Sanayileşme ile ilgili kompozisyon

Sanayileşmeyle ilgili kompozisyon
Sanayileşme hakkında kompozisyon
Sanayileşme konulu kompozisyon

Sanayileşen Çocuklar

Beni duvarlara vurman için muşambadan yüzümü toplaman gerek

Ve her zaman

Doğru bir bahane oldu intihar meskeninde kan dökülüyorsa çocuklar ölüyorsa Hayal değil düşündüğün çizdiğin tek kanatlı kuş

Sanayileşen kentlerin ortasında Gümüş Terliklerin demir bir barın ardında otomobil olduğu mülteci şehir halkı
İstasyonda üzüm taneleriyle mermer oynayan, gerisinde piç olduğunu her seferinde dile getiren, aşağılamaktan hiç çekinmeyen sokak lambaları

Kaç kez patlattım boz floresanları bilmem O toz bulutu içinde tırnaklarını boyayan peri kızları
Saçlarının aslı siyah Güneş ile kıvrım kıvrım kumrala dönen Sihirli bir kutulardı her zaman
Daha sekizimde onlardan birini aşık etmek istedim kendime Gök Mavisi gözleri olan bir sevgili
Düşünmesi bile güzeldi yabancı olduğum şehirde, fırfırlı şapkamla yabancısı olan duygulara sokmak kendimi

Ve birincil şiir

Yabancı bil dili öğrenirken kırmızı kurdele oldu adı Aşk istifi, şaşmış bir pusula bedenim
Detoneleşen nefesim, nefsim

Annem Yanımda yaşarken bile özlediğim, sabundan gemilerde yüzdürdüğüm, kül rengi kar olan kadın

Ağustosken ne bu eylülün yaprak döküm heyecanı? Anlamıştı Annem
Filikada tenin ve ağzını kaybetmişti büyük kasaba Toplu beyin ölümleri başlamıştı
Temmuzdu, ancak şubat vapurları kaldırıyordu Sırplar külünü basıyordu çocuk sigara dumanına
Yağıyordu kıble her yöne,
Başını cesedime koyuyordu tanrı, o bile durduramıyordu, ağlıyordu *