Sibel Can Aykırı Çiçek Bu şehrin sokaklarında taşlarında eskidi gençliğim kaldırımlar arasında tutarsız açan çiçektim geçtim bazen hüzzam makamından geçtim dokuz sekiz ağır roman hemen sade kahve kıvamında her şey yetkisiz her şey bitmiş Kim bilebilir kimin halini Dil söylemez yüreğin harbini İç hisseder realite sırrını Ağırdan al yargını yar aman Sesimi suya bıraktım Nefesimi semaya İçine herşeyi kattım Şarkılar benzer duaya Geçtim ara sıra hüzzam makamından Geçtim dokuz sekiz ağır roman Şu Anda sade kahve kıvamında Herşey yetkisiz herşey tamamlanmış