SARIL ONA!
Bunca yıl yaşamışsın, hayattan payına duşeni almışsın;
Donen bu carkların arasındaki gorevini yerine getirmeye calışmışsın;
Mutlaka sevmişsin, sevilmişsin;
Dostların arkadaşların vardır;
Hatta seviyorum sandığın bir sevgilin vardır;
Belki bankada dunyayı satın alacak kadar yuklu bir hesabın,
Belki de cebinde sadece nefes alacak kadar yeterli bir paran vardır;
Fakat zaman zaman sorarsın kendine boyle mi olmalıydı?diye;
Oyle anların olur ki nicin yaşadığını bilmezsin!
Her şey anlamsız gelir!
Yuksek dağlara tepelere cıkıp haykırmak istersin!
Belki duyurabilirsin sesini birilerine;
Ne care?
Deli diyecek en yakın dostların bile!
Ve
Neden, nicin, nereye kacacağını bilmediğin icin, o diyarları terkedemezsin!
Cok şukur yaşıyorumdersin!
Hayatın sana sunduğunu kabul edersin!
Lakin beyninin en kuytu koşelerinde hep bir soru işareti olmuştur!
Yureğinin en derin yerinde hep bir ateş yanmıştır!
Bir yanın hep eksik kalmıştır!
Yanılıyor muyum?
Bazen bir sahilde dalgalarla konuşursun ve farkında olmadan ofkeyle denize taş atarsın sanki yılların icinde biriktirdiğini boşaltır gibi;
Bazen de pencerene konan bir guvercinle dertleşirsin;
Sonra bir gun gelir sanki masallardaki gibi, sanki filmlerdeki gibi aniden bir peri tarafından buyulenirsin!
Bir asır cozemediğin, harflerini birleştiremediğin bulmacayı cozersin!
Hayatın bir sır perdesi gibi bir anda acılır!
Nicin gulerken ağladığını,
Yureğini sıkıştıran o ağır taşın nereden geldiğini,
En mutlu anlarında bile neden kalbinin hic carpmadığını,
Cevrende yuzlerce insan varken neden senin kendi icinde yalnız olduğunu,
Yıldızların parlaklığının nicin gozlerini kamaştırmadığını,
Guneşin nicin seni ısıtmadığını anlarsın!
Birden hic ağlamadığın kadar ağlarsın!
Belki de kabullenmek istemezsin yıllarının bir odun parcası gibi cağlayana atıldığını;
Hayat ceşmesinden iciyorum sandığın suyun hazan ceşmesinden aktığını gorursun!
Bunca yıl alıp verdiğin nefeslerin boşa olduğunu ve aslında yaşamadığını anlarsın!
Eksik kalan bir yanın var ya?
İşte Oeksiktir!
Her şeyin olmuştur belki!
Ama Oyoktur!
Belki benimde her şeyim oldu ama SENyoktun!
Uyandım bu bitmez uykudan!
Anladım SENyoksun!
Biliyorum SENeksiksin!
Yaşamaya değer SEN
Uğrunda olumu goze alabileceğim SEN
Sacının bir teline tum gunahları hice sayabileceğim SEN
Bir bakışına butun yasakları ezip gecebileceğim SEN
İnsan herkesi, her şeyi sevebilir! Guzel bir kalbi seversin, bir ciceği seversin, baharı, guneşi, yıldızları, cocukları seversin Hatta cok seversin;
Ama AŞKvar ya dostum?
AŞKbaşkadır
Eğer yureğindeki boşluğun AŞKolduğuna inanıyorsan?
Ve
Bulduysan Oinsanı Oaşkı!
Kafandaki sorunun cevabı Okişi ise?
Kacırma ONUsonra cok gec olabilir!
Ne kadar yaşayabileceğini biliyor musun?
Sarıl ONA Son nefesin gibi!
Alıntı
Bunca yıl yaşamışsın, hayattan payına duşeni almışsın;
Donen bu carkların arasındaki gorevini yerine getirmeye calışmışsın;
Mutlaka sevmişsin, sevilmişsin;
Dostların arkadaşların vardır;
Hatta seviyorum sandığın bir sevgilin vardır;
Belki bankada dunyayı satın alacak kadar yuklu bir hesabın,
Belki de cebinde sadece nefes alacak kadar yeterli bir paran vardır;
Fakat zaman zaman sorarsın kendine boyle mi olmalıydı?diye;
Oyle anların olur ki nicin yaşadığını bilmezsin!
Her şey anlamsız gelir!
Yuksek dağlara tepelere cıkıp haykırmak istersin!
Belki duyurabilirsin sesini birilerine;
Ne care?
Deli diyecek en yakın dostların bile!
Ve
Neden, nicin, nereye kacacağını bilmediğin icin, o diyarları terkedemezsin!
Cok şukur yaşıyorumdersin!
Hayatın sana sunduğunu kabul edersin!
Lakin beyninin en kuytu koşelerinde hep bir soru işareti olmuştur!
Yureğinin en derin yerinde hep bir ateş yanmıştır!
Bir yanın hep eksik kalmıştır!
Yanılıyor muyum?
Bazen bir sahilde dalgalarla konuşursun ve farkında olmadan ofkeyle denize taş atarsın sanki yılların icinde biriktirdiğini boşaltır gibi;
Bazen de pencerene konan bir guvercinle dertleşirsin;
Sonra bir gun gelir sanki masallardaki gibi, sanki filmlerdeki gibi aniden bir peri tarafından buyulenirsin!
Bir asır cozemediğin, harflerini birleştiremediğin bulmacayı cozersin!
Hayatın bir sır perdesi gibi bir anda acılır!
Nicin gulerken ağladığını,
Yureğini sıkıştıran o ağır taşın nereden geldiğini,
En mutlu anlarında bile neden kalbinin hic carpmadığını,
Cevrende yuzlerce insan varken neden senin kendi icinde yalnız olduğunu,
Yıldızların parlaklığının nicin gozlerini kamaştırmadığını,
Guneşin nicin seni ısıtmadığını anlarsın!
Birden hic ağlamadığın kadar ağlarsın!
Belki de kabullenmek istemezsin yıllarının bir odun parcası gibi cağlayana atıldığını;
Hayat ceşmesinden iciyorum sandığın suyun hazan ceşmesinden aktığını gorursun!
Bunca yıl alıp verdiğin nefeslerin boşa olduğunu ve aslında yaşamadığını anlarsın!
Eksik kalan bir yanın var ya?
İşte Oeksiktir!
Her şeyin olmuştur belki!
Ama Oyoktur!
Belki benimde her şeyim oldu ama SENyoktun!
Uyandım bu bitmez uykudan!
Anladım SENyoksun!
Biliyorum SENeksiksin!
Yaşamaya değer SEN
Uğrunda olumu goze alabileceğim SEN
Sacının bir teline tum gunahları hice sayabileceğim SEN
Bir bakışına butun yasakları ezip gecebileceğim SEN
İnsan herkesi, her şeyi sevebilir! Guzel bir kalbi seversin, bir ciceği seversin, baharı, guneşi, yıldızları, cocukları seversin Hatta cok seversin;
Ama AŞKvar ya dostum?
AŞKbaşkadır
Eğer yureğindeki boşluğun AŞKolduğuna inanıyorsan?
Ve
Bulduysan Oinsanı Oaşkı!
Kafandaki sorunun cevabı Okişi ise?
Kacırma ONUsonra cok gec olabilir!
Ne kadar yaşayabileceğini biliyor musun?
Sarıl ONA Son nefesin gibi!
Alıntı