Sen Yoktun (Dursun Ali Erzincanlı)

SEN YOKTUN

Sen yoktun

Hz Âdemdeydi nurun

Önce cenneti,

Sonra yeryüzünü sereflendirdin

Âdem nuruna affedildi

Arafat bu affa sahitti




Sen yoktun

Nuh un gemisindeydi Nurun

Dalgalar yeryüzünü bosarken

Tapragin bagrindaki su

Gökyüzüyle bulusurken

Ve bu bir ilahi cefa derken,

Allah nurunu tasidi binbir sebeple

Tûfan, nurunu selamladi edeple




Sen yoktun

HzIsmail in alnindaydi Nurun
Ibrahimî bir dua yükseldi yetim çöllerden

Rabbimiz dedi,

Onlara kendi içlerinden

Senin ayetlerini okuyacak

Kitap ve hikmeti ögretecek onlara,

Onlari temizleyecek bir elçi gönder,

Amin dedi on sekiz bin kâinat

Nurunla aydinlanan küçücük ellerini semaya kaldirarak

Amin dedi Ismail

Hira Nur dagi amin diyerek ayaga

Medineden Adi Uhud olan bir amin yankilndi sevr daginda




Sen yoktun

HzIsa Ahmed diye mujdeledi seni

Alemlerin efendisi diye sana seslendi

Artik ben sizinle çok söylesmem, dedi havarilerine

Çünkü bu âlemin reisi geliyor

Bekleyin Ahmed geliyor

Kainata rahmet geliyor

Havarilerin yüzünü oksayan,

Ölüleri dirilten bir nefes oldun

Fakat sen yoktun *