**sevmekten utanma yüreğim.....**

sevmekten utanma yüreğim SEVMEKTEN UTANMA YÜREĞİM Sevmekten utanma yüreğim! Sevgiyi karalayan utansın! Bana yüreğimi sığdıramadığım ayrı bir hayatı bıraktın isteyerek ya da istemeye istemeye, fakat ben hiçbir zaman çizmedim aramızdaki mesafelerin sınırını sen hep ulaşılmayacak değin uzaklardaydın yanı başımda dururken yersiz saatlerin yelkovan değirmeninde Sana her zaman ıslak gözlerle baktım o sonsuz yolculukların ardındanÜzümün üzüme bakarak kararmasını hatırlatıyorsun tekrar tekrar bana, çünkü beni görmeyen gözlerine baka baka kendimi göremez oldum Dalgaların savurduğu kum taneciklerinden başka bir şey değildim ben hayatında, dilediğince savurdun beni bir o kıyıya bir bu kıyıya, ellerinden ufak bir oyuncak olmaktan kurtaramadım bir türlü kendimi, nasıl fakat her dilde çocuğun ağlaması aynıysa benimde hala duygularım değişmedi gerçekten Fiilen sevenlerin hepsi aynı sever Hiçbir sevenin sevgisi diğer birinden öbür değildir sahiden, bir türlü anlatamadım yüreğimin kabuk bağlayan yanını, sende acımadan deştin yaramı, söktün bütün kabukları azdırdın tuzladın iyileşmesi kuvvet olan sol yanımı Kimseye bir şey ispatlamak zorunda değilsin yüreğim, şakaklarına bir ömür dayanmış ancak büsbütün yalnızlık, bir yanda yüreğin bir yanda gözlerin karanlığa merhaba derken, artık kıvranmanın alemi değil! Düşey ol! Sevmek ayıp değil, sevgiyi karalayan utansın​