Romatizmal Hastalıklarda Kan Testleri
Romatizmal illetlerin büyük kısmı vücudun bağışıklık sisteminin bir halde bozulması sonucu ortaya çıkan ve vücutta sentezlenen kimi hususların eklemlerde tahribata yol açtığı hastalıklardır. Tıpta bu tip illetlere “otoimmun” illetler ismi verilir.
Romatizma tanısı nasıl konulur?
Temel olarak romatizmayı ikiye ayırabiliriz.Romatizma ve iltahaplı romatizma. Bildiğimiz mealde romatizma eklemlerin ölçüsüz tasarrufu ve ilerleyen yaş ile ortaya çıkanhalk arasında kireçlenme olarak da isimlendirilen eklem hasarıdır. Bu tip romatizma genetik yerde yaşlanmanın doğal sonucu olup ayan bir yaştan sonra az çok herkesi etkilmektedir. Bu tip romatizma ağrı yaptığında tedavi gerektirir. Yerküredeki en yaygın hastalık kuşkusuz romatizma yani kireçlenmedir. Kireçlenme en sık diz ve omurgayı tutmaktadır. Bununla bir arada kalça, omuz, el ve öbür bir çok eklemi de tutabilir.
İltahaplı romatizmalar kireçlenmeye orantıyla daha seyrek ortaya çıkarlar. Bu marazlar az sayıda olmakla bir arada değişik klinik tablolarla ortaya çıkabilirler. Birden fazla önemli hastalıklardır ve eklemleri tairp ederler. Çabucak her hengam tedavi gerektirirler.Romatoid artrit, ankilozan spondilit, psoriyatik artrit (sedef romatizması) en sık karşılaşılan iltahaplı romatizmalardır.
İltahaplı Romatizmaların tanısı neye nazaran konur?
İltahapl ı romatizmalarda tanı bilinenin bilakis labaratuar ile değil klinik bulgularla konur. Maatteessüf iltahaplı romatizmalar tanısı en çok atlanılan tıpkı devirde en çok yanlış tanı konulan hastalık kümesidir. İltahaplı romatizmlara tanı koymak bazen çok güç olabilir. Romatoid artrit, psoriyatik artrit üzere romatizmaların en kıymetli bulgusu eklemlerde şişme, ağrı ve hareket kısıtlılığıdır. Mahsusen el eklemlerini etkilenir. Ankilozan spondilit de ise daha çok omurga tutulumu ön plandadır. Kalça ve diz üzere büyük eklemleri de tutabilir. Bu tip bulguları olan hastalarda labaratuar testlerinde de olumluluk varsa tanı kolaydır. Ancak illetin erken devirlerinde klinik bulguları muayyen bilinmeyen olana yada labaratuar testleri normal-normale yakın olan çok sayıda hasta vardır. Bu tip hastalara tanı koymak sahiden çetin olabilir. Bu türlü hastaları mümkün iltahaplı romatizma tanısı ileizlemek gerekir. Bu hastaların bir kısmında vakit içinde belirtiler kaybolmakta yada hastalık tüm bulguları ile ortay çıkmaktadır.
İltahaplı romatizmalarda hangi testler yapılır ?
Tam kan sayımı (hemogram), romatoid faktor (RF), CRP, sedimantasyon, Anti CCP, rutin biyokimya testleri kesinlikle yapılması gereken testleridr. Bu testler sıradan romatizması (kireçlenme) olan hastalarda tamamıyla olağandır. İltahaplı romatizmanın tipine nazaran yapılabilecek çok ziyade sayıda test vardır.
İltahaplı romatizma testinin olumlu olması ne meale gelir?
Klinik bulgular olmadan(eklemde ağrı, şişme vs) romatizma testlerinin müspet olması tanısal manada hiçbir şey söz etmez. Labaratuar testleri klinik bulgular valığında meal kazanır. Bu nedenle bu hastaların tanısı tabibin hastanın klinik bulguları ve labaratuar sonuçlarının bir arada kıymetlendirilmesi ve yorumlaması ile konabilir. Yeniden de tanı konamayabilen hastalar olabileceği akılda tutulmalıdır ve bu tip hastalar yakından izlenmelidir.
Romatizmal illetlerin büyük kısmı vücudun bağışıklık sisteminin bir halde bozulması sonucu ortaya çıkan ve vücutta sentezlenen kimi hususların eklemlerde tahribata yol açtığı hastalıklardır. Tıpta bu tip illetlere “otoimmun” illetler ismi verilir.
Romatizma tanısı nasıl konulur?
Temel olarak romatizmayı ikiye ayırabiliriz.Romatizma ve iltahaplı romatizma. Bildiğimiz mealde romatizma eklemlerin ölçüsüz tasarrufu ve ilerleyen yaş ile ortaya çıkanhalk arasında kireçlenme olarak da isimlendirilen eklem hasarıdır. Bu tip romatizma genetik yerde yaşlanmanın doğal sonucu olup ayan bir yaştan sonra az çok herkesi etkilmektedir. Bu tip romatizma ağrı yaptığında tedavi gerektirir. Yerküredeki en yaygın hastalık kuşkusuz romatizma yani kireçlenmedir. Kireçlenme en sık diz ve omurgayı tutmaktadır. Bununla bir arada kalça, omuz, el ve öbür bir çok eklemi de tutabilir.
İltahaplı romatizmalar kireçlenmeye orantıyla daha seyrek ortaya çıkarlar. Bu marazlar az sayıda olmakla bir arada değişik klinik tablolarla ortaya çıkabilirler. Birden fazla önemli hastalıklardır ve eklemleri tairp ederler. Çabucak her hengam tedavi gerektirirler.Romatoid artrit, ankilozan spondilit, psoriyatik artrit (sedef romatizması) en sık karşılaşılan iltahaplı romatizmalardır.
İltahaplı Romatizmaların tanısı neye nazaran konur?
İltahapl ı romatizmalarda tanı bilinenin bilakis labaratuar ile değil klinik bulgularla konur. Maatteessüf iltahaplı romatizmalar tanısı en çok atlanılan tıpkı devirde en çok yanlış tanı konulan hastalık kümesidir. İltahaplı romatizmlara tanı koymak bazen çok güç olabilir. Romatoid artrit, psoriyatik artrit üzere romatizmaların en kıymetli bulgusu eklemlerde şişme, ağrı ve hareket kısıtlılığıdır. Mahsusen el eklemlerini etkilenir. Ankilozan spondilit de ise daha çok omurga tutulumu ön plandadır. Kalça ve diz üzere büyük eklemleri de tutabilir. Bu tip bulguları olan hastalarda labaratuar testlerinde de olumluluk varsa tanı kolaydır. Ancak illetin erken devirlerinde klinik bulguları muayyen bilinmeyen olana yada labaratuar testleri normal-normale yakın olan çok sayıda hasta vardır. Bu tip hastalara tanı koymak sahiden çetin olabilir. Bu türlü hastaları mümkün iltahaplı romatizma tanısı ileizlemek gerekir. Bu hastaların bir kısmında vakit içinde belirtiler kaybolmakta yada hastalık tüm bulguları ile ortay çıkmaktadır.
İltahaplı romatizmalarda hangi testler yapılır ?
Tam kan sayımı (hemogram), romatoid faktor (RF), CRP, sedimantasyon, Anti CCP, rutin biyokimya testleri kesinlikle yapılması gereken testleridr. Bu testler sıradan romatizması (kireçlenme) olan hastalarda tamamıyla olağandır. İltahaplı romatizmanın tipine nazaran yapılabilecek çok ziyade sayıda test vardır.
İltahaplı romatizma testinin olumlu olması ne meale gelir?
Klinik bulgular olmadan(eklemde ağrı, şişme vs) romatizma testlerinin müspet olması tanısal manada hiçbir şey söz etmez. Labaratuar testleri klinik bulgular valığında meal kazanır. Bu nedenle bu hastaların tanısı tabibin hastanın klinik bulguları ve labaratuar sonuçlarının bir arada kıymetlendirilmesi ve yorumlaması ile konabilir. Yeniden de tanı konamayabilen hastalar olabileceği akılda tutulmalıdır ve bu tip hastalar yakından izlenmelidir.