Sezen Aksu - Gönül

Sezen Aksu Gönül İçime atıp yanarım Sevdanla oldum lakin Yaralı dört bir yanım Bitmez Tükenmez bitmez ömür Yarama bakıp ağlarım İçimi yaktın ama Tükenmez bitmez gönül Tükenmez bitmez gönül Yaşlarım aktı gitti Sevdanla oldum fakat Sözlerin kırdı geçti Tükenmez bitmez gönül Azrail bir gül verdi Ölüm Meleği bir gül verir Soluğum yetmez gönül Soluğum yetmez gönül Deriz ya değil mu çare Bulunmaz hiç bir çare Ağlarız gülen yare Coşarsa dinmez gönül Bulunmaz hiç bir tedavi Ölüm Meleği bir gül verir Coşarsa dinmez gönül Soluğum yetmez gönül :ŞiiR: Karşıma çıktığında gözlerine bakar giderim Sen hiç bilmezsin soluğum yetmez ama gönül Ve sonra sensizliğe alışmaya çalışırım Şimal yıldızlarına bakarak Ve yalnız oldugumu ayrım edip İncelerinden bir türkü daha yakarım senin için Fakat bir ben bilirim bunu Yağmurun altında seninle yaşadıklarımı o anlamsız sokaklarda Ve yağmurlar gözyaşlarıyla birlikte süzülerken yanaklarımda Ansızın kulağıma fısıldadığın o sözler kazanç aklıma Şu Anda ise güzelliklerle birlikte acılar da düğümlenir bogazima Ondan daha sonra aleyhinde kıyının ışıklarına ağlarım Yıldızların gidişine ağlarım Bir veda bile etmeden Sigarami yakıp kalkarım Ve dumanında senin gözlerini görürüm Seni içime çekerim sözde yudum yudum Elveda der gibi değil mi? Gözyaşlarımı silerim sen gelirsin aklıma rüyalardaki Sevdalardaki ve gönüllereki sen Zaman kalmadı artık savaşa gider gibiyim ve anladım oysa Coşarsa dinmez gönül