Sevgim Sana Emanettir

Sevgim Sana Emanettir Gidiyorum, kaç gitme kararı alışımdan sonradan kaç kez gitmek için koyuldum yola Yol daima döndü her yerde sana, yarı bir çemberin üstüne yerleşmiş gibi Başlangıç nasıl sendeyse sonda her zaman sendeydi Son her zaman sendin Başlangıcım olmanı istemiştim, son sen olmamalıydın Eğer sen son isen tükenirdim, tükenmek istemiyordum Harcamak değildi amacım Başlangıcı sende olan sevgimin sonu senden ırak olmalıydı Ben sende yaşadığım her şeyi sende bırakıp koyulmalıydım yola, ben sendeki beni alıp çıkmalıydım ışığın rehberliğindeki yoluma Sen kaçışlarımın değil yaşanmışlığımızın meyvesi olmalıydın, şeftali gibi şefkate dayalı,bir şef önderliğinde Ben sevmenin değil şefkatin varolduğu ilişkilere dayamıştım sırtımı Başımın göğse dayandığı, saçlarımın okşandığı, uyumaya başladığımda tokalarımın çıkarıldığı şefkate yönelik paylaşımı yaşamaya alışmıştım Sevmenin acısı aşağı yaşamaktansa şefkatin kollarında huzuru bulmanın fanatiğiydim kolaydı bu tür ilişkiler, kolaydı sevişirken beyinsel değil maddesel doygunluğa ulaşmak Sonradan, işte kaç yoldan sonra sen çıktın karşıma Biri çıktı sevdedi, sonuna ekler ekledi(m) Sevmenin ve sevilmenin hırçınlığını kattın ruhuma Hüznü tattırdığın ağız tadı tadıma, acıyı buladın Işıldayan bakışlarım seni izledi Sesim sesinden, bedenim bedeninden, ruhum ruhundan, aklım aklından müsamaha alır oldu Çırpındıkça sana saplandım çamurunda Dalgalarda sana sarıldım sahil diye Çakıla attığım her adımda canımın acımasına aldırmaksızın sana koşturdum, merhemim olursun diye Kaldırılan kadehlerde seni içtim, tüttürülen sigarada seni içime çektim Gün geldi nefretim, gün geldi sevdam oldun Bir gün geldi, sen ben oldun İşte o zaman gösterdi kendini kaçma içgüdüm Adına gitmekdedim şüphesiz gidiyorum , dedim Ve yola koyuldum, nefes alabilmek için Beni sende bırakamazdım bu sefer Yolum sana dönemezdi Rotayı çizdim karakalemimle, saman kağıda Yolum engebeli lakin dönüşü olmayacak şekilde uzandı önümdeBeni senden teslim aldımseni seninle bıraktım, Okunmuş sularda arındım, tütsünün dumanını soluklandım Çıplaklığımızı kazandım, kazandırdım sana Baktım fakat aramızda hırsla, inatla duran sevgi hiçbir şekilde kıpırdamıyor Kıpırdamamanın ötesinde ne senden nede benden elini çekmiyor Beni senden alırken sevgiyi çırçıplak salmışız aramıza, gördüm Başkalarından derlediğim şefkatin kollarında tuttuğum sevgimin gücünü unutmaya çalışırken, ırmağın sesi getirdi kendime beni Sevgiyi taşıyamazdı bu kalp kaç yol sonraya değin Bırak diyordu, ırmak, Sevgin senden uzaktan değere kavuşacağı yerde kalsın Sevgiyi yanımda taşımanın beni mesuliyet altına alacağını, düşünmüştüm, anbean Bu Arada sana bir hediye verdim, yüreğim kanat çırparken Sevginin benden uzaktan olacağı yeni yollara attım kendimiSonra birincil ve son olarak aradım yolumun üstünde oysa telefondan seni Senden aldığım beni, bende unuttuğun seni anlattım kısılmış sesimleVe sana veda ederken, sığındığım bencillikte seni sorumlulukla baş başa bıraktım Böylece bir gelip geçtin oysa hayatımdan Kurtulmak olası olmadı hiç izlerinden Ne dek duygu varsa yaşadım sonuna kadar yaşattın sevgim sana emanetimdir!