Sevgi

Cok eskilerde, bir fakir adam yaşarmış Bu fakir adamın birde guzel mi guzel bir atı varmış
Atını taylığından beri yetiştirmiş buyutmuş, tum dunyasını ona vermiş… Atını oyle bir yetiştirmiş buyukmuş ki, gun gelmiş, atı dunyanın en hızlı koşan atı olmuş Unu yayıldıkca yayılmış…

Fakir adam ile atının birde gizli şifresi varmış Fakir adam atının kulağının arkasını usulca ne zaman okşasa, atı bir şimşek gibi koşmaya başlar gozden kaybolurmuş…

Atın bu ununu duyan krallar, atın karşılığında fakir adama valililer, zenginler ise hanlar hamamlar teklif etmiş Fakir adamın atına olan sevgisi o kadar cokmuş ki, bunların hicbirisini kabul etmemiş

Gunlerde bir gece, bir hırsız kaldıkları cadıra usulca yanaşmış! Fakir adamın cadırında calınacak bir şey bulamayınca, cadırın onunde duran atı almış, binmiş ve surmeye başlamış
Seslere uyanan fakir adam, atının calındığını gorunce hemen başka bir ata binerek hırsızı takip etmeye başlamış Bindiği atı hıncla surerek hırsıza yaklaşmış yaklaşmış… Ve tam onları yakalayacakken aklına; ‘sıradan bir at ile dunyalara un salmış bir atı yakaladıktan sonra, dunyalardan cok sevdiği atının onurunun, gururunun ne olacağı ’ aklına gelmiş! Ve hırsıza bağırmış; “kulağının arkasını okşa Hırsız hicbirşey anlayamamış Fakir adam tekrar bağırmış; “kulağının arkasını okşa, kulağının arkasını okşa! Hırsızın atın kulağının arkasını okşaması ile gozden kaybolması bir olmuş Fakir adam ise dunyalardan cok sevdiği atını bir daha hiic gorememiş

Sevgi her zaman sahip olmak demek değildir!
Sevgi bazen, sevdiğinin mutluluğu icin ondan vaz gecmeyide gerektirir