Sarıkamış’tan Er Mektubu

Sarıkamıştan Yazılan Er Mektubu




Hocam FKırzıoğlunun anısına

Bu son mektubum sana
Bu son, canım ana
Birazdan oleceğim
Bir cınar gibi
Kaskatı duşeceğim
Kara toprağa değil ama
Yemişi bembeyaz kar olan
Buyuk bir tarlaya

Evet şu an, ana
Bir cınar gibiyim
Cılız ateş etrafında
Onlarca neferden bir orman
İclerinde kesime hazır
Oğle ulu, mulu da değil
Sıska, celimsiz bir cınar

Donuyorum ana
Aşağıdan yukarıya
Ayaktan, ta başa
Birazdan hissiz kalacak
Kalem tutan elim
Ve nihayet bulacak
Okuyacağın mektup
Nihayet bulacak
Yirmi yıllık hayat

En cok, neyi ozledim?
Biliyor musun ana?
Tabi senden, bacımdan sonra
Memleketi, Kırkağacı,
Kavunun tadını
Ha bir de
Sacdaki gozlemenin
Mis gibi kokusunu

Guneş baba, guneş baba!
Gonder ışığını dunyaya
Erit nolur karı
Isıt biraz parmağımı nolur

Nerdesin duşman?
Cık karşıma
At bana kurşun,
At bana gulle
Bitsin artık
Bu beter sessizlik

Duşman , şu an
Ne ermeni, ne de rus
Ne de diğerleri
En buyuk duşman
Fanilamın icindeki bit,
Gozlerimi kamaştıran kar,
Parmaklarımı donduran ayaz
İşte bunlar
En buyuk duşman

Al canımı artık Azrail
Nefesinle ufle bana
Once ayaklarıma
Sonra ellerime
En sonra da yuzume
Senden kucuk bir ricam,
Biraz sıcak olsun,
Hic olmazsa ılık
Yuzume ufureceğin o uzun, buyuk nefes


imagessarikamistanermektubu5aedbc6fef1b2