Seni İçimden Terk Ediyorum

Seni İçimden Terk Ediyorum Binmediğim hiçbir otobüs, Beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde Gitgide azalıyor yaşam Neyi erken yaşadıysam, Her Zaman ona geç kalıyorum Sana göçüyorum her sonbahar Yolların çıkmıyor aşkıma Unuttuğun yağmurların adı saklımda Seni içimden terk ediyorum Susmaktan yoruldum Kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri, Efkar demliyorum gözlerimde Yaşlarımı yanağıma varmadan öldürüyorum Bütün sancağımdan yaralıyorum kendimi Alnını yüreğime dayadığın güne bakıp, Seni içimden terk ediyorum Ne unutacak kadar nefret ettin, Ne hatırlayacak değin sevdin! Yıkık bir duvar değin bile pişman değilsin, Biliyorum Beni her zaman bulmamak için aradın Yanılgımdın, Yandığımdın, Yangındın Sensizliğe yenilmek, Sana yenilmekten kuvvet olsa da, Ardımda bir sürü belkiler bırakarak Seni içimden terk ediyorum Derhal İçimizde öldürülecek bir hatıra bile bulamayan İki yarım kaldık; Tamamlayamadık bizi Elimden tutmadın yalnızlığımın, Saçlarımı da uzaklarına gömdün İçimin mavisi senin okyanusundandı Al! Geri veriyorum Kilitleri her zaman hatalı kapılara vurdun Devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim, Sana bensizliği terk ediyorum Yarime uzanmayan tüm dallarım kırılsındemiştin Aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi? Ne tuhaf yok mi? İçimi acıtan da sendin, Acımı dindirecek olan da Ya öldür beni dedim, veya git benden İçi flu bir sevdanın ucunda seni kaybettim Aldırmadın aldırmalarıma Bir gecede yakıp yarini, Şafaklara sattın ihanetini! Külüme basanlar bile utandı yaptığından İşte bitik bir ömrün Son nefesi Benden, İçimden Terk ediyorum ​