Rahmi Koç babası Vehbi Koç'un arabasını nasıl kaçırdı?

Rahmi Koç babasının aracını nasıl kaçırdı?

Yazdır

A

Yazı Tipi

Yorumlar

0

KOÇ Holding’in bünyesinde Türkiye’de otomotiv perakendeciliği, araç kiralama ve araç paylaşım alanlarında pek çok prensip imza atarak yaklaşık bir asırdır dallarına öncülük eden Otokoç Otomotiv, kuruluşunun 90. yılı için “Bir Vizyon, Azim ve Tutku Yolculuğu” isimli özel bir kitap yayımladı.

Başta Vehbi Koç ve Rahmi Koç olmak üzere Otokoç’un emektar ve mevcut yöneticileri ile eski şirketlerine ilişkin, pek birden fazla birinci defa yayınlanan kıymetli anıların da yer aldığı kitap tıpkı vakitte kesimin en uzun süreyi kapsayan yazılı kaynağı olma özelliğini de taşıyor.

Kitapta, Vehbi Koç’un 1920’li yıllarda bile otomotivsektörünün geleceğine olan inancını gösteren bir anı dikkat çekiyor. Vehbi Koç yerli arabanın üretimi için mutabakat yapıldıktan çabucak sonra Londra’daki Dorchester Oteli’nin yemek salonunda yanındaki arkadaşlarına şu kıssayı anlatıyordu:

“1923 yılında, Ankara’da, babamın 3 bin 500 liraya satın aldığı kırmızı renkli arabaya binerken, araba işine gireceğimi hiç düşünmemiştim... 1928 yılında da araba acentesi olmak istediğim vakit, babamın itirazıyla karşılaşmıştım. ‘Otomobil işi akıllı insanların harcı değildir! Onlar kendilerini hovardalığa ve lükse kaptırırlar!’ kaygısı. Artık, burada araba işimizi büyütmek için çırpınıyoruz. Sanki biz, hepimiz aklımızı mı kaçırdık?”

Kitapta Rahmi Koç  gençlik yıllarında babasının arabasını nasıl kaçırdığını şöyle anlatıyor: “Ankara’da özel otomobil o periyotlarda çok azdı. Biz Keçiören’de otururduk. Babamız Taşhan dediğimiz Ulus’ta çalışırdı. Bir tane taksi aldı, taksi 1937 model bir Playmouth’tu. Her gün onunla Keçiören’e gelir giderdi. Bir gün işte sürücü yemek yerken otomobil da duruyor orada ben dedim bir deneyeyim bakalım bu nasıl sarfiyat diye... Oysaki sürücü 1. viteste bırakmış arabayı. Biz kontağı açınca otomobil bu türlü zıplaya zıplaya kapıya kadar gitti, pat diye durdu. Bir de baktık ki şanzımanı dağıtmışız. Olağan söylenmedik laf kalmadı. Otomobil da tahminen 1 buçuk ay yattı, garajda tamir edildi. Ondan sonra harp bitti arabalar ithal edilmeye başlandı.”