Ramazanoğulları beyliği tarihi

Ramazanoğulları Beyliği

Ramazanoğulları Beyliği İle İlgili Bilgi

Ramazanoğulları Beyliği, Misis ve Adana yoresinde kurulmuş bir Anadolu beyliğidir 1352 yılında kurulan beylik 1608 yılında tam anlamıyla Osmanlı Devleti hakimiyetine girmiştir Oğuzların Ucok koluna mensup Yureğir boyuna mensuptur

Moğolların istilası uzerine Anadolu'ya gecen Turkmenler (yorukler), burada Moğollarla mucadele eden Memluk Devleti'ne buyuk yararlar sağlamışlardır Zamanla bu Turkmenlerden Bozok koluna mensup olanlar Maraş ve Elbistan civarına yerleşip Dulkadir Beyliği'ni kurmuş, Ucok koluna mensup olanlar ise Adana, Misis ve Payas cevrelerinde yerleşmeye başlamıştır

Cukurova'nın MemlUklar tarafından fethedilmesinde Ucok Turkmenlerinin buyuk yardımlarına istinaden MemlUklular, bu zaferde buyuk payı olan Ucoklardan Yureğir boyunun reisi Ramazan Bey'e Adana cevresi ile Misis'in idaresini vermişlerdir Bektaşi tarikatından gelen geleneklerin etkisi ile diğer tum Anadolu beylikleriyle olduğu gibi Osmanlılarla da sıcak ilişkiler devam etmiştir

Memluklere tabi olarak uzun zaman hizmet ettikten sonra Yavuz Sultan Selim doneminde Cukurova'da Osmanlı hakimiyetinin kabul edilmesi uzerine Osmanlı ile iyi ilişkiler kurmuşlardır Bu donemde beyliğin başında bulunan Halil Bey'in bu tur davranışlarından oturu Memluk Devleti tarafından azledilmiş, O da bunun uzerine Mısır Seferine cıkan Yavuz Sultan Selim'in Kaşlıca (Misis) dolaylarındaki ordugahını ziyareti sırasında Osmanlı'ta tabiiyetini resmen arzetmiştir En son Pir Mansur Bey tarafından yonetilen beylik daha sonra fiilen de sona ermiştir

Anadolu Beyliklerinin en uzun omurlulerinden birisi olan Ramazanoğulları Beyliği, kuruluşundan itibaren yarım asır kadar MemlUklar'a tabi olmuş, 1510 yılından sonra ise Osmanlılar'a tabi olarak yaklaşık bir yuzyıl kadar daha varlığını surdurmuştur I Ahmet donemine denk gelen 1609 yılından sonra Adana'nın Halep'e; Sis ve Tarsus'un da Kıbrıs Beylerbeyiliği'ne bağlanmasıyla Ramazanoğulları Beyliği sona ermiştir Gunumuzde beyliği yonetenlerin uzak torunlarının coğu Sivas, Tarsus, Mersin, Adana, Misis, Yumurtalık, Trabzon (Vakfıkebir), Sakarya (Akyazı) ve İstanbul civarında yaşamaktadırlar




kaynak:wikipedia
​