Polyanna Ablalarım alıntıdırİçim bir kötü oldu okuyunca!! Salı günleri semtimizin pazarı kurulur,işten eve dönerken pazar yerinin içinden geçerimHava kararmış,pazarcılar tezgahlarını kaldırmış,bundan böyle mallarını öbekler halinde bir kenarda toplamışlardıYüzünü başörtüsüyle ayrıntılarıyla kapatmış bir bayan ve yanında 9 ya da 10 yaşındaki kızı bu artıkları topluyorlardıİnsan bunları görür görmez üzülüyor tabi!Ama bu sefer hissettiklerim üzüntü değildi, merhamet duygusu da değildi;beynimden vuruldum sözde!O minicik kız çocuğu son derece mutlu bir ses tonuyla ne dedi biliyor musunuz?! Anne,bak ben ne güzellerini seçtim! Şikayet etmedi,arkadaşlarım manavdan seçiyor diye düşünmedi,annesine huysuzlanmadı,sadece mutlu oldu! Ezildim,beynim durdu,birşey yapamadım,gözlerim doldu ve sadece yürümeye devam ettimBir çocuğa karşı böylesine hürmet duyabileceğimi tahmin edemezdim ve böylesine biçare kalabileceğimi;tıpatıp annesi gibi!Mutlu olan tek kişi o minik kızdı,adını merak etmediğim,adının Polyanna olduğunu bildiğim