Sevgiden uzak kalırsa, üşür genç yüreklerimiz…

Göz, neyi görürse,
Akıl onun derdine düşüp onunla meşgul oluyor

Öyleyse, ey göz, güzel bak !
Sen güzel baktıkça, güzeli gördükçe,
kainatın sayfaları açılacak bir bir önüne

Sen bakmaman gerekenlere baktığında,
Yorulacak akıl ve kalp
Gayenin önünü toz kaplayacak

Kulak, işittiği sözleri tekrarlıyor
İşitilenlerden akla bir yol gidiyor sanki ve gereksiz her söz,
O yolda ilerleyip, beyin kıvrımlarında yerini alıyor
Öyleyse, ey kulağım,
Kötü şeyler işiteceğini bildiğin yerden kaç
Gıybet ve dedikoduya kapan

Eller ve ayaklar, her gün türlü işte çalışıyor
Gidilmesi yere götürmeyip uzanıveriyor,
Bazen ayaklar bir yerlere
Bazen, eller, vermesi gereken yere uzanmıyor
Geri çekiliyor

Öyleyse, ey el, “veren ol
Ve ey ayak, en güzel yerlere taşı bu bedeni

Kalp, neyle doluysa, ameller de o yönde oluyor
Kalbin ne kadar kısmını boş sevgiler kaplıyor?

Sevgilerin esas sahibine yönelmeyince, bir yük oluyor kalp
Ey kalp, seni Yaratan’dan çok sevebileceğin kimse var mı?

Akıl…
Güzelliklerin de,
Kötülüklerin de gerçekleşmesinin önceki durağı
İradeyle yönlendirilen, niyetlerle anlamlanan ameller…
İşte ey aklım, düşünmektir mesleğin
Tefekkürdür emelin

Hayrı ve iyiyi hayal etmekte, hayra karar vermekte, iradene hakim olmakta, yani senin işleyişinde belirleniyor her şey

Çizgiler böylece çiziliyor

Dil, türlü tatlarla mütelezziz
Türlü kelamlarla müteellim
Bazen, dökülen kelamın her biri ayrı bir tohum,
Ayrı çınarlar yetiştirecek

Bazen, ağır bir yük olarak inecek insanların kalbine kırıcı sözler

İşte, ey dil!…
Sarf ettiğin sözleri koru…
Hayra dön, şerde tutul
İyi tad

Fabrikanın yasakçısı (cc) hükmünü koru!!!