Platon Mağara Alegorisi

Platon'un Mağara Alegorisi



Eflatu'nun Platon Mağara Alegorisi

Platon Arapçada P harfinin olmamasından nedeniyle Arap dünyasında Eflatun olarak anılmaktadır

Platonun mağara alegorisi düşünceler dünyası denilen dünyayı, filozofun bu dünyadaki vazifesini ve eşyanın manasına dair hikmetleri izah etmek için anlatılmış minik bir model Eflatun Efendi buyurur oysa, bir mağara düşünün Tek bir kapısı var ve oradan ışık geliyor

Insanlar olsun, sırtları o kapıya çevrilmiş durumda Tümü de mağaranın büyük duvarına bakıyor olsunlar Bu insanların, boyunlarına ve ellerine ve ayaklarına zincirler bağlansın Kafalarını ışığın geldiği kapıya çeviremesinler yani Birbirlerini de net bir biçimde göremesinler ama zincirlerle ast olsunlar Tüm görebildikleri, duvardaki gölgeler olsun yani Bu gölgeleri yorumlayarak, konumlarını, öteki insanların hallerini, mağaranın dışını, eşyanın tabiatını anlamaya çalışsınlar

İşte irk, o ışık denilen şeyden bihaber, sadece gölgeler üzerinden düşünürlerken, filozof (ehli hikmet) denilen adamlar kadınlar zincirlerden kurtulup mağaranın dışına çıkabilen, peşinde gelip mağaradaki insanlara ışığı (hikmeti) ve dışarıdaki dünyayı anlatabilen insandır İnsanlara dönüp, bakın baylar, haricen şöyle bir dünya var, onu gördüm diyendir

Ama Eflatun, zeki bir adamdır ve şunu da demiştir: Mağaranın dışını görebilen insan, bunu mağaradakilere anlattığında, anlaşılmamak ile sınav olacaktır Bu öyle bir imtihandır ki, filozof (âkil adam) bu vazifeden vazgeçebilir Anlaşılmamak, tüm dünyası gölgeler olan birine ışıktan ve nesnelerin gerçek hallerinden bahsetmenin sancısına işaret eder Bu böylece bir durumdur ama, mağaradan kaçıp ışığın geldiği dış dünyaya kaçanlar çoktur Başlıca hikmet sahibi, her şeye karşın dönüp o insanlara gerçeği (hikmeti, varlığı, hakikati) anlatmaya çalışandır *