Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Bazen bir selam, bir günaydın, bir merhaba kişisi yaşama bağlar, ömür sevincini geliştirir. İnsanlar arasındaki soğukluğu, kopukluğu, küskünlüğü giderir. Beşerler arasındaki samimi ilişkilerin oluşmasına neden olur. Yolda, işte, gerçek ve sanal yerkürede, telefonda, önümüzdeki beşere evvel “Merhaba” veya “Selam” deriz. Ben daha çok Merhaba’yı kullanırım. Bu kadar yıl “Merhaba” sözünün gerçek anlamının ne olduğunu da hiç düşünmemiştim. Gerçekte neyi söz ediyordu acep? Geçenlerde şöyle bir araştırdığımda neler buldum neler…
Merhaba: Günaydın ya da Hoşgeldiniz manasında bir esenleşme sözüymüş. Sözün kökeni Farsça. Kelimeyi ikiye ayırdığımızda “mar” ve “heba” sözlerinde oluşuyor. “Mar” Farsça’da yılan demek, “Heba” ise heba etmek, yok etmek. Yani asıl meali "aramızdaki yılanı öldürelim, düşmanlığımızı yok edelim", demek. Farsça’da umum tasarruf meali ise “Benden size zarar gelmez” Böylelikle her merhaba diyen kişi size uygun niyetini göstermektedir.
“Merhaba” …yani “benden size zarar gelmez". Merhaba sözünün içinde bir istek, bir itimat, itimat ve sadakat var. İçtenliği, samimiyeti, itimadı karşındakine hisseterebilmek var ..
Pekala Selam ne demek ?
Selam, huzur, selamet, sıhhat, barış, rahatlık, kurtuluş üzere meallere geliyor. Selam vermek, bir kimseye yapılacak en şık hürmet. Selam, bir insanın, karşılaştığı kimseye güzellik, sıhhat ve afiyet dilemesi, düzgün dileklerde bulunmasıdır. Kişilerdeki hoş huylardan biri de, birbirlerine selam vermeleri ve almalarıdır. Selamlaşmak, beşerler arasında düşmanlığa sebep olan kızgınlık ve dargınlık, nefret ve kin gütmek vs. üzere istenilmeyen huyları yok eder. Karşılıklı sevgi ve saygının doğmasını sağlar. Her diyanette ve her toplulukta selamlaşmaya ilişkin kelamlar ve hareketler başka başkadır. Her topluluğun diyaneti inancı ve ahlaki yapısına nazaran selam vermek ve almak için kullandıkları sözler ve yaptıkları el, baş ve vesair vücut hareketleri farklı ayrı olmaktadır.
Rastgele bir kişiye verdiğimiz selam, ona kıymet verdiğimizin, onu sevdiğimizin göstergesidir. O insana selam vermekle aslında onu sevdiğimizin ve paha verdiğimizin iletisini vermiş oluruz. Bundan dolayıdır ki o kimsede de bize karşı hoş hisler beslemeye başlar ve arada karşılıklı bir sevgi, değer durumu oluşur.
Maatteessüf günümüzde o denli bir durum oluşmuştur ki birebir apartmanda yaşayıp tahminen yıllarca her gün selamlaşıp da iki çift laf etmeyen, birbirinin halini hatırını sormayan kişiler bulunmaktadır. Böyle bir selam, samimiyetsiz, kuru bir selamdan gayrı bir şey değildir. Selamlaşmanın bir gayesi da insanların durumlarını sormak, varsa külfetlerini öğrenmek ve imkanlar dahilinde onlara yardımcı olmaya çalışmaktır. Yoksa beşerler birbirinin ismini bile bilmeden her gün selamlaşsalar ne olur?
Merhaba deyince aklıma daima bu toprakların balıkçısı Cevat Şakir gelir, Halikarnas Balıkçısı her söze “Merhaba” diyerek başlar. Zira o, bu yerküreden göçerken bile, Hatay’daki Merhaba Apartmanı’nda, yattığı odanın penceresine dönüp, “Sanırım ki yolcuyum. Yerküreye bir merhaba deyip gideceğim. Burnuma çiçek kokuları geliyor. Açın, açın pencereleri. Son kez görmek istiyorum güneşi. Son kez görmek istiyorum özgürlüğü. Merhaba evlatlar, merhaba yerküre, merhaba…” diyecek kadar aşıktır bir merhabaya… Sabahattin Eyüboğlu onun için ”Ve tahminen de bu yüzden Yerkürenin sisini, pusunu ne temizler? Poyraz bir, Balıkçı’nın merhabası iki…” der. Balıkçıya neden Merhaba dendiğinde şöyle açıklamış: “Her şeyden evvel erkekçe bir söylenişi var merhabanın…Üstelik meali da şık. ‘Rahat edin. Benden size kötülük gelmez’ demektir. Sonra, aklımızı işimizden ayırmamalıyız. ‘Sabah şerifleri’ mi diyeceğiz, ‘Akşam şerifleri’ mi diyeceğiz, ‘Allahaısmarladık’ mı diyeceğiz? Düşünmeye, aklımızı meşgul etmeye gerek yok. Bunların yerine basarım merhabayı, olur biter… Bir şey daha var. Merhaba sözcüğü, eski harflerle yazıldığı zaman yelkene misal. Tahminen bunun da tesiri vardır merhabayı sevmemde…” Sonra bir öbür kaynakta, Balıkçı’nın anlattığı minik bir hikaye var merhaba ile ilgili: “Çok eski vakitlerde, uzun yolda karşılaşan iki seyyah, yekdiğerine zarar vermeyi düşünmediğini, düşmanca bir niyeti olmadığını anlatmak için, yaylarını gerip oklarını uzaklara atar ve ‘Mir heba’ yani ‘Okum boşa gitsin’ derlermiş. Devir içinde bu kelam, ‘Merhaba’ olarak girmiş konuşma dilimize…”
Etrafımızdaki kişilerle şık bir muhabere içinde olmak, onlarla dost yahut arkadaş olmak, onlara duyduğumuz sevgiyi zahir etmek istiyorsak selamlaşmayı asla kesmemeliyiz. Birine karşı küskün veya öfkeli de olsak, onun verdiği selama kesinlikle karşılık vermeli; bize atılan her adım için, biz onlara karşı on adım yürümeliyiz. Selamlaşmanın, beşerler arasındaki muhabbeti, sevgiyi ve saygıyı artırdığını unutmamalıyız.
Her başlangıcın bir sonu olduğu üzere yazımın da sonuna geldik. Şairin de dediği üzere ben bunu bir ayrılık saymıyorum bir buluşma sonrası, yeni bir buluşma için, MERHABA demek için hoşçakalın...
