Rapor: 'AKP Döneminde En Az 1890 Madenci İş Cinayetinde Yaşamını Yitirdi'

Personel Sıhhati ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi’nin, 4 Aralık Dünya Madenciler Günü kapsamında hazırladığı rapora nazaran AKP devrinde en az 1890 madenci iş cinayetinde hayatını yitirdi. İSİG Meclisi raporda “12 Eylül 1980’le başlayan neoliberal siyasetler, AKP iktidarı periyodunda derinleştirildi. AKP’li yıllarda da madenci katliamları artarak devam etti” tabirlerine yer verildi.




Neoliberal siyasetlerle birlikte taşeronlaştırma, göçmen ve kaçak personellik üzere problemlerin AKP periyodunda derinleştiği ve sendikal harekete ağır baskılar uygulandığı hatırlatılan raporda şöyle dendi “Soma, Karadon, Küre, Mustafakemalpaşa, Ermenek, Gediz, Dursunbey, Şirvan, Çöllolar, Aşkale ve Kozlu katliamları yakın geçmişimizde yaşadığımız toplu iş cinayetleridir. Bu tablodan da anlaşılacağı üzere 12 Eylül’le başlayan neoliberal siyasetler, devamı olan AKP iktidarı periyodunda derinleştirilmiştir. Bunun sonucu olarak AKP’li yıllarda en az 1890 madenci kardeşimiz iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. Günümüzde bilim ve teknolojinin geldiği durumu göz önüne alınca, 19 yıldır -Cumhuriyet tarihinin beşte biri- iktidarda olan AKP devrinde maden çalışanlarının lehine bir siyasi irade konmadığı iş cinayetleri tablosundan da belirlidir.”

Raporda çalışanların meseleleri ve talepleri şöyle sıralandı:



• İşyerlerinde İSİG tedbirleri alınmadığı için birçok personel meslek hastalıklarına yakalanıyor, iş cinayetlerinde hayatını kaybediyor. Türkiye’deki bütün madenlerde İSİG tedbirleri alınmalı.

• Özel bölümde yeraltı çalışanı statüsünde olan maden çalışanlarının emekli maaşları çift taban fiyat uygulanmasına karşın düşük fiyat üzerinden ödeniyor. Bu durum düzeltilmeli.

• Soma bölgesi haricindeki madenlerde maden çalışanlarının sıhhatine has kanunlar uygulanmıyor. Kanuna ters uygulamalar yapan işletmeler cezai, hukuksal yaptırıma uğramıyor. Asıl işte taşeron çalıştırılması yaygınlaştırılmış durumda. Meslek hastalıkları tedbire, tespit ve tedavisine dönük acil adımlar atılmalı.

• Özel maden işletmelerinde sendikal örgütlenmenin epeyce sonlu tutulması bir devlet siyaseti. Dünyanın en ağır işini yapan maden çalışanları sendikasız, kuralsız, ucuz çalışmaya mahkûm ediliyor. Maden emekçilerinin üzerindeki sendikal baskılar kaldırılmalı ve sendika seçme özgürlüğü engellenmemeli.

Raporda son olarak şu kıymetlendirme yapıldı: “Madencilik işkolunda çalışmak durumunda kalan çalışanlar sırf fiyat, uzun çalışma saatleri, toplumsal güvencesizlik, çok tehlikeli ve işkolundaki risklerle orantısız bir formda tedbirsiz çalıştırılma ile değil birebir vakitte da kendi hayat alanlarının uzağındaki şantiye alanlarında çalıştırılıyorlar. Borç kıskacı, tarımın çözülmesi, göçe mecbur edilme, devletin kolluk sistemi üzere objektif kısıtları da kattığımızda sınıf şuurunu de önlemek için alınan bir sermaye nizamının özneleridir maden emekçileri. Meslek hastalıkları, 'kazalanma' ve can kaybına mahal verebilecek kazaların neredeyse olağanlaştırıldığı madencilik işkolu, hem personellerin çalışma şartlarında hem de canlı tiplerinin hayat alanlarında yıkıma yol açmaktadır. Evvel personelin vücudu kazalanır ve ölür, sonra madencilik alanlarında yaşayan tüm halk ve canlılar suyunu, havasını, ciğerlerini, ömür alanlarını kaybeder.”