nicebayan
FD Üye
- Katılım
- Ara 24, 2016
- Mesajlar
- 94,678
- Etkileşim
- 2
- Puan
- 38
- Yaş
- 36
- Web sitesi
- nicebayan.com
- F-D Coin
- 90
Peygamber Efendimize iman ederek O'nu gören ve müslüman olarak ölen kimseler
Lügat itibariyle ashab, dost manasına gelen sâhibkelimesinin çoğuludur İslâm ıstılâhında Hz Peygamber'in arkadaşlarıiçin, daha geniş kapsamıyla Resulullah'ı gören müminler için kullanılmıştır Sahabî ve çoğulu olan sahabe terimleri de benzer manayı açıklama eder
Sahabî sayılabilmek için eksik da olsa Resulullah ile görüşmek şarttır Bu sebeple Hz Peygamber döneminde yaşayan, O'na iman etmiş, hatta O'nunla haberleşip yazışmış, O'na takviye sağlamış kişiler ashâbtan sayılmaz Meselâ o dönemin meşhur Habeşistan Kralı Necâşî Ashame böyledir İyiyi kötüden ayırdedebilecek temyîz yaşında Peygamber Efendimiz'i görebilen çocuklar ise ashabtandır Meselâ Hz Peygamber'in iki torunu Hasan ile Hüseyin'in durumu böyledir Hz Peygamber'e iman eden birincil birey olarak birincil sahabî, Resulullah'ın mübarek eşi Hz Hatice'dir Son sahabî ise, genelde kabul edildiğine göre 100719 senesinde ölüm eden Ebü'tTufeyl Âmir b Vâsile elLeysî elKinânî'dir Bu tarihten sonra yaşayan bir sahabînin varlığı bilinmemekle beraber İslâm âlimleri, Hz Peygamber'in hayatının sonlarında söylediği: Yüz yıl daha sonra bugün yaşayanlardan hiç kimse hayatta kalmayacaktır (İbn Hacer, elİsâbe, Darı 1328, I, 8) hadîsine dayanarak ashabın bulunabileceği son süre sınırı olarak 110729 senesini belirlemişlerdir İslâm aleminde fazla sonraki dönemlerde bile zaman zaman görüldüğü gibi artık bu tarihten daha sonra sahabî olduğunu bahis edenler çıksa da onlara haysiyet edilmez Sahabenin mutlaka Hz Peygamber (sas)'i bir lahza da olsa görmüş ya da sohbetinde bulunmuş olması gerekir Amâlık, sağırlık ya da dilsizlik gibi sebeplerle, görme ve sohbetten biri gerçekleşemezse, bu durum sahabî olmaya engel değildir Nitekim Ashabın ileri gelenlerinden ve Peygamberimiz'in müezzinlerinden olan Abdullah İbn Ümmi Mektûm, âmâ olduğu için Hz Peygamber'i görememiş ama, sohbetlerinde bulunmuştur
Hz Peygamberi dünya gözüyle bakmak şarttır O'nu (sas) rüyasında görenler sahabi sayılmaz
Hz Peygamber (sas)'i kendisine peygamberlik gelmeden önce gören veya O'nunla sohbet eden, ama peygamberlikten sonra göremeyen birey de sahabî sayılmaz
Peygamberlikten sonradan Resulullah (sas)'i görebilen kimsenin müslüman olması ve sonradan dinden çıkmış olmaması gerekir Binaenaleyh; demin müslüman değilken Peygamberimizi görebilen bir kimse sonra müslüman olsa ve Hz Peygamber (sas)'i göremese, sahabi sayılmaz Yeniden, müslümanken Hz Peygamber (sas)'i gören ve sahabî olan bir birey, daha sonra irtidat edip dinden çıksa, sahabîlikten de çıkar Ancak, her tarafta müslüman olur ve Hz Peygamber'i görürse tekrar sahabî olur *
Lügat itibariyle ashab, dost manasına gelen sâhibkelimesinin çoğuludur İslâm ıstılâhında Hz Peygamber'in arkadaşlarıiçin, daha geniş kapsamıyla Resulullah'ı gören müminler için kullanılmıştır Sahabî ve çoğulu olan sahabe terimleri de benzer manayı açıklama eder
Sahabî sayılabilmek için eksik da olsa Resulullah ile görüşmek şarttır Bu sebeple Hz Peygamber döneminde yaşayan, O'na iman etmiş, hatta O'nunla haberleşip yazışmış, O'na takviye sağlamış kişiler ashâbtan sayılmaz Meselâ o dönemin meşhur Habeşistan Kralı Necâşî Ashame böyledir İyiyi kötüden ayırdedebilecek temyîz yaşında Peygamber Efendimiz'i görebilen çocuklar ise ashabtandır Meselâ Hz Peygamber'in iki torunu Hasan ile Hüseyin'in durumu böyledir Hz Peygamber'e iman eden birincil birey olarak birincil sahabî, Resulullah'ın mübarek eşi Hz Hatice'dir Son sahabî ise, genelde kabul edildiğine göre 100719 senesinde ölüm eden Ebü'tTufeyl Âmir b Vâsile elLeysî elKinânî'dir Bu tarihten sonra yaşayan bir sahabînin varlığı bilinmemekle beraber İslâm âlimleri, Hz Peygamber'in hayatının sonlarında söylediği: Yüz yıl daha sonra bugün yaşayanlardan hiç kimse hayatta kalmayacaktır (İbn Hacer, elİsâbe, Darı 1328, I, 8) hadîsine dayanarak ashabın bulunabileceği son süre sınırı olarak 110729 senesini belirlemişlerdir İslâm aleminde fazla sonraki dönemlerde bile zaman zaman görüldüğü gibi artık bu tarihten daha sonra sahabî olduğunu bahis edenler çıksa da onlara haysiyet edilmez Sahabenin mutlaka Hz Peygamber (sas)'i bir lahza da olsa görmüş ya da sohbetinde bulunmuş olması gerekir Amâlık, sağırlık ya da dilsizlik gibi sebeplerle, görme ve sohbetten biri gerçekleşemezse, bu durum sahabî olmaya engel değildir Nitekim Ashabın ileri gelenlerinden ve Peygamberimiz'in müezzinlerinden olan Abdullah İbn Ümmi Mektûm, âmâ olduğu için Hz Peygamber'i görememiş ama, sohbetlerinde bulunmuştur
Hz Peygamberi dünya gözüyle bakmak şarttır O'nu (sas) rüyasında görenler sahabi sayılmaz
Hz Peygamber (sas)'i kendisine peygamberlik gelmeden önce gören veya O'nunla sohbet eden, ama peygamberlikten sonra göremeyen birey de sahabî sayılmaz
Peygamberlikten sonradan Resulullah (sas)'i görebilen kimsenin müslüman olması ve sonradan dinden çıkmış olmaması gerekir Binaenaleyh; demin müslüman değilken Peygamberimizi görebilen bir kimse sonra müslüman olsa ve Hz Peygamber (sas)'i göremese, sahabi sayılmaz Yeniden, müslümanken Hz Peygamber (sas)'i gören ve sahabî olan bir birey, daha sonra irtidat edip dinden çıksa, sahabîlikten de çıkar Ancak, her tarafta müslüman olur ve Hz Peygamber'i görürse tekrar sahabî olur *