Sagopa Kajmer Evvela Elveda (Raffine) :verse 1: çocukluğumda çocukluğuma inmek gibi bişey bu dengesiz dilim susar ve içer su bi şarkım olsun dedim hayata bi katkım çok verdim ama aldığımdan az son nefesi çektim çukuru kaz içime kordu çöktü lanetin çokmu naletim neyim ben içime gömdüğüm bu defni kimse çözemez kalbim tek başınada atar destek ünite istemez gördüklerimi açıklaman gerekmez bir kefene iki baş sığdır benimle olan her daim sağdır tanrım yağmur yağdır yeryüzünde pislik çok yalanlarında yanlış yokta doğrular dökülürken dlimden benden kötüsü yok içimde saklı kalbe saplı ok be hayatın anlamı çekip gideceksen amacı neydi ümitlerinin selvi boylu karalar emrindeki derman elde etmek isterler sollu sağlı istemez canım zorlu derdim anlatılmaz içte saklı gönlüm yasaklı NAKARAT elveda sözcüklerimi önüme koydum evvela cebimde kimsesizliğin oyunlarıyla yürüdüm başımda bela elim kolum çaresiz en zorunlu anlarında benim başım dengesiz :verse 2: sesim kayıtta her daim ses var kulakta adım saf geçer lugatta laf çıkar ağızdan hükmün biter ben ne değin istedimki ne değin verdiniz yeter baygın halim kokladım eter yanlış algılandım çok sefer telafiler gecikti ve ben beter aktı vakit akılda kalanlar neler devirmedi deviremez beni yaman darbeler arbedemden geriye kalanlar vücuttaki izler hatalı nedir dürüst nedir yaşamın ikileminde yaşamak zorsa herkes baskı insan farkımız nedir korkularımızdan korkmanın bilinç altına in bakalım orda biraz dur bakalım nefret edilen şey nedir raffine üstad vergisibir hitabedir kitabem oluşmakta ellerim yazmaktan yıkıntı baş pervane döner aklım birkaç arşın havada uçarken özlediklerim karada fazla atmışım laf verirken hayata