Sevginin dili...

Fazla Özel Bir Hikaye Kendini bildi bileli mor menekşeyi çok severdi Çocukluğunun geçtiği ikikatlı evin bahçesinde bahar geldiğinde mor mor açar, güzel koku gibi kokarlardıAnnesi mor menekşeleri her zaman duvar kenarına dikerdi gölgeyi sever menekşelerderdiOysa ögretmeni bitkilerin güneş ışınları ile fotosentez yaptığını anlatmıştı onlara Bitkiler güneş ışığına muhtaçtıMor menekşeler ne acayip bitkilerdi , her bitki güneşi severken,onlar nedengölgeyi seçim ediyorlar diye düşündü durdu HandeKüçük, ufacık aklı ile sahiden menekşelerin diğer çiçeklerden ayrı olduğunu keşfetmişti, işte olur ya de menekşeler bu yüzden bu kadar güzeldiHerkesden farklı olursan, bu hayatta kıymetli olursun yargısına varmıştıDaha o yıllarda farklı edinmek için uğras vermeye başladı başlangıçta, okulda kimsenin yanına oturmak istemediği Hacer'in yanında oturmak istiyorum ögretmenim diyerek başladı farklılıklarla süren hayatı Hacer bile şaşırmış başı dönen şaşkın bakıyordu onun yüzüne Hacer fazla düzensiz, biraz kavrama zorlukları olan problemli bir ailenin kızı idi Hande ise mühendis Kamil Beyin biricik kızı Ögretmen öyle yatırım yapmak istemedi önce Hacer'in yanına Hande' yi sonra bir tatsızlık çıkmasın diye öğretmen Hande'nin annesini çağırdı Annesi eve geldiklerinde Hande'ye sordu : Niçin yavrum Hacer in yanında oturmak istiyorsun? Hande cevap verdi : Geçen baharda menekşeler ekiyorduk hani anne, o gün sen bana menekşeler güneşi sevmez demiştin, oysa her bitki güneşi sever Menekseler öbür, şayet de bu yüzden bu kadar güzeller Hacer'in yanında kimse oturmak istemiyor Ben farklı almak istiyorum Olur Ya Hacer de güzeldir, onu fark etmek istiyorum, dedi Annesinin ağzı açık kalmıştı İlkokul 4sınıf öğrencisi kızının olgunluğuna hayran kalarak peki kızım kimin yanında istersen oturabilirsin, dedi Pazartesi Hande Hacer'in yanında oturmaya başladı Ayrıca Hande tedirgindi, hem HacerBirbirleri ile hiç konuşmuyorlardı Diğer kızlarda soğumuştu Hande'den Nasıl Hacer gibidağınık, bir şeyi, iki kez anlatınca anlayan yoksul bir kızın yanına oturmayı istemiştiEn fazla alınan doktor Cemal Beyin kızı Esin'di Anne babaları her hafta sonu görüşüyorlar, Hande ve Esin birlikte oynuyorlardı Nasıl olur da kendi yerine Hacer'i seçerdi Fazla gururu kırılmıştı Esin'in Hande ile konuşmuyorduBirgün Hande ve ailesi Esinlerle dağ köylerinden birinde gerçekleştirilecek bir panayıra bulunma için sözleştiler Hande yine Esin'in somurtacağını bildiği için gitmek istemiyorduİçin için de Hacer'e kızmaya başlamıştı arkadaşları ile arasının bozulmasına sebep olmuştuNeden benzeri bu değin dağınıktı, niçin her şeyi iki kerede anlıyordu? Yoksa aptal mıydı?Sonra menekşeleri hatırladı hemencecik düşüncelerinden utandı Hacer bambaşka diye yargılamaması gerekiyordu Hacer'in, kimsenin bilmediği güzelliklerini keşfedecekti Buna tüm gücü ile inandı Panayıra gittiklerinde Esin somurtarak karşısında oturuyordu, Hande ile konusmuyordu Hande canı sıkıldığından birazcık dolaşmak için annesinden izin aldı Köy yolunda yürümeye başladı Hava iyice soğumuş ve ayaz tamamen artmıştı, kar atıştırmaya başlamıştı Hande karı çok seviyordu, yürüdü, yürüdü Köye gelmişti Bir evin önünde durdu Evin penceresinde ama saksıya gözü ilişti Gözlerine inanamıyordu, bunlar mor menekşelerdi Lakin kıştı ve menekşeler soğuğu hiç sevmezlerdi eve dogru bir adım attı Kapıda beliren gölgeyi fazla sonra gördü bu Hacerdi Hande'ye gülümsüyordu Hoşgeldin Hande buyurmaz mısın?, dedi Azıcık korkak, şaşkınlıkla kapıya içten ilerledi Hande ve içeri girdi Oda sıcacıktı odun sobası her yeri ısıtmıştı Menekşeler diyebildi yalnızca Hande Bu soğukta ? Hacer gülümsedi ; Onlar annem için, annem onları fazla sever Sonradan yatakta yatan kadını gördü Hande Annen hasta mı?dedi Evet 2 sene önce felç oldu ona ben bakıyorum, bizim kimsemiz yok, birtek ineğimiz var onunla geçiniyoruz Fakat tüm işler bana baktığı için derslere çalışacak böylece vaktim olmuyor, dedi Hacer utanarak üstelik bizim köyden şehre vasıta değil, bu yolu her gün yürüyorum o yüzden de çok yorgun okula geliyorum dersleri anlamakta güçlük çekiyorum Hande'nin gözleri dolmuştu Dıştan gelen ses ile kendine geldi Annesi onu arıyordu Fazla merak etmiş olmalıydı Dışarıya koştu ve annesine sarıldı, ağlıyordu Bir müddet daha sonra anne bu Hacer diye tanıştırdı sıra arkadaşını Hacer'in yaptığı sıcak çorbadan içtiler birlikte Hande annesine anlattı Hacer'in hayatını, ağlayarak Bir şeyler yapalım annededi O hafta annesi ve Hande, Hacerlere gidip annesi ve Hacer'i kendi evlerine taşıdılar Hacer artık Handeler den okula gidip geliyordu, ne dağınıktı, ne de aptal Sınıfın en iyi öğrencisi olmuştu Seneler geçti Hacer ve Hande bir dost değil, iki kız kardeşlerdi bundan böyle Mor menekşeler Hande'ye Hacer'i armağan etmişti Hacer'e ise ayrıca Hande'yi, keza hayatı Seneler daha sonra ikisi de evlendi Hacer derhal bir hekim Hande'den vicdanın ne dek kayda değer olduğunu öğrendi, hastalarına vicdanıyla birlikte şifa dağıtıyor Hande ise bir ögretmen Çocuklara farklı olan şeyleri sevmeyi de ögretiyor Bir kızı var adı, Hacer Menekşe Hayatta en çok sevdiği iki şeye birini daha ekledi Hande

LÜTFEN SEVGiNiZE ÖNYARGI KOYMAYIN HERŞEY SEVİNCEYE DEK FARKLIDIR SEVDİKTEN SONRA İSE SEVGİNİN DİLİ DEFALARCA AYNIDIR *