Seni çok seviyorum, kutsalım Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Hayatın bize sunduğu doğaüstü nimetlerin farkındayım Bu ne hoş yolculuk? İyi fakat yola çıkmışım Netice mutluluksa ve mutluluk bir yolculuksa pişmanlığa müsade vermemeli Asla pişman değilim Şu kısa hayatımızda mutluluğu iyi ancak ertelemedik Birbirimizin yoluna çıkmakla ne de iyi ettik Yüreğim böylesine bir sevgiyle doluyken ölümcül bir hastalığa yakalanabilir miyim? Bu aşkı yaşamak kaderimizde varmış Ancak bu yaşadığımız, bildiğimiz bir aşk yok Aşktan da üstün bir şey Titiz, kıskandıracak, günahsız ve şehvetli bir aşk Çılgınca bir aşk Ömrümüz arttı Bir gülbu yolculuğa ne değin renk katabilir bilmiyorum Ben gerçi her sabah yollarına gül döküyorum Çünkü sen, yaşamaktan yorulduğum aniden geldin bana Hoşgeldin 5000 takvim aşkın yaşandığı şehrim seninle anlam buldu Ve her şey seninle başladı Sen olmasaydın her şey, hiçbir şey olurdu Sensiz geçen anlarımda manâlı bir şey değil Sen yoksan, fena halde tenhalardayım Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Seni, hayatı sevdiğim gibi seviyorum Aklımda, fikrimdesin Fikrimin ince gülüsün Sen bensin, ben de sen Sen bendesin, ben sendeyim Hayatta hiç kimseyi senin değin sevmedim Hayatta hiç kimse beni senin kadar sevmedi Bundan daha güzel bir denklem olur mu? Bundan daha büyük bir mutluluk varmı? Seni hoşuna gitmek, zinde olmanın kaynağıdır Tutunacağım bir daldır Senin gibi bir sevgiliye kolay rastlanmıyor bu zamanda Hayatımda ilk önce bir şey farkettim ve de sende farkettim SSdemenin mutluluğunu Anladım fakat, bu iki kelime, söylendikçe büyür ve anlamının çok daha ötesinde bir kavrayış kavuşur Bu iki sözcük öylesine bir sihir taşır ama; hem söyleyeni, hem de söyleneni mutluluğun doruklarına taşır Sözüm söz Seni sevmeden geçirdiğim bir günüm olursa (oysa olmayacak) Ömer Hayyam çarpsın beni Seni seviyorum Tartısı yok bunun Aşina hiç bir ölçü birimi ile ölçülemiyor Hatta kıyas bile edilemiyor İnsan en fazla kendisi biliyor, hissediyor ne kadar çok olduğunu Ben biliyorum Seni ne değin fazla sevdiğimi ileride daha iyi anlayacaksın Ancak, o gün bu gün değil Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Oysa, gözlerini ve seni görmeden geçen her gün zarardayım Çünkü, benim için seni görmekaramak, dünyanın tüm çiçeklerini bir arada bakmak aramak Dertten, kederden uzak bulutların üzerinde seyahat etmek demek Gökkuşağının 7 rengine dokunmak seslenmek En hoş şarkıyı anlatmak, en hoş resme bakmak, en hoş şiiri okumak çağırmakSeni görmek seslenmek, akıp giden zamanda sonsuzluğa bir çentik atmak çağrıda bulunmak Ölmemek çağrıda bulunmak Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Sabahın köründe ayaktayım Gözüme uyku girmediği zaman, sen giriyorsun içeri gönül kapımdan Ilk aklıma gelenimsin ilk önce gözlerini görüyor, gülüşünü hatırlıyorum Çünkü ben, senin yüreğini gördüm Kimsenin görmediğini gördüm İşte bu yüzden dualarımı gönderiyorum Ve tekrar tekrar söyleyecek bir çift sözüm var sana Bıkmadan usanmadan tekrarlıyorum Seni seviyorum Sabahleyin rüzgarları mutlaka getiriyordur Yüzünde bir serinlik duyarsan anla ama benim nefesimdir Anla fakat, yüreğim bir kuş gibi pır pırediyordur Sebebi sensin böylece, yenigüne seninle açtırmak bir ihyaçtır benim için Biliyorum seni ne değin sevsem azdır Eksiğim bu benimFazla, hem de fazla özür diliyorum Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Nefes alıp veren her insan, yaşadığını sanır değil mi sevgili? Oysa, yaşamak ile yaşadığını varsaymak farklıdır Yaşadım diyebilmek için hoşuna gitmekgerek Ben yaşadığımın farkındayım Çünkü, içim dışım sen Yorulmayacağım seni sevmekten Yeter fakat yüreğinde nokta kadar yerim olsun Çünkü’sü yok, nedeni değil sevmenin Zamanı hiç değil Ben seni bu kadar seveceğimi hiç düşünmedim Ben, ben olmaktan çıktım Cümbür Cemaat beni ben zannediyor lakin yanılıyor İnadına sendiye açıyorum bütün telefonları ve Seni seviyorumdiyorum Nereye gitsem seni de götürüyorum Nereye baksam sen Dört mevsim baharsa eğer, gülüşünden Gülüşünden aydınlanıyor, gülüşünden umutlanıyorum Dünya bitmiş kuruluyorNerede olursan ol, ne yaparsan yap, sen benim dünyamın merkezindesin Sevginin gücü üzerimizde bizimBu böylece bir zorlama ki, tüm dünya bir araya gelse değişmez Çünkü, seni benden çok kimse özleyemez, düşünemez, üzülemez Acak, gerçi daha fazla sevmeliyim seni Uyuşukluk değil, yılmak yokKimse bana yetişmemeli Ya benden çok seven biri çıkarsa? Senin gibi bir sevgilim olduğu için kendimle gurur duyuyorum İyi ama varsın Sen Milat’sın Bundan Böyle her şey senden önce, senden daha sonra Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Senden çok şey öğrendiğimin farkındayım Mutluluğun üstüne korkusuzca gitmeyi sen öğrettin Mutlu olmayı senden öğrendim Hatta gökkuşağı'nın altında kalabilmeyi Kötü halde alışmışım sana Ben seninle yaşlandım galiba Sen de azıcık büyüdün Sıkıntılı anlarımda gözlerin yetişiyor imdadıma Gözlerini gözlerimin önüne getiriyorum Gülüşünü de ekledim mi ne mutlu bana Bir aralıktan sadece ayaklarını gördüğüm ve mutlu olduğum günler geliyor aklıma İçim burkuluyor Sevgilinin ayaklarını görür görmez, ayak seslerini duyunca mutlu olmak nasıl bir şeymiş biliyorum Bunu kimse bilmiyor, hissetmiyor Ben senin ayaklarını gereksizce mı öptüm sevgili? Ben seni sahiden seviyorum İbadet eder gibi seviyorum Yalanım varsa taş olayım Taş olayım da öylece kalayım Özlüyorum öyleyse varım, hayattayım Gözlerin, gözlerime değdiğinden beri uçsuz bucaksız bir sevginin ortasındayım Kalbini kalbime koydum, ruhunu ruhuma kattım ortaya aşk çıktı Ve anladım ki, sen gerçeğin ta kendisisin Çok heyecanlı, fazla acıklı ve fazla sevinçli bir gerçek Rüyaların en güzelini gündüz gördüren, bana yiğitlik veren, elimden tutup bu yollardan geçiren reel Kışın ortasında baharı getiren hakiki Kelimelerin beceriksiz kaldığı ve yalnızca iki kişinin bildiği masal gibi bir hakiki Yalnızca kuşların bildiği hakiki Kalbim iki şahsiyet çarpıyor Hiçbir kelime derdimi anlatmaya yetmiyor Kelimeler bitti, bitecek Fakat, aşkımı ve seni baki kılmak için çırpınan kalbim durmadıkça sana olan sevgim bitmeyecek Tanrıya şükürler olsun, bana bu fazla hoş duyguyu yaşattığı için Seni fazla seviyorum, kutsalım