Sevgiliye Övgü

Suya dokununca ebedi yanar dudaklar
Ateş,gözlerinde tüm yangınlara meftun
Sesini duyunca tek tek tutuşan yapraklar
Saçlarının kıvrımlarında sefil ve bitap

Gül,her sabahleyin sana benzemek için perişan
Her sabahtan senin için mavileşir gökyüzü
Ve bakışınla bir hançer sıyrılır kınından

Senin sesinle yırtılır hayalin perdesi
Bir ateşi dokur gözlerinde bir semender
Yıkılır çölün rahminde susama kalesi
Abı hayat içer gözlerinden meçhul asker

Pembe bir vefat gibi yanar damarlarımda
Şahikanın geceyi büyüleyen örtüsü
Siyah bir tül olur saçının kıvrımlarında

Kokun efsunlu bir türküdür nergis çağında
Sana imrenenler seni gül diye çağırır
Masumiyet cevherinin kalbe nakışında
Yüzün,mehtabın güle vurmuş inkisarıdır

Yanar gözlerin beyaz bir öykünün içinde
O vakit,söner ateşin güldeki büyüsü
Yeni bir sevdaya başlar senin ekseninde

Ve gece şahlanır sen siyaha dokununca
Gece taze kar gibi öper dudaklarımı
Turnalar zamanı yitirir sen uyuyunca
Vakit,taze kan gibi yakar damarlarımı


PARDUS *