Senden Sonra Tufan Olmayacak mıydı?-yazı

Senden Sonra Tufan Olmayacak mıydı? makalesi,ayrılık yazıları,ayrılık ve üzüntü,gitmek üstüne yazı

Sen gidersen dünyanın duracağını zannederdim defalarca! yeniden nefes alamayacağımı ve hayatın hiç tat vermeyeceğini düşünürdüm

Seninle tamamlandığımı sanırdım Sensiz kolum da olmayacaktı, kalbim de! Fakat seninle bile ne değin eksikmişim, şu anda anladım

Sen olmazsan, yeniden güneş açmayacaktı Açıyor! Sensiz yaşamak ölmekten beterdi, nasıl yeni bir güne uyanacaktı bedenim? Herkes gibi uyanıyorum!

Hiç acımadı mı canım gittiğinde? Anlatamam, ayrıca de ne merhamet etmek! Kavgalı demirlerle dağlandı her gece yüreğim, kan aktı nefesimden, ömrümün üstüne çizgi çektim Kederin, yokluğun, hasretin ağırlığı bindi omuzlarıma Odam bir sigara kokuyordu, dahası çile

Kimsenin kalbinin bu kadar acımayacağını düşünüyordum Kimse benim değin eziyet çekemezdi Sensizlik, ayrılık, bunlar nasıl kelimelerdi? Bunlar ne demekti? Öğrendim!

Günlerce bir battaniyenin altında gözyaşları içinde yaşadım Daha önce dinlediğim fakat sözlerinin hiç o kadar hüzünlü olduğunu anlamadığım şarkılar dinledim Daha çok ağladım! Yastıklara geçti tırnaklarım, gözümde yaş bitti

Sabaha karşı dağılan sis gibi, süre geçtikçe yavaşça kalktı ruhumun üstündeki is Önceleri inanamadım, gülümsemek bile ihanetti lakin sana mı, kendime mi? Orasını, bunca süre geçti hala çözemedim

Sonra bir gün geldi, sokağa çıktım, insanların arasına karıştım Beni özleyen dostlarımla buluştum, uzun bir müddet herkese ve baştan seni anlattım Acilen anlıyorum oysa, içimdekileri döktükçe iyileşiyormuşum

Hepsi geçti bir vakit sonra, arada bir aklıma gelmeye başladın Her hatırladığımda yine o bıçak kesiğini hissetti kalbim fakat yokluğunu kabullenmiştim

Senden sonradan tufan olmadı Yaşam yürümeye devam etti Zaten hayatın sen gittin diye durmak gibi bir lüksü de yoktu; ben yeni öğrendim

Beni çoğalttığını düşünürdüm defalarca; gittin, ben hiç eksilmedim Yaşadıklarımı nefrete döndürmemeyi öğrendim sonradan, içimde seni affettim Affettiğimde fark ettim, kuş gibi hafiflemiştim Ruhumu, yüreğimi özgürlük bırakmıştım Ben senin beni tamamladığını söylerdim ya; acilen anlıyorum oysa, gerçekte senin eksiğin benmişim *