Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
İlkbahar Yaz 2020 defilesi için OMA/AMO mimari tasarım şirketi ile bir araya gelen Prada, geometrik desenli ve canlı renkli bir defile ortamı hazırladı. Fondazione Prada’nın ‘Deposito’ kısmını yaz ışıltısı ile aydınlatan AMO, seyircilerin şov meydanına yükselerek çıkabilecekleri bir platform hazırladı. Adeta mekana panoramik bir imaj veren bu platform, balkon olarak kullanılabilirken, birinci kere yapılan suram salonun tüm ortamını kapladı. Renkli seramik fayanslar ile kaplanan bina, pikselli bir parlaklık manzarası yaratarak izleyenleri büyüledi.
Eğimli gelen ışık, sahnedeki fayansların yansımasını büyütürken, sütunlardaki altın yaprak detaylarını ortaya çıkardı. Odadaki sıcak parıltı, yer üzerinde minik noktalar ve uzun gölgeler ile tam bir yaz ortası havasını uyandırdı.
Döşeme motifleri ile iç içe olan kare koltuklarda oturan konuklar, samimi bir ambiyans yarattı. Örtük bir gün batımının ılık ışığı altında toplanan kalabalığı arasından yürüyen modeller, çini desenlerinin yörüngelerini takip ettiler.
Öze indirgeme. Karmaşıklığa bir antidot. Saflık, dolaysızlık ve içgüdü. Prada’nın İlkbahar Yaz 2020 koleksiyonunun ilham kaynakları bunlar. Koleksiyon, temelinde, bayanların kıyafetlerin üzerinde olan gücü ve modanın üzerindeki stil mevzularını ele alıyor.
Giyinme durumuna, bayanların yeni bir çoğulculuk kazandıran kişiliğine kıymet gösteren koleksiyonun yiğit modülü bir bayanın portesini yansıtıyor. Her giysinin mealini ve icmalini değiştirebilen giyen, kıyafeti dönüştürebilme gücüne sahip. Kıyafetler giyildiğinde oluşan fikirsiz, doğaçlama, çalışılmamış ve tesadüfi izlenim, koleksiyonda yansıtılıyor.
Geçtiğimiz yılların nitelikleri tesadüfidir—onlar daha geniş bir kültürden bahseden 1920’ler, 1970 ve 1990’lar üzere belli başlı devirleri tanımlayan moda, silüet ve biçimlerden fazla stilistik metaforları muharrirler. Retrospeksiyondan kaçınılarak, terzilik işaretlerini karıştıran koleksiyon, mütemadi bir akış durumundadır. Kolay sınıflandırmalardan kaçınılarak birebir anda hepsi ve hiçbiri olan parçalar—çelişir, sarsar ve tekrar yorumluyor. Onları giyen bayanlar bu estetik alıntıları yine canlandırırken tıpkı devirde tekrar değerlendirmelerini sağlıyor.
Arketipsel ve kendine referans niteliğinde olan giysilerin her biri kendi formunun bir tabiri ve taslağı olarak görülüyor. Tek bir modülün baştan aşağı çıkarımı, bir kişiden gayrısına hareketi, vesair giysiler ile yanyana geldiği vakit otomatik olarak algı değiştiriyor. Hamlık, saf hareketler ve tiftik, triko üzere sade kumaşlar, işlemeli deri ve ipekler ile aciliyet ve spontane algılarını uyandıran kesimlerde, brokar ve altın ile kontrast bir algı oluşturuyor.
Klasiklik ve Prada klasikliği: bu iki kavram âlemşümul tarihin ögeleri arasında ve bu spesifik bileşenler derhal Prada olarak tanınabiliyor. İşlemeler, desenler, kumaşlar ve renk kombinleri—temel prensipler, kodlar… Bu bileşenler, stil üzerine moda üzere kapsayıcı bir önceliğin altını çizerek devirsiz bir stil yaratıyor.
