Sevmeninde Bazen Gitmek oldugunu Bilmektir ask

Bazen butun haksızlıklara, yok etmelere, yok saymalara susmaktır ve ne olduğunu, ne yaşadığını sadece senin bildiğin ama asla onun bilmediği cehennemlerde yanarken, kan kusarken, seni terk ederken de tebessum edebilmektir aşk


Ellerin uşurken tutmasını beklemek, avuclarının hapsinde kalmayı duşlemek, avuclarına can ceken parmaklarının isterikliğini durdurabilmek ve her şeye rağmen, teninin yakıcılığını, teninde umut etmek ama son anda da gittiğine dayanabilmektir aşk


Bazen uzun yolların sonunda kavuştum diye beklerken terk edilmektir aşk


Ateşler icinde yatarken, bir bakışına kalmışken, bir nefesine can vermeye hazırken, bırakıp gidilmektir ve yine de tutkuyla beklemektir, her şeye rağmen doneceğinden umidi kesmemektir aşk


Bazen mutluluğu icin, kalbinin secimine razı gelmektir ve giderken başka bir kolda yeni hayatına, yinede mutluluklar dilemektir aşk Onun mutluluğu senin olumun dahi olsa, yaşam olmaktır ve yaşama dair ne varsa onun icin duşunmeden yapabilmektir sonrada cekilip koşene sonsuza kadar dua etmektir, sana gelmeyeceğini bile bile yinede buyuk bir tutkuyla sevmektir aşk


Sevmenin de bazen kazanmak olmadığını anlamaktır aşk


Tamda son anda kaybetmektir, oldu dediğin an “o aşk karesinden silinmektir ve kavuşmaya susayan, titreyen bedenine, catlamaya hazır yureğine “dur! Demektir aşk Bazen durmasını bilmekten, bazen susmaktan ama her şeye rağmen bazen karşılıksız delicesine sevmekten gecer aşk


Butun olmak zaman ister, belki de bir omru feda bekler


Aşk en az senin kadar tam, en az senin kadar eksiktir ve olgunluk asırlarla bedellendirilmiştir Senin omrun yetmese de, birilerininki yetecektir diye beklemek buyuk hatadır Hicbir devirde aşkla yaşamak, aşkla sonsuz olmak ve aşkla noktalamak mumkun olmamıştır Hicbir aşk bir şey olamamıştır, hicbir şeyi olamayanlarla dolu nice mevsimleri curutmuştur aşk Belki de boyle olmalıdır, belki de kavuşamamaktır aşk Buluşmaların mahşere kaldığı sevmeler hep sonsuzlukla mukafatlandırılmıştır aşkın “o volkan bağrında


Şimdi al eline kalemi ve yaz;


“Ey! Sonsuzluğun tukenmez ıstırap kralicesi, (ıstırap kralı) biliyorum ki, sen gelmeyeceksin, biliyorum ki, sen hic sevmeyeceksin aşıkları ve sen boyle mutlusun, biliyorum, cunku kavuşmalar sende hep mahşere ertelenmiş


Şimdi gidiyorum volkan bağrından bağıra bağıra, elbet bir gun gelirim, sukutu bulmak, acımasız ateşini sondurmek adına


“Sevmenin de bazen yaşamak değil, yanmak olduğunu bilmektir aşk


MURAT İNCE