Platon Mağara Alegorisi

Platonun Mağara Alegorisi


Platon Mağara Alegorisi Hakkında Bilgi


Platonun mağara alegorisi fikirler dünyası denilen dünyayı, filozofun bu dünyadaki vazifesini ve eşyanın manasına dair hikmetleri açıklamak için anlatılmış ufak bir model Eflatun Efendi buyurur ancak, bir mağara düşünün Tek bir kapısı var ve oradan ışık geliyor

Ahali olsun, sırtları o kapıya çevrilmiş durumda Hepsi de mağaranın büyük duvarına bakıyor olsunlar Bu insanların, boyunlarına ve ellerine ve ayaklarına zincirler bağlansın Kafalarını ışığın geldiği kapıya çeviremesinler yani Birbirlerini de net bir biçimde göremesinler lakin zincirlerle alt olsunlar Tüm görebildikleri, duvardaki gölgeler olsun yani Bu gölgeleri yorumlayarak, konumlarını, öteki insanların hallerini, mağaranın dışını, eşyanın tabiatını anlamaya çalışsınlar

İşte halk, o ışık denilen şeyden bihaber, yalnızca gölgeler üzerinden düşünürlerken, filozof (ehli hikmet) denilen adamlar, kadınlar zincirlerden kurtulup mağaranın dışına çıkabilen, arkasından gelip mağaradaki insanlara ışığı (hikmeti) ve dışarıdaki dünyayı anlatabilen insandır İnsanlara dönüp, bakın baylar, dıştan şöyle bir dünya var, onu gördüm diyendir

Ama Eflatun, zeki bir adamdır ve şunu da demiştir: Mağaranın dışını gören insan, bunu mağaradakilere anlattığında, anlaşılmamak ile imtihan olacaktır Bu böylece bir imtihandır fakat, filozof (âkil adam) bu vazifeden vazgeçebilir Anlaşılmamak, bütün dünyası gölgeler olan birine ışıktan ve nesnelerin reel hallerinden bahsetmenin sancısına dikkat çekici eder Bu o kadar bir durumdur fakat, mağaradan kaçıp ışığın geldiği dış dünyaya kaçanlar çoktur Ana hikmet sahibi, her şeye rağmen dönüp o insanlara gerçeği (hikmeti, varlığı, hakikati) anlatmaya çalışandır *