Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
nicebayan
FD Üye
- Katılım
- Ara 24, 2016
- Mesajlar
- 94,678
- Etkileşim
- 2
- Puan
- 38
- Yaş
- 37
- Web sitesi
- nicebayan.com
- F-D Coin
- 95
Saul Aaron Kripke hakkında veri
Saul Aaron Kripke biyografi
Mantık ve matematik felsefesi alanlarında, bilhassa de kipler mantığı, sezgici mantık ve kümeler kuramında ufuk açıcı çalışmalar yapmış olan Amerikalı felsefeci Kripke ’ nin keza dil felsefesi, bilgikuramı, metafizik ve hafıza felsefesi gibi öteki felsefe dallarında da katkıları olmuştur Kripke birincil çalışmaları olan K Mımt Eksiksizlik Kanıtsavı (A Completeness Theorem in Modal Logic, 1959) ile K Ma Ü DlJşinı emantical Considerations on Modal Logic, 1963) kipler mantığının teknik sorunları üstünde yoğunlaşır 1960 ’lann sonlarına dürüst özdeşlik, özel adlar ve olanaklı dünyalar konularını işlemeye başlayan Kripke, şaşkınlık ve şüpheyle karşılanan dağıtılmış mantıklı konumlar geliştirir Bu konumlardan en etkilisini Adlandırma ve Mecburiyet ’ta (Naming and Necessity, 1980 —Kripke ’nin aynı adı içeren 1972 yılında yayınılanmış bir makalesi de vardır) bulabiliriz Kripke bu çalışmasında özdeşliğin asla iki şey arasında değil, şey ile kendisi arasında geçerli olduğunu ve zorunluluğa dayandığını bahis eder (bir takım felsefecilere kadar Kripke ’nin bu rakam epeyce su götürür dür) Sözgelimi çift odaklı gözlüğü bulan birey ile PTT genel müdürünün özdeşliği rahatlıkla gerekli değil de olumsal gözükebilir Ama Kripke burada olumsal ola nın her iki ayrı özelliğin bir kişide toplanması olduğunu ve bu olumsallığın kişinin kendisiyle özdeş olması zorunluluğunu ortadan kaldırmadığını savunur Çiftodaklı gözlüğü bulan Benjamin Franklin PTI ’ genel müdürü olmasaydı da kendisi kendisiyle özdeş olacaktı Kripke Adlandırma ve Yükümlülük adli çalışmasında adların sadece emin betimlemeler değil, göndergesi bütün mümkün dünyalarda geçerli olması gereken tanıtlayıcı tümdeyimler de olduklarını öne süren bir nedensel amaç kuramı oluşturur Kripke bu anlambilgisi çerçevesinde zorunluolumsal ve a priori posteriori ayrımlarının çakışmadığını ileri sürer Kripke ’ nin öteki bir kayda değer kitabı, Wittgenstein ’ın “özel dil uslamlamasını izleme bağlamına oturttuğu Wittgenstein on Rules and Private Language (Wittgenstein ’da Kurallar ile Özel Dil, 1982) adlı çalışmadır *
Saul Aaron Kripke biyografi
Mantık ve matematik felsefesi alanlarında, bilhassa de kipler mantığı, sezgici mantık ve kümeler kuramında ufuk açıcı çalışmalar yapmış olan Amerikalı felsefeci Kripke ’ nin keza dil felsefesi, bilgikuramı, metafizik ve hafıza felsefesi gibi öteki felsefe dallarında da katkıları olmuştur Kripke birincil çalışmaları olan K Mımt Eksiksizlik Kanıtsavı (A Completeness Theorem in Modal Logic, 1959) ile K Ma Ü DlJşinı emantical Considerations on Modal Logic, 1963) kipler mantığının teknik sorunları üstünde yoğunlaşır 1960 ’lann sonlarına dürüst özdeşlik, özel adlar ve olanaklı dünyalar konularını işlemeye başlayan Kripke, şaşkınlık ve şüpheyle karşılanan dağıtılmış mantıklı konumlar geliştirir Bu konumlardan en etkilisini Adlandırma ve Mecburiyet ’ta (Naming and Necessity, 1980 —Kripke ’nin aynı adı içeren 1972 yılında yayınılanmış bir makalesi de vardır) bulabiliriz Kripke bu çalışmasında özdeşliğin asla iki şey arasında değil, şey ile kendisi arasında geçerli olduğunu ve zorunluluğa dayandığını bahis eder (bir takım felsefecilere kadar Kripke ’nin bu rakam epeyce su götürür dür) Sözgelimi çift odaklı gözlüğü bulan birey ile PTT genel müdürünün özdeşliği rahatlıkla gerekli değil de olumsal gözükebilir Ama Kripke burada olumsal ola nın her iki ayrı özelliğin bir kişide toplanması olduğunu ve bu olumsallığın kişinin kendisiyle özdeş olması zorunluluğunu ortadan kaldırmadığını savunur Çiftodaklı gözlüğü bulan Benjamin Franklin PTI ’ genel müdürü olmasaydı da kendisi kendisiyle özdeş olacaktı Kripke Adlandırma ve Yükümlülük adli çalışmasında adların sadece emin betimlemeler değil, göndergesi bütün mümkün dünyalarda geçerli olması gereken tanıtlayıcı tümdeyimler de olduklarını öne süren bir nedensel amaç kuramı oluşturur Kripke bu anlambilgisi çerçevesinde zorunluolumsal ve a priori posteriori ayrımlarının çakışmadığını ileri sürer Kripke ’ nin öteki bir kayda değer kitabı, Wittgenstein ’ın “özel dil uslamlamasını izleme bağlamına oturttuğu Wittgenstein on Rules and Private Language (Wittgenstein ’da Kurallar ile Özel Dil, 1982) adlı çalışmadır *
