kendinle kurduğun münasebettir.

Kendine karşı dürüst olmadığında, kendinle güzel geçinmen mümkün değil maalesef. Ve bu geçimsizlik yalnızca seni mutsuz etmekle kalmıyor; bu hayatta aslında başarabileceklerini, başkalarıyla kurduğun münasebetleri, karakterini, görünümünü ve davranışlarını da etkiliyor.

Bugün kendine söylemekten vazgeçmen gereken 3 cümleyi paylaşmak istiyorum bu nedenle.

Kendinle bağlantını düzeltebilmen, kendine ördüğün duvarlardan kurtulman ve hayatına sahip çıkma cüretini bulabilmen için güzel gelmesi umuduyla.. Haydi başlayalım:

1. Kusur yapma lüksüm yok.



Öyle mi? Eksiksiz mi olmalıyız?

Hayatın kendisinin kusursuz işlemediğini görebiliyor musun? Sence kim yanılgı yapmadan, başarısızlıklar yaşamadan, yanlış kararlar almadan ilerleyebiliyor? İnsan zorlanmadan büyüyemez ki..

Hata yapma hakkımız var. Epi topu insanız biz ve kusurlarımız da bizi bütünleyen modüllerimiz.

Hatasız yol almak bir lüks değil, ilerleyemediğinin göstergesi aslında.

“Hata yapmaktan korkmak, ilerlemenin vefatıdır.”

Alfred North Whitehead

Bu nedenle yanılgı yaptığımızda ört bas etmeye çalışıp, daha çok yüzümüze gözümüze bulaştırmayalım.

Ya da başarısızlıkları paylaşmaktan çekinip, hata işlemişiz üzere gizlemeyelim.

Artık yüreklilikle itiraf edelim: Bu işin içine ettim, lakin olabilir beşerim, öğreniyorum.

Kızaran yanaklarımıza, kusur ve eksikliklerimize sahip çıkalım.

Dünyada yanlışlı olabilecek rastgele bir şey yapmaktan çok korktuğumuz için kaç fırsatlar kaçırdık. Kusur yapma, başarısızlık ve sevdiklerimizi hayal kırıklığına uğratma tasalarımız yüzünden hayallerimizin peşinden gidemedik.

Her işi mükemmel yapmama özgürlüğümüz var bizim. Tadını çıkaralım!

 “Gerçekten sıkıntı ve gerçekten şaşırtan olan şey, kusursuz olmayı bırakmak ve kendin olmaya çalışmaya başlamaktır.”

Anna Qindlen

2. Yaptıklarım Çok da Kıymetli Değil.



Ne çok insan kıymetli olmadığına inandığından bir tesir yahut paha yaratmaya çalışmadan yaşıyor…

Evet acı gerçek şu, ne kadar uğraşırsan uğraş, muhtemelen dünyayı değiştiremeyeceksin. Lakin, nefes aldığın her an birilerinin hayatına dokunup, birçok insanın hayatını nitekim değiştirebilirsin.

Sözlerin ve davranışların çevrendekileri direkt etkiliyor. Farkında mısın?

Küçük bir iltifat birinin gününü aydınlatabilir mesela. Ya da uzun müddettir aramayı ertelediğin yakın bir akrabanı aramak, ikinize de çok uygun hissettirebilir.

Ofiste elindeki işle ilgili sıkışmış birine takviye olmak, sokaktaki boyacı çocuğun başını okşamak, her gün kahve aldığın dükkandaki kasiyerin saçındaki değişimi fark etmek.. Her ne ise..

Sadece hayatta kalarak ve her gün bir halde öbür beşerlerle etkileşim kurarak düzinelerce insan üzerinde büyük bir tesir bırakıyoruz. Bu yüzden her birimiz çok özeliz ve davranışlarımızın da çok pahalı sonuçları olabilir.

3. Bu Fikir Tutmaz, Saçmalıyorum.



İşte kendimizi kandırdığımız büyük cümlelerden biri daha… Aklımıza bir fikir geliyor ya da yeni bir şey denemek istiyoruz. Sonra onu yapamayacağımızı / başarılı olamayacağımızı düşünüp anında çürütüyoruz. Denemeden vazgeçmek daha kolay bir yol değil mi?

Gerçek şu ki; bugün rastgele bir hususta başarıyı yakalamış her insan bu fikir tutmaz yerine, “nasıl deneyebilirim?” diye başladı.

Gerçek şu ki; birden fazla insan senden daha yetenekli değil.

“Fikri tutan” birçok insan yalnızca harekete geçti ve yolda kararlılıkla kalmayı tercih etti.

Biliyorsun değil mi?

Ama 12 büyük yayıncının JK Rowling Harry Potter’ın yayınlanmasından evvel tam 12 büyük yayıncı tarafından reddedildi.

Walt Disney Kansas City Star'daki işinden 'yaratıcılığı olmadığı' ve 'iyi fikirleri olmadığı' için kovulmuştu.

Edison ampulü lakin 1000. denemesinden sonra keşfedebildi. Fakat bu başka denemelerinde saçmaladığı manasına gelmiyor. Hatta kendisine yüzlerce kere başarısız olmak nasıl bir his diye soran gazeteciye verdiği yanıtı da paylaşayım:

“Bu icadı yapabilmek için yapmış olduğum her deneme aslında muvaffakiyet için atılmış birer adımdı. 999 kere yeni bir şey öğrendim. Yani ben 1000 deneme sonucunda 1000 sefer başarısız olmadım. Tam bilakis böylesi bir muvaffakiyet için kat edilmesi gereken 1000 adımlık yolu yürümüş oldum. Demek ki bu icat 1001 adımlık bir icatmış.”

Evet, bu 3 cümle ile kendimizi kandırıyor, engelliyor ve ilerlememizin önünükapatıyoruz. Yazımı bitirirken bir manipülatif cümle daha geldi aklıma, söylemeden geçmek olmaz:

“Yarın başlarım.”

Hayır, zira dün de o denli demiştin. Yarın daha kolay olmayacak. Artık başla ve yarın devam et!

Web

Web

Instagram