Sen Biraz Mustafa Kemal'sin Öğretmenim

Sen Biraz Mustafa Kemal'sin Öğretmenim sen mustafa kemalsin sen mustafa kemalsin şiiri Sen Biraz Mustafa Kemal'sin Öğretmenim Okula geldiğim birincil günümde, Sen uzanıp okşamıştın saçlarımı ilk kez senden dinlemiştim, “Dağ Başını Duman Almış marşını Bana her şeyi öreten sensin öğretmenim, Sen, birazcık Mustafa Kemal’sin öğretmenim Nerede bir baca tütüyorsa başı dumanlı, Nerede bir sancak varsa coşkun ve dalgalı, Sen oradasın Bazen en uzağındasın köylerin, Yolların en gelinmezinde Ellerinde yüreğin gibi ak tebeşirlerle, Bir kara tahta başındasın Güzel düşlerde defalarca sen varsın öğretmenim, Sen, biraz Mustafa Kemal’sin Bir bayram uygun, Bayraklar geçiyor önümüzden id Çocuklar geçiyor dizi dizi, En güzeli geçiyor çiçeklerin, Öğrencilerin geçiyor öğretmenim Bu bahçe senin, bunlar senin eserin Yine en ilk olarak Atatürk’üm, Gerisinde sen varsın Sen, azıcık Mustafa Kemal’sin öğretmenim, Sen, birazcık Mustafa Kemal’sin Her şey seninle anlamlı, Seninle öylesine hoş ama… Yarınlar senin avuçlarında, Senin ellerinde şekil bulacak Yarınlar hoş olacak öğretmenim, Yarınlar çok, fazla hoş olacak Uzat kardeşlik bahçesinden ellerini, Sevgi çiçekliği olsun tüm yer yüzü Sarsın gönülleri barış tutkusu, Yüreklerde iyilik pınarları çağlasın Sen, biraz Mustafa Kemal’ sin öğretmenim, Sen, biraz Mustafa Kemal’sin Yürü önderinin aydınlık izinde, Tuttuğun meşalen sönmesin Bilgisizliğin üstüne, geriliğin üzerine, Durma yürü, Karanlıklar ağarsın Sen benim, Anamdan sonradan, Elini öptüğüm birincil insansın Sen, biraz Mustafa Kemal’sin öğretmenim, Sen, birazcık Mustafa Kemal’sin