Sen gelsen yeter Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyorum bitmiş Dağ başı yalnızlığı ölümden beter Hiç kimse aramasa sormasa beni Sen gelsen yeter Rahatlık ellerinin güzelliğidir Gözlerin karşımda mutluluk denizi Her sabah soframızda ekmeğimizi Sen bölsen yeter Yüreğim seninle yaylalar dek serin Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam Sen dolsan yeter Bende çaresizlik baki kördüğüm Bende sabır, sende naz Gündüzünden vazgeçtim, düşümde biraz Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter Duymasa da hiç kimse Şâir gönlümün, sende karar kıldığını Ve içimin şerha, şerha yarıldığını Sen bilsen yeter Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu korkak Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek, Eğilsen yeter