Sensızlık Çok Acı

Bunca yıl yaşamışsın hayattan payına düşeni almışsın Dönen bu çarkların arasındaki görevini yerine getirmeye çalışmışsın Mutlaka sevmişsin sevilmişsin Dostların arkadaşların vardır Hatta seviyorum sandığın bir sevgilin vardır Belki ba n ka da dünyayı satın alacak kadar yüklü bir hesabın Belki de cebinde sadece nefes alacak kadar yeterli bir paran vardır Fakat zaman zaman sorarsın kendine böyle mi olmalıydı diye Öyle anların olur ki niçin yaşadığını bilmezsin Her şey anlamsız gelir Yüksek dağlara tepelere çıkıp haykırmak istersin Belki duyurabilirsin sesini birilerine Ne çare Deli diyecek en yakın dostların bile Ve Neden niçin nereye kaçacağını bilmediğin için o diyarları terk edemezsin Çok şükür yaşıyorum dersin Hayatın sana sunduğunu kabul edersin Lakin beyninin en kuytu köşelerinde hep bir soru işareti olmuştur Yüreğinin en derin yerinde hep bir ateş yanmıştır Bir yanın hep eksik kalmıştır Yanılıyor muyum Bazen bir sahilde dalgalarla konuşursun ve farkında olmadan öfkeyle denize taş atarsın sanki yılların içinde biriktirdiğini boşaltır gibi Bazen de pencerene konan bir güvercinle dertleşirsin Sonra bir gün gelir sanki masallardaki gibi sanki filmlerdeki gibi aniden bir peri tarafından büyülenirsin Bir asır çözemediğin harflerini birleştiremediğin bulmacayı çözersin Hayatın bir sır perdesi gibi bir anda açılır Niçin gülerken ağladığını Yüreğini sıkıştıran o ağır taşın nereden geldiğini En mutlu anlarında bile neden kalbinin hiç çarpmadığını Çevrende yüzlerce insan varken neden senin kendi içinde yalnız olduğunu Yıldızların parlaklığının niçin gözlerini kamaştırmadığını Güneşin niçin seni ısıtmadığını anlarsın Birden hiç ağlamadığın kadar ağlarsın Belki de kabullenmek istemezsin yıllarının bir odun parçası gibi çağlayana atıldığını Hayat çeşmesinden içiyorum sandığın suyun hazan çeşmesinden aktığını görürsün Bunca yıl alıp verdiğin nefeslerin boşa olduğunu ve aslında yaşamadığını anlarsın Eksik kalan bir yanın var ya İşte O eksiktir Her şeyin olmuştur belki Ama O yoktur Belki benimde her şeyim oldu ama Sen yoktun Uyandım bu bitmez uykudan Anladım Sen yoksun Biliyorum Sen eksiksin Yaşamaya değer Sen Uğrunda ölümü göze alabileceğim Sen Saçının bir teline tüm günahları hiçe sayabileceğim Sen Bir bakışına bütün yasakları ezip geçebileceğim Sen İnsan herkesi her şeyi sevebilir Güzel bir kalbi seversin bir çiçeği seversin baharı güneşi yıldızları çocukları seversin Hatta çok seversin Ama Aşk var ya dostum Aşk başkadır Eğer yüreğindeki boşluğun Aşk olduğuna inanıyorsan Ve Bulduysan O insanı O aşkı Kafandaki o sevgiyi o mutlulugu sorunun cevabı O kişi ise Kaçırma Onu sonra çok geç olabilir Ne kadar yaşayabileceğini biliyor musun o kışı hep seni bekleyecek bıkmadan usanmadan ara bul onu o seni ölümüne sevdi hadi koş Sarıl Ona Son nefesin gibi​

Yazar: Ahmet Furuncu​