Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Kürşat Salih YAMAN • Mart 2008
Sevmek, insanın en önemli özelliklerinden biridir Öyle ki, insan sevdiği için her şeyi yapar, dağı bile delmek ona zor gelmez İbadetlerimize de birazcık sevgi katabilsek Rabbimize daha yakın olacağız Peki acaba bunun yolu ne?
Alemlerin Rabbi Yüce Allah’a ibadet etmek herkes için bir yükümlülük, bir farzdır Aynı şekilde her kişinin ibadetini güzelleştirmesi, elinden gelenin iyisini yapması da gerekir Yeterince güzel ibadet edemiyorum diye kulluk vazifesini terk etmek şeytanın bir oyunudur ve yasaklanmıştır
Bununla birlikte, ibadet muhabbetullah yani Allah sevgisi ağacının meyvesi gibidir Ağaç nasılsa meyve de öyle olur Kul ne kadar muhabbetli ise ibadeti de o kadar gönülden ve sahici olur Bu nedenle muhabbetullahı artırmak için çaba göstermek lazımdır
İçimizde Saklı Muhabbet
Dünyaya gönderilişimizin sebebi kulluktur Yani Cenabı Hakk’ın emir ve yasaklarına itaat etmektir Allah Tealâ’nın rızasına ermenin bundan başka da yolu yok İtaat ilâhi rızaya, rıza cennet ve Cemalullah’a vesiledir
Kalbi uyanık, tefekkür sahibi bir insanın Cenabı Hakk’a itaati sevgiyle boyun eğiştir Zaten sevgi olmadan itaat tatsız ve ağır gelir insana Kılınan namaz, tutulan oruç, verilen sadaka, sevgi varsa zevk verir, adeta kalbi kanatlandırır Değilse zahmet ve meşakkate dönüşür
Aslında Allah sevgisi her insanın fıtratında mevcuttur Fakat bu fıtrî özellik hakkı verilmediği, beslenmediği için bozulmuş, bu da itaati etkilemiştir Ancak arınmış kalpler bu sevgiyi yeniden kazanmıştır Bu yüzden kalbin durumuna bağlı olarak insanların sevgisi ve itaati de farklılık gösterir
İmam Gazali rha “Bilmiş ol ki, diyor, ahirette en çok mesut olanlar (dünyadayken) Allah’ı en çok sevenlerdir Çünkü ahiret demek, Allah Tealâ’ya yönelmek, O’na kavuşma saadetine ermek demektir Uzun bir bekleyişten sonra gelen ebedi vuslattan daha güzel ne olabilir? Ancak bu nimetler, sevginin derecesiyle ölçülür Sevgi ne kadar kuvvetli olursa, saadet de o nispette artar Kul, Allah sevgisini ancak dünyada kazanır (İhya, 4568)
Kendimize Söz Geçirebilsek
Ne var ki dünyalık arzu ve ihtiraslarının esiri olan azgın nefse bu durumu anlatmak, onu Allah Tealâ’ya gereği gibi itaat etmesi hususunda ikna etmek hayli çetin bir iştir Zira o sanki başını toprağa gömmüş, heva ve hevesine neredeyse tapacak kadar düşkünleşmiş ve ahmaklaşmıştır Onun gerçeği görmesini beklemek, ağustos sıcağında kar yağmasını beklemek olur
Mademki nefs hakikate böyle göz yumup kulak tıkamaktadır, o halde ilâhi tecellilerin yeri olan kalbe yönelerek onu nefsin elinden kurtarmak, arındırmaya çalışmak lazımdır Kalp nefsin tozundan toprağından temizlendiğinde, nefse söz geçirmek mümkün hale gelir Bir başka ifadeyle, kalp teslim alınırsa, tasavvuf erbabının söylediği gibi nefs mecazi anlamda ölür
Nefsin ölmesi demek onun ortadan kalkması değildir; tezkiye olması, yani hor ve hakir görülen kötü sıfatlarından arınıp, övülen ve istenilen sıfatlarla donanmasıdır Gavsı Hizanî ks Hazretleri şöyle buyurmuştur: “Nefsin ölümü ve öldürülmesi, ilâhi emirlere boyun eğerek sıfatlarının değişmesinden ibarettir (Minah)
Kur’anı Kerim’de de “Gerçek kurtuluş bulmuştur onu temizleyip parlatan, ziyan etmiştir onu kirleten ve gömen… (Şems, 910) diye nefsin arındırılmasına işaret buyrulur
Bütün bunlar büyük nimetlerdir ve büyük nimetler her zaman büyük külfetlerden sonra elde edilir Dünyevî bir aşk için onlarca zorluğa katlanan insanın, aşkların en büyüğü olan Allah aşkına ermek adına bu kadar külfeti göze alması çok değildir
Kalp Nasıl Arınır?
Tasavvuf yolunun büyükleri, kalbin arındırılıp saf hale getirilmesine büyük önem verirler Çünkü kalp bunca zaman nefse tâbi olmakla gaflet karanlığına gömülmüş ve basiret gözünü kaybetmiştir Eğer tedavi edilirse ilâhi nur ve feyzleri müşahade şerefine erecektir
Maneviyat büyüklerinin bu tedavi için önerdikleri en önemli üç işlem şöyledir: Mâsivâyı kalpten gidermek, zikre sarılmak ve rabıta Bu üç işlemde asıl olan mâsivâyı gidermektir Diğerleri mâsivâdan rahatça kurtulmaya vesiledir
Mâsivâyı kalpten gidermek:
Kalbi asıl sahibinin yani Cenabı Hakk’ın feyz ve nurlarına açabilmek için, O’nun yüce varlığının dışındaki şeyleri yani mâsivâyı gönülden çıkarmak gerekir
İmam Rabbanî ks Hazretleri’nin de buyurduğu gibi, dünya ve ahiret iki kuma gibidir, biri memnun edilirse diğeri darılıp gider Mâsivâyla dolu kalp ilâhi sevginin yerleşmesine engeldir Sevgi kalbe yerleşmeyince de itaat zayıf olur 19 yüzyıl şairlerimizden Şem’î şöyle söylüyor:
“Sür çıkar gayrı gönülden tâ tecelli kıla Hak Padişah konmaz saraya hâne mâmur olmadan
Zikrullaha sarılmak:
Zikir, kalpten mâsivâyı gidererek gaflet uykusundan uyanmanın vazgeçilmez yoludur Büyükler, kulu Yüce Allah’a bağlayan en kısa ve en kolay yolun zikirden geçtiğini söylemişlerdir
Gavsı Sâni ks Hazretleri bir sohbetlerinde buyurmuştur ki: “Zikir kalbin gıdasıdır; gıdasını almayan kalp zayıflar, sonra ölür Kalp ancak zikir ile beslenir, kuvvetlenir, tatlanır, manen hayat bulur (Arifler Yolunun Edepleri, 98)
“Bilesiniz ki kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur (Ra’d, 28) ayeti kerimesi bu gerçeğe işarettir
Yalnız, zikrin tesirinin çabuk ve kuvvetli olması için büyüklerin tarif ettiği usule uyulmalıdır Yani kâmil bir mürşidin rehberliğine başvurulmalıdır
Rabıtaya devam etmek:
Rabıta, tasavvuf yoluna ait bir tür terbiye metodudur Mâsivâ ile dolu kalbi, kâmil mürşide Cenabı Hak tarafından bahşedilmiş manevi feyzle yıkamaktır Daha genel anlamıyla, bir Allah dostunu model olarak seçip, onun izlerinden yürümektir
Kâmil mürşidin kalbi Cenabı Hakk’ın tecelli mekânıdır Rabıta ile Hakk’ın nazar ettiği yere bakmak, orayla irtibat kurmak, güneşin aksettiği aynaya bakmak gibidir Faydası büyüktür
Rabbini Seven Kul
Hakiki manada Allah sevgisini tatmış bir kulun kalbinde ne mâsivâya ne de gaflete yol bulunur O Rabbinden, Rabbi de ondan razıdır Mahlukata karşı herkesten daha halim, herkesten daha merhametli ve şefkatlidir Yaratılana karşı sevgisi Yaratan’a olan muhabbetinden ileri gelir
O, halka karşı çok mütevazi, fakat halk içinde bile Hak’la beraberdir Her anı yeni bir vuslata açılır İbadet ve taate öylesine tutkundur ki, hadisi kutside bildirildiği gibi bu onu Yüce Allah’ın sevgisine mahzar kılarak adeta işiten kulağı, gören gözü, konuşan dili haline getirir (Buharî) Kurtuluş için bize gereken de bu değil mi?
?
SEMERKAND Aylık Tasavvufî Dergi
© 2008 Semerkand Dergisi | Alıntılarda kaynak gösterilmesi rica olunur
Sevmek, insanın en önemli özelliklerinden biridir Öyle ki, insan sevdiği için her şeyi yapar, dağı bile delmek ona zor gelmez İbadetlerimize de birazcık sevgi katabilsek Rabbimize daha yakın olacağız Peki acaba bunun yolu ne?
Alemlerin Rabbi Yüce Allah’a ibadet etmek herkes için bir yükümlülük, bir farzdır Aynı şekilde her kişinin ibadetini güzelleştirmesi, elinden gelenin iyisini yapması da gerekir Yeterince güzel ibadet edemiyorum diye kulluk vazifesini terk etmek şeytanın bir oyunudur ve yasaklanmıştır
Bununla birlikte, ibadet muhabbetullah yani Allah sevgisi ağacının meyvesi gibidir Ağaç nasılsa meyve de öyle olur Kul ne kadar muhabbetli ise ibadeti de o kadar gönülden ve sahici olur Bu nedenle muhabbetullahı artırmak için çaba göstermek lazımdır
İçimizde Saklı Muhabbet
Dünyaya gönderilişimizin sebebi kulluktur Yani Cenabı Hakk’ın emir ve yasaklarına itaat etmektir Allah Tealâ’nın rızasına ermenin bundan başka da yolu yok İtaat ilâhi rızaya, rıza cennet ve Cemalullah’a vesiledir
Kalbi uyanık, tefekkür sahibi bir insanın Cenabı Hakk’a itaati sevgiyle boyun eğiştir Zaten sevgi olmadan itaat tatsız ve ağır gelir insana Kılınan namaz, tutulan oruç, verilen sadaka, sevgi varsa zevk verir, adeta kalbi kanatlandırır Değilse zahmet ve meşakkate dönüşür
Aslında Allah sevgisi her insanın fıtratında mevcuttur Fakat bu fıtrî özellik hakkı verilmediği, beslenmediği için bozulmuş, bu da itaati etkilemiştir Ancak arınmış kalpler bu sevgiyi yeniden kazanmıştır Bu yüzden kalbin durumuna bağlı olarak insanların sevgisi ve itaati de farklılık gösterir
İmam Gazali rha “Bilmiş ol ki, diyor, ahirette en çok mesut olanlar (dünyadayken) Allah’ı en çok sevenlerdir Çünkü ahiret demek, Allah Tealâ’ya yönelmek, O’na kavuşma saadetine ermek demektir Uzun bir bekleyişten sonra gelen ebedi vuslattan daha güzel ne olabilir? Ancak bu nimetler, sevginin derecesiyle ölçülür Sevgi ne kadar kuvvetli olursa, saadet de o nispette artar Kul, Allah sevgisini ancak dünyada kazanır (İhya, 4568)
Kendimize Söz Geçirebilsek
Ne var ki dünyalık arzu ve ihtiraslarının esiri olan azgın nefse bu durumu anlatmak, onu Allah Tealâ’ya gereği gibi itaat etmesi hususunda ikna etmek hayli çetin bir iştir Zira o sanki başını toprağa gömmüş, heva ve hevesine neredeyse tapacak kadar düşkünleşmiş ve ahmaklaşmıştır Onun gerçeği görmesini beklemek, ağustos sıcağında kar yağmasını beklemek olur
Mademki nefs hakikate böyle göz yumup kulak tıkamaktadır, o halde ilâhi tecellilerin yeri olan kalbe yönelerek onu nefsin elinden kurtarmak, arındırmaya çalışmak lazımdır Kalp nefsin tozundan toprağından temizlendiğinde, nefse söz geçirmek mümkün hale gelir Bir başka ifadeyle, kalp teslim alınırsa, tasavvuf erbabının söylediği gibi nefs mecazi anlamda ölür
Nefsin ölmesi demek onun ortadan kalkması değildir; tezkiye olması, yani hor ve hakir görülen kötü sıfatlarından arınıp, övülen ve istenilen sıfatlarla donanmasıdır Gavsı Hizanî ks Hazretleri şöyle buyurmuştur: “Nefsin ölümü ve öldürülmesi, ilâhi emirlere boyun eğerek sıfatlarının değişmesinden ibarettir (Minah)
Kur’anı Kerim’de de “Gerçek kurtuluş bulmuştur onu temizleyip parlatan, ziyan etmiştir onu kirleten ve gömen… (Şems, 910) diye nefsin arındırılmasına işaret buyrulur
Bütün bunlar büyük nimetlerdir ve büyük nimetler her zaman büyük külfetlerden sonra elde edilir Dünyevî bir aşk için onlarca zorluğa katlanan insanın, aşkların en büyüğü olan Allah aşkına ermek adına bu kadar külfeti göze alması çok değildir
Kalp Nasıl Arınır?
Tasavvuf yolunun büyükleri, kalbin arındırılıp saf hale getirilmesine büyük önem verirler Çünkü kalp bunca zaman nefse tâbi olmakla gaflet karanlığına gömülmüş ve basiret gözünü kaybetmiştir Eğer tedavi edilirse ilâhi nur ve feyzleri müşahade şerefine erecektir
Maneviyat büyüklerinin bu tedavi için önerdikleri en önemli üç işlem şöyledir: Mâsivâyı kalpten gidermek, zikre sarılmak ve rabıta Bu üç işlemde asıl olan mâsivâyı gidermektir Diğerleri mâsivâdan rahatça kurtulmaya vesiledir
Mâsivâyı kalpten gidermek:
Kalbi asıl sahibinin yani Cenabı Hakk’ın feyz ve nurlarına açabilmek için, O’nun yüce varlığının dışındaki şeyleri yani mâsivâyı gönülden çıkarmak gerekir
İmam Rabbanî ks Hazretleri’nin de buyurduğu gibi, dünya ve ahiret iki kuma gibidir, biri memnun edilirse diğeri darılıp gider Mâsivâyla dolu kalp ilâhi sevginin yerleşmesine engeldir Sevgi kalbe yerleşmeyince de itaat zayıf olur 19 yüzyıl şairlerimizden Şem’î şöyle söylüyor:
“Sür çıkar gayrı gönülden tâ tecelli kıla Hak Padişah konmaz saraya hâne mâmur olmadan
Zikrullaha sarılmak:
Zikir, kalpten mâsivâyı gidererek gaflet uykusundan uyanmanın vazgeçilmez yoludur Büyükler, kulu Yüce Allah’a bağlayan en kısa ve en kolay yolun zikirden geçtiğini söylemişlerdir
Gavsı Sâni ks Hazretleri bir sohbetlerinde buyurmuştur ki: “Zikir kalbin gıdasıdır; gıdasını almayan kalp zayıflar, sonra ölür Kalp ancak zikir ile beslenir, kuvvetlenir, tatlanır, manen hayat bulur (Arifler Yolunun Edepleri, 98)
“Bilesiniz ki kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur (Ra’d, 28) ayeti kerimesi bu gerçeğe işarettir
Yalnız, zikrin tesirinin çabuk ve kuvvetli olması için büyüklerin tarif ettiği usule uyulmalıdır Yani kâmil bir mürşidin rehberliğine başvurulmalıdır
Rabıtaya devam etmek:
Rabıta, tasavvuf yoluna ait bir tür terbiye metodudur Mâsivâ ile dolu kalbi, kâmil mürşide Cenabı Hak tarafından bahşedilmiş manevi feyzle yıkamaktır Daha genel anlamıyla, bir Allah dostunu model olarak seçip, onun izlerinden yürümektir
Kâmil mürşidin kalbi Cenabı Hakk’ın tecelli mekânıdır Rabıta ile Hakk’ın nazar ettiği yere bakmak, orayla irtibat kurmak, güneşin aksettiği aynaya bakmak gibidir Faydası büyüktür
Rabbini Seven Kul
Hakiki manada Allah sevgisini tatmış bir kulun kalbinde ne mâsivâya ne de gaflete yol bulunur O Rabbinden, Rabbi de ondan razıdır Mahlukata karşı herkesten daha halim, herkesten daha merhametli ve şefkatlidir Yaratılana karşı sevgisi Yaratan’a olan muhabbetinden ileri gelir
O, halka karşı çok mütevazi, fakat halk içinde bile Hak’la beraberdir Her anı yeni bir vuslata açılır İbadet ve taate öylesine tutkundur ki, hadisi kutside bildirildiği gibi bu onu Yüce Allah’ın sevgisine mahzar kılarak adeta işiten kulağı, gören gözü, konuşan dili haline getirir (Buharî) Kurtuluş için bize gereken de bu değil mi?
?
SEMERKAND Aylık Tasavvufî Dergi
© 2008 Semerkand Dergisi | Alıntılarda kaynak gösterilmesi rica olunur
