Romatoid Artrit (RA), başta sinovyal eklem ve periartiküler yapılar olmak üzere vücuttaki birçok doku ve organı etkileyen sistemik, otoimmun ve inflamatuar bir hastalıktır. RA’nın en bariz özelliği el ve ayak üzere küçük eklemler başta olmak üzere birçok eklemde hassasiyet ve simetrik tutuluma neden olmasıdır.
Propriosepsiyon, Latince “proprius” (kendine ilişkin olma) ve “ception” (algılama) sözlerinin birleşiminden oluşmaktadır ve kişinin kendini algılama yeteneği manasına gelmektedir. Propriosepsiyona ekte bulunan mekanoreseptörler proprioseptörler olarak isimlendirilir ve bunlar kas, tendon, eklem, fasya ve derideki reseptörlerde bulunmaktadır.
Yaşlanma ile birlikte meissner ve pacini cisimlerinin ünite ortamdaki yoğunluğunun azalması, derideki reseptörlerde meydana gelen değişiklikler ve eklem mekanoreseptörlerindeki azalma sonucunda propriosepsiyon duyusu azalmaktadır. Yapılan çalışmaların sonuçlarına nazaran bu duyunun RA hastalarında da azaldığı görülmektedir. Bu azalmanın olası sebebi RA hastalarında eklemlerdeki ligament, kapsül ve kemik yapılarının yaygın tutulumuna bağlı olarak proprioseptörlerin etkilenmesidir. Binaenaleyh hastalık müddeti arttıkça kayıp nispeti da artacaktır.
RA hastalarının yaşı ve hastalık mühleti göz önünde bulundurularak bilhassa günlük işlerde kıymetli rol oynayan el-el bileği eklem propriosepsiyon duyusunun geliştirilmesine yönelik egzersiz programları tedavisine kesinlikle eklenmelidir.
Propriosepsiyon, Latince “proprius” (kendine ilişkin olma) ve “ception” (algılama) sözlerinin birleşiminden oluşmaktadır ve kişinin kendini algılama yeteneği manasına gelmektedir. Propriosepsiyona ekte bulunan mekanoreseptörler proprioseptörler olarak isimlendirilir ve bunlar kas, tendon, eklem, fasya ve derideki reseptörlerde bulunmaktadır.
Yaşlanma ile birlikte meissner ve pacini cisimlerinin ünite ortamdaki yoğunluğunun azalması, derideki reseptörlerde meydana gelen değişiklikler ve eklem mekanoreseptörlerindeki azalma sonucunda propriosepsiyon duyusu azalmaktadır. Yapılan çalışmaların sonuçlarına nazaran bu duyunun RA hastalarında da azaldığı görülmektedir. Bu azalmanın olası sebebi RA hastalarında eklemlerdeki ligament, kapsül ve kemik yapılarının yaygın tutulumuna bağlı olarak proprioseptörlerin etkilenmesidir. Binaenaleyh hastalık müddeti arttıkça kayıp nispeti da artacaktır.
RA hastalarının yaşı ve hastalık mühleti göz önünde bulundurularak bilhassa günlük işlerde kıymetli rol oynayan el-el bileği eklem propriosepsiyon duyusunun geliştirilmesine yönelik egzersiz programları tedavisine kesinlikle eklenmelidir.