Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Porsuk etini yemek caiz midir?
Kur ’anı Kerim ’de, yenmesi helal olan etlerin ayrı ayrı belirtilmesi yönüne gidilmemiş, Allah ’ın nimetlerini andırmak ve müslümana yaraşan şeylerin yenmesi gerektiğini vurgulamak üzere “iyi ve temiz şeylerin helal kılındığı ifadesiyle yetinilmiştir (Bakara 2172; Maide 54; A ’raf 732) Bu cümleden olmak üzere Kur ’lahza ’da, en fazla yenmesi mutat olan koyun, deve ve sığır gibi türlere (behimetü ’len ’am) sinyâl edilmiştir (Maide, 51) Haram yiyeceklerle ilgili Kur ’an ’daki genel ilke ise, “tayyibat (iyi ve temiz) nevinden olmayıp “habais (pis ve iğrenç) zarfında olan şeylerin yasak olduğudur Hayvansal ürünler çerçevesinde uzun uzadıya belirtilmiş haram yiyecekler ise; kendiliğinden ya da dini usullerle boğazlanmadan ölmüş hayvan (meyte), akıtılmış kan, domuz eti ve Allah ’tan başkası namına kesilen hayvanlarla (Bakara, 2173; En ’am, 6145), boğulmuş, başına veya vücuduna vurularak, düşerek ve bir başka hayvanın darbesiyle ölmüş hayvan etleridir (Maide, 53) Hz Peygamber (sas) ’in sünneti, Kur ’lahzaı Kerim ’deki bu yasakları onay eden hükümlerin yanı sıra, “kirli ve iğrenç yiyeceklerin özelliklerine ilişkin teferruat da getirmiştir Mesela Hz Peygamber (sas), “yırtıcı hayvanların (ağzında uzun ve sivri dişleri olan hayvanların) ve yırtıcı (pençesi ile avını parçalayan) kuşların etlerinin yenmeyeceğini bilhassa belirtmiştir (Müslim, Sayd, 15, 16; Ebu Davud, Et ’ime, 32; Tirmizi, Sayd, 9, 11)
Türkçe ’de porsuk diye adlandırılan hayvan, etçil hayvanların sansargiller familyasından bir memeli türüdür Sansargiller içinde yer alan, sansar, gelincik, kunduz, su samuru vb hayvanların tabiatında yırtıcılık ve vahşilik özelliği bulunmaktadır (“Porsuk, “Sansargiller, Zooloji Terimleri Sözlüğü, TDK) Farklı bakış ileri süren fıkıh bilginleri bulunmakla birlikte, bu hayvanlar yırtıcı ve etçil hayvanlar kapsamında olduklarından dolayı, bunların etinin yenmesi caiz değildir (İbn Abidin, Reddu ’lmuhtar, IX, 441444; Alauddin Abidin, elHediyyetu ’lAlaiyye, 223) *
Kur ’anı Kerim ’de, yenmesi helal olan etlerin ayrı ayrı belirtilmesi yönüne gidilmemiş, Allah ’ın nimetlerini andırmak ve müslümana yaraşan şeylerin yenmesi gerektiğini vurgulamak üzere “iyi ve temiz şeylerin helal kılındığı ifadesiyle yetinilmiştir (Bakara 2172; Maide 54; A ’raf 732) Bu cümleden olmak üzere Kur ’lahza ’da, en fazla yenmesi mutat olan koyun, deve ve sığır gibi türlere (behimetü ’len ’am) sinyâl edilmiştir (Maide, 51) Haram yiyeceklerle ilgili Kur ’an ’daki genel ilke ise, “tayyibat (iyi ve temiz) nevinden olmayıp “habais (pis ve iğrenç) zarfında olan şeylerin yasak olduğudur Hayvansal ürünler çerçevesinde uzun uzadıya belirtilmiş haram yiyecekler ise; kendiliğinden ya da dini usullerle boğazlanmadan ölmüş hayvan (meyte), akıtılmış kan, domuz eti ve Allah ’tan başkası namına kesilen hayvanlarla (Bakara, 2173; En ’am, 6145), boğulmuş, başına veya vücuduna vurularak, düşerek ve bir başka hayvanın darbesiyle ölmüş hayvan etleridir (Maide, 53) Hz Peygamber (sas) ’in sünneti, Kur ’lahzaı Kerim ’deki bu yasakları onay eden hükümlerin yanı sıra, “kirli ve iğrenç yiyeceklerin özelliklerine ilişkin teferruat da getirmiştir Mesela Hz Peygamber (sas), “yırtıcı hayvanların (ağzında uzun ve sivri dişleri olan hayvanların) ve yırtıcı (pençesi ile avını parçalayan) kuşların etlerinin yenmeyeceğini bilhassa belirtmiştir (Müslim, Sayd, 15, 16; Ebu Davud, Et ’ime, 32; Tirmizi, Sayd, 9, 11)
Türkçe ’de porsuk diye adlandırılan hayvan, etçil hayvanların sansargiller familyasından bir memeli türüdür Sansargiller içinde yer alan, sansar, gelincik, kunduz, su samuru vb hayvanların tabiatında yırtıcılık ve vahşilik özelliği bulunmaktadır (“Porsuk, “Sansargiller, Zooloji Terimleri Sözlüğü, TDK) Farklı bakış ileri süren fıkıh bilginleri bulunmakla birlikte, bu hayvanlar yırtıcı ve etçil hayvanlar kapsamında olduklarından dolayı, bunların etinin yenmesi caiz değildir (İbn Abidin, Reddu ’lmuhtar, IX, 441444; Alauddin Abidin, elHediyyetu ’lAlaiyye, 223) *
