ramazan ayının katkıları

ramazan ayının bize ne gibi katkıları var
Birer disiplin insanı haline gelebilmemiz için Ramazan ayının ne gibi katkıları olabilir? Ramazanı Şerif bizde ne türlü alışkanlıklar hasıl etmelidir?
Disiplin, frenkçe bir kelimedir; intizamın te ’küçük için uyulması gereken dikte ve yasaklar, dengeli bir insan edebilmek için lazım gelen zihnî, ahlâkî, ruhî nezaket ve “uyum ruhu manalarına gelmektedir Disiplin insanı ise, emin kaide ve prensipler çerçevesinde yaşayan, düzen ve armoni hususunda alıngan davranan insan demektir

Doğrusu, bir mü ’minin hayatı daima fazla ahenkli olmalıdır O, ne vakit ne yapması gerektiğini, nelerle meşgul olması ve hangi işlerle uğraşması lüzumlu geldiğini önceden bilmeli ve ona göre davranmalıdır Onun, hangi işi önce yapacağını belirleme ve bir programa tarafından çalışma niyeti haricinde “Acaba şu anda ne yapsam? biçiminde bir düşüncesi olmamalıdır O, ayrıca Cenâbı Hakk ’a karşı kulluk vazifelerini keza öteki insanlarla amaca uygun sorumluluklarını keza de kendi şahsî işlerini ve bunlardan hangisini ne zaman yapacağını mutlaka önceden görev etmeli; her haliyle bir armoni ve intizam örneği sergilemelidir Haddizatında, ibadetler meslek tanzimi ve süre taksimi için fazla manâlı birer köşe taşıdır ve inanan insan çoğu vakit işlerini o ibadet takvimine kadar ayarlar: “Öğle namazından daha sonra; akşam namazından önce diyerek gününü muhakkak dilimlere ayırır ve hiçbir anını boş geçirmemeye çalışır
Zamanın kıymetini bilen ve ömrü, değerlendirilmesi gereken çok önemli bir nimet olarak görebilen kimseler, yeme içmeden yatıpkalkmaya kadar her şeyi zabt u rabt altına alırlar; hiçbir meselelerini dağınıklık içinde ve sürüncemede bırakmazlar Onlar bilirler oysa, keza insanların ayrıca de kurumların en verimli oldukları anlar, en uyumlu oldukları zamanlardır

İşte, Ramazan ayı, yemek yemekiçmekuyuklamak gibi nefsin özlem ettiği şeylere karşı konuşma belirleyerek, bunları ihtiyaç ölçüsünde ve hamd ü şükür duyguları içerisinde onarmak suretiyle hayatı disipline etmeyi öğretir Nefsanî isteklere karşı, kalb ve ruh atmosferine sığınarak, vicdanı harekete geçirip iradeyi güçlendirerek sürekli istikamet üzere olabilmeyi ders verir

Ramazanı şerif, insanın en güçsüz damarlarından biri olan yemeiçme isteğini sınırlamayı ve teftiş aşağıda tutmayı sağlar Yaklaşık Olarak bir gıda disiplini talim eder Evet, hayatı devam ettirebilmek için mutlaka yemeye, içmeye ihtiyaç vardır Ne var ancak, sağlık prensipleri hesaba katılmadan yenilip içilen her şey karoser için zararlı olduğu gibi; midenin, kalbi ezecek dek güçlenip insanı kalb ve ruhun derecei hayatından hayvaniyet ve cismaniyet çukurlarına düşürmesi de bir felakettir Evet, vakitli vakitsiz sürekli bir takım şeyler yiyip içmek ve mideyi defalarca batmış bulundurmak, keza bedene zarardır ayrıca de Cenâbı Hakk ’ın hoşlanmadığı bir davranıştır

Bu kutsal ay her tarafında tutulan oruç, yemek yemek vakitlerini belirleme, israftan ve mideyi tıkabasa doldurmaktan uzak durma, keza beden ayrıca de ruh sağlığına zarar veren şeylerden uzak durma ve aynı zamanda mutlaka helâl dairesinde kalarak harama katiyen el uzatmama hususlarında temrinat yaptırır; Ramazanlaşan insanlara bu konularda disiplin ruhu kazandırır

Ramazan, ondan nasiplenmesini bilen her insanı, seviyesine kadar bir sadâkat eri haline getirir Oruç tutan ve ondaki sırrı kavramaya çalışan bir mü ’min, ayrıca Hakk ’a teveccühünde keza de halkla münasebetlerinde hep vefa ve sadâkat ardındaki olur O, sadece belirli vakitlerde ibadet eden bir insan olmakla yetinmeyip, ubudiyet ufkuna yürür ve tüm gününü kulluk şuuruyla değerlendirir, her an ibadet ediyor olma duygusuyla yaşar Dünyevî eğilimlerden ve cismanî temayüllerden birazcık sıyrılınca, kendini Cenâbı Hakk ’a adama ve bir gerçeklik eri olma hedefi belirir önünde Bu hedefe varmak maksadıyla, Bediüzzaman hazretlerinin ifadesiyle, hep Allah için düşünme, Allah için tavır, Allah için muhabbet duyma, “lillah, livechillah, lieclillâh dairesi içinde kalma ve tekrar tekrar Hakk ’a müteveccih yeralma denemeleri yapar; bu denemeler neticesinde başarıyı yakalamaya her gün birazcık daha yaklaşır Derken, bütün bir vefa ve sadâkat insanı olur

Zaten oruç, vefa duygusunun en güzel bir alâmetidir Zira o, Allah ile kul arasında yapılmış bir anlaşmadır: Kul, belirtilmiş süreler kapsamında, belirtilen şeylerden vazgeçer ve bu suretle ahdinde sadık olduğunu gösterir; Cenâbı Yargı da onun mükafatını kanımca Kendisinin vereceğini va ’deder Allah ’a aleyhinde vefalı davranan bir insan, zamanla ailevî ve içtimaî hayatında da tam bir “vefa abidesi durumuna yükselir Bu duyguyla, sılayı rahimi gözetir, herkese takviye eli uzatır; zekatını ödemekten katiyen kaçmaz, hatta sadaka vermeye ve infak etmeye hiç doymaz

Adalet ’la münasebetin manâlı bir şiarı da Kur ’an okumak, dua dua Cenâbı Allah ’a yalvarmak ve sürekli O ’na teveccühte bulunmaktır Ne var oysa, Kur ’anı Kerim ’in işlemeli sandıklar ve ipekten kılıflar arasındaki hapsine son verip, onu dil ve gönüllere şekerşerbet yerine getirmek da pek çokları için bir manada ama Ramazanı Şerifte muhtemel olmaktadır Bu kutlu ay, damaklara bir Kur ’lahza tadı çalmakta ve insanlara bir evrad ü ezkar disiplini de aşılamaktadır

İşte, bir ay her tarafında, yemeiçmeden yatıp kalkmaya, ibadet ü taatten evrad ü ezkâra kadar hayatın hemen her alanıyla uygun bazı kaide ve kurallar çerçevesinde davranan, bir ölçüde disiplin ruhuna kavuşan ve ahenkli yaşamaya alışan millet, Ramazan ’dan sonradan da aynı nizam ve intizamı korumalı, devam ettirmelidirler Mesela, bir ayın her gecesinde uykuyu bölüp sahurun bereketinden istifade etmeye koşan, giderken seccadeyle de bir vuslat yaşayan mü ’minler, bu otuz geceyi bir temrinat süresi olarak değerlendirmeli ve artık senenin her gecesini bir vuslat koyu bilmeli, gecelerini hiç olmazsa bir kaç rekat teheccüd namazıyla aydınlatmalıdırlar

Evet, bir disiplin insanı, nasıl yaşayacağını ve nerede nasıl davranacağını evvelden belirler; belli prensipler çerçevesinde kendine bir rota çizer ve attığı her adımı kasıtlı olarak atar Bizim, hitabe ve davranışlarımızın renk, desen ve çizgilerini de dinimiz çok evvelden belirlemiştir Örneğin, Allah ’a ve Rasûlü ’ne iman bizim için en manâlı esastır Bu , sonraki adımlarımızın yönünü de tahsis eden bir yol işaretidir Biz, inandığımız Rabbimizi, rehber bildiğimiz Rasûlü Ekrem Efendimiz ’i herkese anlatmakla mükellefiz Dinimizi neşretmek bizim görevimizdir Dolayısıyla, gönüllere girmeye çalışırız; çok hoş olan İslam ’ın güzelliklerini belli olmak için onu uygunca temsil etmeye çaba gösteririz Bu niyete matuf olarak, dinî kaynaklarımızın şekillendirdiği tavır ve davranışlarımızla insanların arasında bulunur; onlara kendi değerlerimizi tanıtırız Gönül verdiğimiz hakikatleri herkese açıklama yapmak için, şer ’lahza katî haram olan meselelere girmeme kaydıyla, o mevzuda kullanılmasına cevaz verilen tüm vesileleri kullanır ve ne yapıp edip insanlarla iman hakikatleri arasındaki engelleri ortadan uyandırmak için çabalarız bununla beraber, disiplin insanı olmakla kuralcı almak arasındaki farka da dikkat eder; içinde yaşadığımız zamanın şartlarını göz önünde bulundurma, kendi kültür ortamımızın gerçeklerini gözetme ve devrin insanlarına onların anlayacağı bir dil ve üslupla hitap etme gibi hususlara da maksimum özen gösteririz

Şayet, kendimizi Cenâbı Hakk ’ın rızasına adamış ve o rızayı da Zâtı Ulûhiyeti duyurmaya bağlamışsak, artık nerede olursak olalım, hangi şartlar aşağıda bulunursak bulunalım, bizim için durmak, acizliğe düşmek ve mesuliyetten kaçmak söz konusu değildir Zira, “Bahar gelsin, hava ısınsın, çiçekler açsın, bülbüller ötmeye başlasın… işte o vakit ben de şakırım! şeklindeki bir zihin bir disiplin insanının mülahazası olamaz O kışta da şakımalıdır yazda da; baharda da güle türküler söylemelidir güzde de O, her mevsime ve her döneme tarafından bir dil ve üslup tutturmalı, dilbeste olduğu hakikatleri terennüm etmekten katiyen geri durmamalıdır *